Bigi Pan - Paramaribo
Nieuw Nickerie
Suriname
LZwaan
Bigi Pan - Paramaribo
Bigi Pan Dinsdag, 23-02-16 Na een nacht vol wind en regen en soms wat waterspetters rond je gezicht (waaide door het hout heen) zaten we om 8.00 uur aan het ontbijt. Na het ontbijt zouden we met het bootje naar het strand voor een wandeling en een moddergevecht, maar het regende zo hard en de tocht ging nog wel even duren zodat we samen met het andere stel besloten om niet te gaan. Het is het droogte seizoen, maar het weer is in de war zeggen de Surinamers. Het regent veel te veel voor de tijd van het jaar. We bleven in de lodge lezen, kaarten (skip bo) en ik ging foto’s uitzoeken en een verhaaltje schrijven. Dat was wel lachen met Arie (onze medegast, ongetwijfeld ADHD en boordevol grappen en grollen). De terugweg (om 13.00 uur) met hem erbij in het bootje was dan ook geen straf. Wat hebben we gelachen. Zeker toen we aankwamen bij het dammetje. De bootsman zette ons af en ging weer met het bootje achteruit om een aanloop te nemen en er dan hard op te varen. We hoefden nu maar een klein stukje te trekken. Bij het naar beneden gaan mochten we weer in de boot zitten, maar helaas hij bleef steken. Dus er weer uit. Ger eerst, bijna tot aan zijn knieën in de modderklei/ slik. Dat was natuurlijk heel grappig. Maar het ging nog niet lukken. Iedereen er uit en omlopen. Arie hielp ook duwen. De bootsman zei nog: niet in de klei (en dan op zijn Surinaams kleeeeiiiii!), maar te laat, hij zat er tot over zijn knieën in. Lol, vooral met dat gezicht van hem erbij :-) Nadat we omgelopen waren moesten we weer via een gammel en glibberig trappetje naar beneden. Brak er ook nog een latje af….we kwamen ondertussen niet meer bij van het lachen... Gelukkig regende het toen bijna niet meer. Met onze voeten en regencapes onder de modder, maar met een grote lach op het gezicht klauterden we het glibberige trapje weer op naar boven, waar een nieuwe groep slachtoffers stonden te wachten. En wederom hadden we een lol, nu om de mevrouw met een witte broek aan…. De taxichauffeur stond al klaar en nadat we ons schoon gespoeld hadden konden we om 14.15 aan de terugweg beginnen. De chauffeur moest nog wel iemand halen en bij diverse adresjes het één en ander doen. Het voordeel was dat we daardoor Nieuw Nickerie konden zien. Daar bleek de stroom in een groot deel van de stad te zijn uitgevallen en aangezien de chauffeur moest tanken hebben we heel wat benzinestations gezien. Daarnaast moest hij iets afleveren bij een rijstfabriek en dat gaf ons de gelegenheid daar even in de deuropening te kijken. Wat een oud gebouw, de chauffeur vertelde ook dat dit 1 van de oudste fabrieken was. Nadat er nog een passagier werd opgehaald was het uiteindelijk 15.15 toen we Nieuw Nickerie uit reden… Deze passagier vertelde veel over Suriname, wat interessant was. We reden nog langs Groningen, omdat dat niet om was, vanwege de eindbestemming van de medepassagier. Groningen was de vestigingsplaats van Nederlandse boeren die in 1845 in Suriname aankwamen. De kolonisatie eindigde vijf jaar later in een totale mislukking omdat veel Hollandse boeren kwamen te overlijden en de overlevenden verhuisden naar de omgeving van Paramaribo. Onderweg weer veel regen. Om bijna half zeven reden naar het resort. Ongelooflijk hoe de straten er hier uit zagen. Helemaal onder water. De mensen liepen met lieslaarzen door de straat. De auto kwam met de assen in het water. Gelukkig in het resort geen last. Lekker gedoucht (warm en geen brak water!) gegeten, verhaaltjes geplaatst en gewassen, want hier hebben ze de luxe van een wasmachine en een droger! Morgen fietsen, met hopelijk beter weer….
Foto's
