Espanola (Galapagos) een eiland dat je nooit vergeet
Galapagos eilanden
Ecuador
Willemien
Espanola (Galapagos) een eiland dat je nooit vergeet
.
Wie het geluk heeft om een reis naar het Zuid Amerikaanse Ecuador en de Galapagos eilanden te kunnen maken, mag het kleine eiland Espanola van de eilandenarchipel niet missen. Het eilandje van zo’n 60 vierkante kilometer heeft een paar heel bijzondere verrassingen voor de bezoeker in petto.
De Galapagoseilanden liggen zo’n 1000 kilometer voor de kust van het vaste land van Ecuador en zijn in zijn geheel nationaal park. Bezoekers van de Galapagos eilanden, dat de Spaanse naam voor schildpad is, komen vrijwel allemaal per vliegtuig aan op het eiland Baltra. Het vliegveld is zijn leven ooit begon
nen als airstrip voor Amerikaanse legervliegtuigen.
Na het betalen van 100 US dollar voor een permit voor de eilandengroep gaan we aan boord van één van de kleine cruiseschepen. De maatschappij maakt een tocht langs het noordelijke óf het zuidelijke deel van de eilanden. Elk eiland mag per schip maar eens in een periode worden aangedaan. De tocht naar Espanola gaat langs de zuidzijde van de archipel en doet de eilanden Santa Cruz, Floreana, Espanola, Christobal en Santa Fe aan.
Om het eiland Espanola te bereiken wordt een natte landing gemaakt met een kleine rubberboot geschikt voor zo’n 10 personen. Terwijl je wadend het zandstrand bereikt kijken tientallen zeeleeuwen je van een paar meter afstand nieuwsgierig aan. Mens en dier ontmoeten elkaar hier zonder dat de dieren zich onveilig voelen. Uit respect voor de dieren houden we een paar meter afstand. De kleintjes spelen in het water en stoeien met elkaar, waardoor ze vaardig worden. Handig voor later als er vis moet worden gevangen. Het eiland Espanola bestaat hoofdzakelijk uit een vlak lavaplateau. De begroeiing bestaat uit lage struiken. Via een smal pad volgen we onze gids in dit nationale park. Hij heet Raffael en vertelt over de planten en dieren. Ook controleert hij dat niemand de strenge parkregels overtreedt. Gelukkig komt niemand de Galapagoseilanden op zonder gids.
Nauwelijks zijn we op het wandelpad of we ontmoeten het meest bijzondere van dit eiland: de kolonie Galapagos albatrossen met hun jongen. De enorme vogels zitten op een paar meter afstand, een geweldige ervaring. Nieuwsgierig kijken ze naar ons maar sommigen gaan dan door met hun bijzondere liefdesritueel. Waggelend lopen ze naast elkaar op, om vervolgens met de grote gele snavels tegen elkaar te tikken. Een paar maand blijven ze op Espanola om hun jongen groot te brengen. Dan trekken ze de oceaan op om na 10 maanden weer terug te keren. Het mannetje en vrouwtje blijven elkaar hun leven lang trouw. De jongen die we zien zijn al groot maar aan hun pluizenpakje zie je dat ze nog niet vliegvaardig zijn. Ze zitten alleen maar te groeien. Een paar honderd meter verder stuiten we op een kolonie gemaskerde Jan van Genten (Masked boobies). Ook deze prachtige vogels hebben eieren en jongen. De vrouwtjes zitten op het nest. De mannetjes trekken aandacht door steentjes met hun snavel aan de vrouwtjes aan te bieden. Op de oceaan vissen ze door met een duikvlucht stijl door de waterspiegel te gaan. Het is niet helemaal zonder gevaar. Her en der zien we ook blauwvoet Jan van Genten. Alle vogels zijn op de Galapagoseilanden tot op een paar meter te benaderen. Naast vogels ontmoeten we op Espanola ook de gekleurde zeeleguanen. In grote groepen liggen ze te luieren in de zon om hun lichaamstemperatuur op niveau te brengen. Ze spugen kleine kloddertjes zout uit dat ze tijdens hun tochten naar het zeewier op de bodem van de oceaan binnen hebben gekregen. Ze kijken niet op of om naar het groepje toeristen dat op het pad langs hen heen loopt. Tja, je komt hier natuurlijk niet elke dag. Na een boeiende dag verlaten we Espanola.
Terwijl we op het strand wachten tot de rubberboot komt, drinken we van het meegebrachte water. De kleine Galapagos spotvogels komen op onze benen zitten en tikken met hun snavels tegen de flesjes. Ja, ze zijn bij de hand. Toeristen hebben zoet water bij zich. Gemakkelijker dan ’s morgens op het eiland dauwdruppels verzamelen. Eén dopje dan? Raffael is duidelijk: my friends please don’t break the rules. Espanola een prachtige ervaring die je altijd bij blijft.
Foto's
