Ongewenst modderbad

Door: WKerkhof

Geplaatst op Dec 9, 2015

De jungle is warm en vochtig, gelukkig schijnt de zon niet en is het voornamelijk bewolkt. Langzaam banen we ons een weg tussen hoge tropische bomen, lianen, lange wortels en kleine insekten. Door de luchtvochtigheid is het echt warm en het zweet druppelt over onze voorhoofden.

Ondanks de hitte is het wel heel gaaf om door de jungle te lopen, een beetje spannend want het krioelt er van de insecten, maar dat is dan gelijk ook weer heel bijzonder. Je ziet dingen die je in het voorbij varen nooit zou zien! Ook is het opletten dat je niet uit glijdt want veel plekken zijn drassig en er lopen dikke wortels over de bodem.

Als we een redelijk diep moeras moeten oversteken zegt onze gids en fervent cameraman Gilver (Voor een verhaal over deze gids zie mijn blog: Haantje de voorste) dat we rustig aan moeten doen, vooral moeten kijken waar hij loopt en hem na moeten doen, dan kan er weinig verkeerd gaan. Gilver begint aan de oversteek, maar helaas letten we niet zo goed op. Veel te druk met ons zorgen maken over dat dit wel echt heel diep is en of er echt van die dikke bloedzuigers in zouden zitten. Iedereen is met elkaar bezig, niemand let op en voordat we het weten, staat Gilver al halverwege met zijn camera in de aanslag... Niemand heeft dus echt goed opgelet helaas, en aan het gezicht van Gilver te zien gaat hij ons er ook echt niet doorheen loodsen.

De eerste paar stappen gaan redelijk, de laarzen staan half onder water en als je maar voorzichtig genoeg loopt kan er weinig mis gaan (hoop ik). Totdat de mijn laarzen zo goed als tot het randje in de modder zitten, dan slaat de paniek toe... Ik wil geen modder in mijn laarzen en al helemaal niet van die vieze bloedzuigers. Dom om te denken dat ik beter uit het midden weg kan en richting de kant kan lopen, maar toch voeg ik snel daad bij mijn gedachten. Niet denken maar doen…
Ik draai mijn been, veel te snel en val languit in de modder.... Gelukkig mijn camera heb ik hoog in de lucht, maar hierdoor heb ik maar een hand om mezelf op te vangen. Mijn camera heeft geen spatje modder, ik daarentegen zit tot mijn buik in de vieze derrie. Snel gecheckt op bloedzuigers, maar gelukkig die waren te druk met zwemmen...

Met die vieze drap op mijn kleding loopt het toch net iets minder prettig, maar ach, ik ben weer afgekoeld! Als niet veel later een ware tropische regenbui door het gebladertje naar beneden komt ben ik de enige die geen poncho aantrekt.... ik ben doorweekt, maar ook weer een beetje schoner....