Schaaf-ijs
Paramaribo
Suriname
Gerholdt
Schaaf-ijs
Bruine bonen met rijst, Roti en Schaaf-ijs, de bekende lekkernijen van Suriname.
Op de hete momenten van de dag koop ik een bekertje schaaf-ijs bij Sherwood. Orgeade met melk, Mope, Guave of Tamerinde. Schaaf-ijs is niets anders dan een bekertje met veel geschaafd ijs (ipv blokjes), vruchtensiroop en water. Dat is wat ik dacht totdat ik na het zoveelste bekertje schaaf-ijs met Sherwood een gesprekje aanging.
Sherwood wist boeiend te vertellen over het schaaf-ijskarretje, de plek waar je staat, seizoenswerk of continiuiteit, de vruchten & vruchtensiropen. Mijn interesse was gewekt en voor mijn blog spraken we af dat ik zondag, als hij zijn siropen maakt, een reportage bij hem thuis zou komen maken. Hij beloofde mij lekker eten, en ik beloofde de Parbo mee te nemen.
Zondagochtend om 6.00 uur gaat de wekker, chips denk ik, “ik moet vandaag werken”, en dat is weer ff wennen. Een half uurtje later staat de taxi voor de deur en tegen 7.00 uur sta ik bij Sherwood in zijn mini vruchtensappenfabriek.
Sherwood geeft mij met trots een rondleiding in zijn nieuwbouw woohuis in de wijk Cupido. Verdiend met Schaaf-ijs zegt hij met een vrolijke blik in zijn ogen. Zijn drie kinderen huppelen vrolijk in het rond en stellen zich verlegen aan mij voor. Aan de vrouw van Sherwood moet ik toch echt wel uitleggen dat ik niet voor een Nederlands tijdschrift werk, maar prive geinteresseerd ben in het verhaal achter het Schaaf-ijs. Het ontvangst is er niet minder hartelijk om!!
Sherwood is vandaag extra blij omdat hij onverwacht goedkoop Guave heeft kunnen kopen. Vandaag gaat hij Mope, Guave, Ananas, Markoesa en fruitpunch vruchtensappen maken. De vruchten worden gewassen en van hun schil ontdaan. De harde vruchten worden overgoten met heet water waarin ze rustig kunnen garen zonder smaak en/of kleurverlies te ondergaan. Volgens receptuur maakt Sherwood een glucose van bietsuiker en water die zeer lange tijd moet afkoelen door het hoge suikergehalte. Daarna worden de vruchten met het suikerwater geblenderd, voor een langere houdbaarheid wordt er citroenzuur toegevoegd. Het meeste werk zijn de vruchten die eerst van hun pit ontdaan moeten worden. Nu in de regentijd heeft Sherwood aan een zondagochtend voldoende om voor de hele week vruchtensap te maken, maar in het droge seizoen wanneer Suriname overspoeld wordt door toeristen kost het hem vele uren meer en staat hij soms midden in de nacht op om voldoende vruchtensappen te maken om de hele week schaaf-ijs te verkopen.
Sherwood heeft electrotechniek gestudeerd en werkte bij zijn oom in het bedrijf, waar hij naaimachines repareerde. Na zijn werktijd en in de weekenden repareerde hij naaimachines voor mensen die hem persoonlijk benaderden. Sherwood begrijpt nogsteeds niet helemaal waarom zijn oom dat niet goed vond en dat tot op de dag van vandaag die relatie niet meer goed is gekomen..........
Omdat een vriend van Sherwood hem nog geleend geld schuldig was en dat niet terug kon betalen, zijn zij overeengekomen dat die vriend de Schaaf-ijskar inclusief vergunning bij hem inlostte. Sherwood knapte de Schaaf-ijskar op en besloot tijdelijk op deze manier zijn geld te gaan verdienen. Een groot schaamte-gevoel overmande hem toen hij daar rond zijn 20ste op straat zijn waar aan het voorbijgaande publiek aanbood. Eerloos vond hij dat, totdat hij na zijn eerste week versteld stond van de omzet die hij maakte.
De bereidingstechniek van het maken van vruchtensappen die hij van zijn Oma leerde, heeft Sherwood door de jaren heen verbeterd en verfijnd. Hij zorgde ervoor dat zijn Schaaf-ijskar er altijd netjes, verzorgd en hygienisch uitzag en zo bouwde hij op een deugdelijke manier aan een vaste klantenkring. De eigenaar van de winkel waar Sherwood voor de deur stond, ergerde zich groen & geel aan de lange rijen wachtende mensen die voor Sherwood’s Schaaf-ijskar stonden te wachten. Daarop besloot deze jaloerse man een klacht in te dienen bij de Dienst Economische Zaken, en werd Sherwood zijn vergunning ingetrokken voor die standplaats.
Zo chaotisch Suriname lijkt, ik dacht dat je met je schaaf-ijskarretje, je potjes & pannetjes met pom, bakkeljauw of zoutvlees of wat je maar te verkopen hebt op elke hoek van de stad kunt gaan staan, blijkt dat je een vergunning nodig hebt van de Dienst Economische Zaken, de Keuringsdienst van Waren en de toestemming van de eigenaar van de winkel waar je voor de deur staat. Vandaar dat ik af en toe verkopers met hun hebben & houwen op een holletje door de stad zie rennen als de politie slenterend langs komt.
Een goede vriend van Sherwood bracht uitkomst. Zijn moeder runde een zaak waar Sherwood voor de deur zijn verkoopactiviteiten voort mocht zetten. Na 17 jaar Schaaf-ijsman is Sherwood voor vele Surinamers & toeristen een begrip in de binnenstad van Paramaribo. Natuurlijk hoop ik dat deze blog een bijdrage levert aan Sherwood zijn goede imago en omzetverhogend voor hem zal werken.
Jullie kunnen Sherwood vinden op de hoek Heilige weg / Waterkant.
Foto's
