Belevenissen uit Suriname (2)

Door: Gerholdt

Geplaatst op May 25, 2010

Busvervoer
Er is orde in de chaos, eindelijk begrijp ik het. Ze rijden links! Daar was ik gelukkig na een korte tijd al achter...., Dan heb je de Nationale bussen van de overheid en de Particuliere bussen.

De Nationale kosten het minst, hebben de langste ritten, hebben vaste vertrektijden, hebben geen muziek, rijden alleen tijdens kantoor-uren en hebben een lage frequentie in de dal-uren. Markt voor de Particuliere buschauffeurs, waarvoor er heel veel vergunningen zijn afgegeven.

De particuliere variëren in prijs afhankelijk van de route die je rijd, De bussen staan op 3 plaatsen in de stad onordelijk gegroepeerd naar Oostelijke, Westelijk of Zuidelijke richting. Let wel goed op of je in bijvoorbeeld een PG, PB, PL, PBL, PKL, enz. stapt. Dat voorkomt de verrassing: daar waar je verwacht dat de bus rechtdoor zou gaan, links-afslaat, en je dus een behoorlijk stuk verder moet lopen. De Particuliere rijden zeer frequent en op sommige routes zelfs tot 21.00 uur.

De Particuliere vertrekken vanaf de stations, alléén wanneer ze vol zijn. Dat betekent dat je tijdens de spits weinig kans hebt om op de eerste +/- 8 bushalten in te kunnen stappen en je gedwongen bent naar de vertrekplaats te lopen. In de Daluren kan het betekenen dat je een uur in de bus zit te wachten voordat hij vertrekt en tijdens die rit, spontaan verschillende wijken inrijdt om achteloze wandelaars of scholieren op te pikken om toch nog aan een economisch rendabele rit te komen. Menig passagier ergert zich hier zo enorm aan wat heftige discussies met de buschauffeur ontlokt waarbij de, “ma pima’s, panpans, poema’s & koulo’s” elkaar over en weer toegewenst worden. Het ABS-woordenboek, biedt hier geen uitkomst........

Wat de Nationale en Particuliere gemeen hebben is dat het niet uitmaakt of je 1 halte of de gehele route meerijdt, de prijs is ten alle tijde gelijk...........Zo heb ik menigmaal een sightseeing met de Nationale gemaakt die je op goedkope wijze veel van Paramaribo en omstreken laat zien, hoe de mensen hier met elkaar omgaan en hoe men woont

Historie & Cultuur
Mijn nicht, die mijn nicht niet blijkt te zijn....., (maar de zuster van mijn Tante is, die ook mijn Tante niet is omdat ze getrouwd is met mijn neef die ik Oom noem, omdat......... eheuuu weet ik niet,.......maar de zoon van de moeder van mijn oma’s zuster........) Ach waar val ik jullie eigenlijk mee lastig

.....Vesla, heeft ons uitgenodigd voor een historische & culturele trip naar Plantage Esther’s Lust aan de oever van de Suriname rivier. De plantage is al generaties lang in eigendom van haar familie en geheel in ere hersteld met authentieke woningen, slaapgelegenheden, keuken en vegetatie van cacao, papaya, casava en meer.

Vesla weet heel veel van haar cultuur, de historie van de plantage en het spirituele, waarover ze ons boeiend vertelt terwijl Rosita zich ontfermt over de keuken en ons een smakelijke bijpassende maaltijd voorschotelt.
Een zeer ontspannen weekend. De rust van het binnenland, de krekels, het zachte rivierwater en Surinaamse rum bedwelmen ons onder een warme tropische deken. GENIETEN met hoofdletters!!

Daten
Met Tante Rinia, ja ze is echt de zus van mijn moeder, dus mijn echte Tante, spreek ik af in de stad op de hoek bij Jingels. Maar hoe herken ik mijn Tante die ik minstens 20 jaar niet gezien heb?

Grappend vraag ik haar op een romantische toon of ze een rode roos in haar knoopsgat wil dragen? Het is ff stil aan de andere kant van de lijn, tot een schaterende lach blijk van begrip & waardering laat horen. Tante verontschuldigt zich geen roos te hebben maar een rode rok & witte blouse zal dragen.

Verwachtingsvol begeef ik mij naar de afgesproken plaats waar ik een knappe, oudere, vlotte vrouw in het Valentijns gekleed aantref. In de veronderstelling dat we met de bus naar haar huis gaan, stappen we in een sportieve Yaris. Onderweg worden wij links ingehaald door brommers.......Tante en ik babbelen er lustig op los en tegen de tijd dat we bij haar huis aankomen weten we alles al van elkaar. (en dat lag niet aan de afstand van de reis, maar meer door de snelheid daarvan, hihihi)

Vanavond heb ik mijn Oom ontmoet waar ik drie weken geleden een afspraak mee had. Blijkt hij helemaal geen Parbo te lusten en had ik hem sneller kunnen lokken met een Fernandes Cherry.........,

Vakansie
De gezins/kindervakantie begeeft zich naar plaatsen als: de Palmentuin, het zwembad, slenteren door de stad, Cola creek, bowlen en familie bezoekjes. Samen een verjaardagkadootje kopen voor onze oudste zus.........., hmmm, ja we zijn van dezelfde vader, maar hebben een andere moeder.....

Julian zijn gezichtje spreekt boekdelen in de Cola creek: “doe mij maar een flesje cola en een zwembad met blauw water waarin ik tenminste mijn voetjes kan zien” 

De kids zijn aardig uit hun ritme, laat naar bed, te laat eten, te weinig slaap, warm en jeuk van de muggenbeten. Anous kiest voor een kindvriendelijk binnenlandtripje en ik zoek het ruigere Berg & Dal en Brownsberg op