Topblog van de Week: Roadtrip Europa
Zeventien landen bezoeken in zestien weken tijd, dat is nogal wat! In het Topblog van de Week schrijft Columbus Travel Communitylid Anita Grotewal over haar avonturen die zij en haar man meemaakten tijdens hun roadtrip door Europa. Hun absolute hoogtepunt: Noorwegen. Hoe kregen ze presentatie voor elkaar? Lees snel verder.
Door weer en wind (Foto: communitylid agrotewal)
Topblog van de Week door communitylid agrotewal
Zeventien landen bezoeken in zestien weken, dat is in een paar woorden samengevat wat ik en mijn man de afgelopen tijd heb gedaan. We vertrokken eind april met de camper die tip top in orde was om zo’n grote reis te maken.
Het is prachtig voorjaarsweer als we vertrekken en door Duitsland rijden. Ook Denemarken laat zich van zijn beste kant zien. Natuurlijk is het ’s nachts koud, maar daar zijn we op voorbereid. Het Kattegat in Denemarken is onze leukste overnachting daar. Op de snelweg richting Hirtshals is een ernstig ongeluk gebeurd. Heel luguber staan er twee lijkwagens met de kisten ernaast om de slachtoffers te vervoeren. Dit drukt mijn vrolijke stemming behoorlijk; in een oogwenk kan je leven op een snelweg eindigen.
Vol plannen varen we op 1 mei naar Langesund in Noorwegen. De Scandinavische landen ken ik niet echt, al ben ik weleens eerder door Denemarken en Finland getrokken. Maar een dag in een land rijden of er daadwerkelijk op vakantie zijn, is een groot verschil.
Hallo Scandinavië
Met de veerboot door Langesund varen, is al een feestje op zich. Zeker met de zon erbij. Op deze eerste dag van mei is het feest in Noorwegen en de winkels zijn gesloten. De temperatuur daalt ’s avonds erg snel en het begint te vriezen. Wat een tegenvaller, om zo snel in het zuiden van Noorwegen al vorst te hebben. De volgende dag is het slecht weer, koud en mistig. Natuurlijk leidt de TomTom ons de verkeerde kant op, langs of liever gezegd onder Oslo door.
Het is bij het opstaan nog maar vier graden in de camper, echt koud dus. We overnachten bij een mooi meer bij Hamar. Manlief heeft het erg moeilijk met de kou en zijn beperkingen met lopen, maken het niet makkelijker. Na een kwartiertje wandelen door de sneeuw strompelt hij terug naar de camper. Ik krijg, door de spanningen, een fikse migraineaanval en breng noodgedwongen de middag door in bed.
We gaan sneller door Noorwegen dan verwacht, mede door het slechte weer zijn we na een paar dagen al in nationaal park Dovretell, waar ik me er erg op verheugd heb. Jammer genoeg valt het weer erg tegen hier. Het vriest dat het kraakt, het stormt en het sneeuwt. Meer dan grauwe foto’s van guur winterweer heb ik niet kunnen maken. Door de extreme kou is de eerste gasfles al snel leeg, dus moeten we op zoek naar een vul plek. Het weer blijft slecht tot we in de buurt van Narvik zijn en we overdag kunnen genieten van een zonnetje. Nu valt me ook de midzomernachtzon op, zelfs om 12 uur ’s nachts is het nog licht. Het weer blijft onze reis door Noorwegen erg beïnvloeden, de zon wordt afgewisseld met pittige buien en koud. Ook voor Noorse begrippen koud. De Lofoten zijn prachtig en de Vesteralen een verrassing, zeker voor herhaling vatbaar. Ik heb Noorwegen echt in mijn hart gesloten en wil er zeker nog een keer naar terug komen.
Na drie weken houden we Noorwegen voor gezien en rijden we door Finland naar Helsinki voor de veerboot. Na de woeste schoonheid van Noorwegen valt Finland me tegen. Bomen, bossen en meren en nog steeds slecht weer. Al is er zo nu en dan een zonnetje. Het bezoek aan de Kerstman is voor mijn man het hoogtepunt van Finland. In Helsinki lukt het de lente eindelijk om de winter te verdrijven en genieten we van de blauwe lucht en hogere temperaturen.
Op naar de Balten
We varen naar Tallinn en vernieuwen onze kennismaking met de Baltische staten. Na de rustige wegen in Scandinavië en de beschaafde chauffeurs, vallen de wegen en de weggebruikers ons erg tegen. Hans moet bijna net zoveel in zijn spiegels kijken als door de voorruit om ongelukken te voorkomen. In juni zijn er in de grote steden veel festiviteiten met muziek en dans. Van de Baltische staten maakt de Kruisheuvel in Litouwen de meeste indruk, zeker als we er ook blijven overnachten.
Polen, eigenlijk zouden we er alleen snel doorheen rijden, maar een aantal onverwachte mooie plekken maken dat we toch vijf dagen langs de grens trekken naar de Oekraïne. Lublin is een pareltje waar je met gemak een leuke stedentrip van kunt maken.
Oekraïne, waar we vijf jaar geleden zijn we er voor het laatst geweest, is een verhaal apart. Laat ik het er ophouden, dat het er de laatste jaren niet op vooruit gegaan is. De mensen zijn nors, wat begrijpelijk is want het gaat moeizaam met de economie en de wegen zijn erg verslechterd. De idioten op de weg komen vast en zeker uit dit bijzondere land. Het zuiden van de Oekraïne is een aangename verrassing, zeker de Zwarte Zee en de Donaudelta zijn een bezoek meer dan waard.
Ik slaak een zucht van verlichting als we Roemenië in rijden, de douane perikelen vereisen een eigen blog. We hebben ons voorgenomen om een paar dagen de Donaudelta aan de Roemeense kant de verkennen. Heerlijk om hier een excursie te maken en pelikanen te zien. Onverwacht overnachten we bij een kleiwand met bijeneters en scharrelaars.
We trekken langs de kust verder naar Bulgarije. Het originele plan was om alleen de kust te verkennen, maar het land boeit me erg en we trekken een week door de verschillende streken. Sofia is een mooie stad waar we met plezier een paar dagen ronddwalen.
De reis gaat door
Griekenland lonkt: het warme weer, de broodjes gyros en de relaxte manier van leven. Na maanden trekken en hectiek heb ik er veel zin in. Oei, dat valt tegen, de eerste dag alleen maar regen, maar wel warm. We rijden naar Chalkidiki een schiereiland wat we nog niet kennen. De vakanties in Europa zijn in alle hevigheid losgebarsten en dat is te merken. Drukte alom, vooral de nachten zijn opvallend. Tot 4 uur ’s nachts wordt er ook in de kleinste dorpjes feestgevierd. We zoeken onze rust bij de meren in het noorden van Griekenland. Daar vinden we pelikanen, vlinders en overweldigende natuur.
Macedonië en het meer van Ohrid geven ons nog een paar dagen rust. Zodra we de stadjes aan het meer bezoeken, vallen ons de stromen toeristen op die zich verdringen op terrasjes. Een bezoek aan de kapper maakt onze portemonnee bijna twee euro lichter.
Servië, is voor mij het meest bijzondere land van de vakantie. Vriendelijke mensen, oude slaperige dorpen, authentieke houten huizen en bergen. Geen toeristen, wel Serviërs die vakantie in eigen land doorbrengen. Een gave wandeltocht naar een waterval en de nacht doorbrengen op een dam in de bergen, zijn de hoogtepunten hier.
Hongarije; ook dit is een land dat ik al goed ken. Het is hier heet en we gaan voor de verandering een paar dagen op een camping staan. Dankzij een tip van een mede reiziger, weet ik dat er een vogelhut bij deze camping hoort en een bezoek aan de bijeneters is voor mij een ochtend onwijs genieten en veel foto’s maken.
Het einde van de reis komt in zicht als we op een dag van Hongarije door Slowakije naar Tsjechië trekken. De kinderen weten dat we onderweg naar huis zijn en dat maakt dat we niet veel tijd doorbrengen in deze landen en via Duitsland weer richting Julianadorp rijden.
Bijna 17.000 km hebben we op de teller gezet. Zeker 16.000 foto’s heb ik gemaakt, waarvan zo’n 75 procent het niveau van een vakantiekiekje niet overstijgt. Veel uitzoeken dus en weer wennen aan de luxe van Nederland en thuis.
Wat me het meest bijgebleven is van deze reis zijn de midzomernachtzon en de onvergetelijke natuur in Noorwegen, de slechte wegen en extreem slechte chauffeurs in de voormalig Oostbloklanden, de vakantiedrukte in juli en augustus en mijn eigen goede chauffeur, die helaas niet zoveel heeft kunnen zien als ik. Ook de schoonheid van Servië, de rust in de nationale parken in verschillende landen en de mooie oude steden hebben een indruk achtergelaten.
Wil jij ook op ontdekkingstocht? Editie 83 van Columbus Travel is volledig gewijd aan ontdekkingsreizen. Klik hier om een eigen editie te bemachtigen.
