In Comedor El Nazareno wonen mensen die na een aardbeving van uit de Andes naar de stad komen. De huizen zijn van modder en klei stenen gemaakt eigenlijk patio’s want er zit meestal geen dak op. Kinderen krijgen ontbijt en middag eten gezamenlijk, hun ouders gaan naar de stad om te werken en als er geen werk is gaan ze bedelen. Het leven is er hard op het plaatselijke kerkhof is een apart gedeelte voor mensen die zelfmoord hebben gepleegd, de meeste zijn jongere tussen de 15 en 20 jaar zij zien geen toekomst meer en maken er een eind aan. Zij liggen apart samen met de baby’s die dood geboren zijn, die mogen niet op gewijde grond begraven worden omdat ze niet gedoopt zijn, het zijn er veel, niet zo verwonderlijk gezien de hygiënische omstandig heden in de sloppenwijk.