Salkantay trail, nabij Cusco

Door: Elkehuub

Geplaatst op Sep 24, 2010

Zondagochtend 12 september ging om 04:00 uur de wekker. Reden: we gingen de Salkantay Trail doen (dit is een 5 daagse bergtocht (hiken)). Met de bus werden we naar Mollepata gebracht, waar de tocht zou gaan beginnen. We werden in 2 groepen verdeeld en na het ontbijt en een kennismaking werd het tijd om te vertrekken onderleiding van Henri (bijnaam : Harry).
Aanvankelijk ging het makkelijk over halfverharde bergweggetjes. De 'shortcuts' van Harry waren al wat minder vriendelijk en toen we na de lunch het echte berglandschap in liepen werd het afzien. Moe maar voldaan bereikten we het eerste kamp op 3400 meter hoogte. Door de zware tocht, de kou en alle indrukken voelde de groep zich steeds nauwer verbonden en was 'Harry's Family' een feit. Na het avondeten gingen we met thermokleding, sokken en muts de slaapzak en tent in.

Op dag 2 werden we om 05:30 uur met een kopje 'mate de coca' gewekt.
Deze dag was de zwaarste van de tocht. De eerste drie uur werd er in de kou geklommen (tot 4600 meter : de bergpas van de Salkantay) het was vreselijk zwaar, maar bovenop werden we beloond met een fantastisch uitzicht op de Salkantay. Na de tocht omhoog werd de afdaling ingezet. Tot de lunch zaten we nog in een prachtig berglandschap, daarna gingen we de hitte van de jungle in (een afdaling van meer dan 1.000 hoogtemeters). Met de voeten vol blaren en de armen vol muggenbulten kwamen we aan op onze tweede camping.

Dag 3 was een korte dag (lopen). Langs de hellingen van een prachtige vallei daalden we verder af. Onderweg zagen we tal van tropische flora en fauna. We hebben tijdens één van de stops heerlijke versgeplukte passievruchten gegeten.
Vanaf de lunch werden we met een busje naar onze slaapplaats in Santa Theresa gebracht. Huub zal deze tocht nooit vergeten. Met een chauffeur van nog geen 18 met een compleet volgeladen busje sjeesden we met een noodgang over veel te smalle bergpaadjes langs de meest gruwelijke afgronden. Na het opzetten van de tent was het tijd om te relaxen in de natuurlijke hotsprings, super genieten : met een liter fles bier in water van 37 graden in een fantastische omgeving.

Op dag 4 mochten we tot 07:00 uur uitslapen. Deze dag zijn we naar Aguas Calientes gelopen (de toeristenfuik vlakbij Machu Picchu). Over hangbruggen en een kabelbaan gevolgd door een wandeling door een drooggevallen rivierbedding kwamen we aan in Hidroelectrica vanwaar we al onze bagage zelfs moesten dragen, langs het spoor naar Aguas Calientes (3 uur lang).

En toen was het zo ver dag 5 : Machu Picchu. Om 04:20 uur moest Harry's Family paraat staan op het centrale plein om vandaar uit in het donker de ingang van de Machu Picchu te bereiken. Na een beklimming van 1716 treden kwamen we uitgeput boven aan. We waren bij de eerste 400 dus mochten we ook de Huayna Picchu beklimmen. Eenmaal in de stad Machu Picchu zagen we de wolken en mist optrekken en de eerste zonnestralen de oude Incastad bereiken, wat een bijzondere belevenis.
Na een korte rondleiding van onze gids, konden we zelf verdwalen tussen de eeuwenoude ruïnes. Ook hebben we de Huayna Picchu beklommen (althans Elke). Huub kreeg na driekwart van de 265 meter een beetje last van hoogtevrees. Om een uur of drie zijn de aan de afdaling begonnen richting Aguas Calientes. Na een paar Pisco-Sour (Peruaanse cocktail) werd de terugreis ingezet richting Cusco.