Een dag uit het leven van een eilandhop op de Galapagos.
Een dag uit het leven van een eilandhop op de Galapagos.
Eindelijk is het zover. Na 14 dagen op het mooie vaste land in Ecuador gaan we nu naar Galapagos. Onze droombestemming. We vertrekken met het vliegtuig vanuit Guyaquil naar het eiland Baltra. Een vlucht van 2 uur. Daar aangekomen moet je een toegangsbewijs kopen om de eilanden te bezoeken. Dit kost 100 dollar. Dan gaan de tassen door de scanner. Er mag absoluut geen etenswaren of plantjes worden meegenomen. De controle is streng.
Na de controle zoeken we onze gids op. Met grote bussen worden we naar de haven gebracht. Zeeleeuwen en een blauwvoetgent zijn ons ontvangstcomité. We zijn gelijk in de Galapagos mood. We gaan aan boord van een jacht genaamd “Guantanamera” dat is voor de komende 5 dagen en 4 nachten ons verblijf. We krijgen onze hut toegewezen. We boffen we slapen bovendeks. Dat heeft als voordeel dat in onze kleine hut, met stapelbed, douche en toilet, het raam open kan. Na een half uur worden we boven op het dek verwacht. Hier worden we verwelkomt met een welkomstdrankje en legt onze gids de regels uit aan boord. Ook verteld hij wat we kunnen verwachten en dat we deze dagen leven volgens een strak schema. Vroeg ontbijten. ’s-ochtends een wandeling en/of snorkelen. Lunch en daarna weer wandelen en/of snorkelen. Diner en daarna de planning voor de volgende dag. Ondertussen zijn we gevaren naar het eiland Seymour Norte waar het anker wordt uitgegooid wordt.
Met twee dinghy’s varen we naar het eiland. Een droge landing, maar geen gemakkelijke. Vanuit de dinghy stappen we uit op de rotsen. Eerste indruk is heel anders dan verwacht. Een dor landschap bijna geen groen. Dat valt tegen. Maar dit vergeten we snel, we zien gelijk een heleboel Sally Lightfoot krabben over de natte rotsen kruipen. Ze zien er indrukwekkend uit, maar als je nadert, kruipen ze voor je weg. De zeeleeuwen liggen lekker te zonnen op de rotsen. Ook worden we verwelkomd door overvliegende fregatvogels. Vooral de mannetjes vallen op. Zij hebben zo’n grote opgeblazen rode ballon onder hun keel hangen, om de vrouwtjes te imponeren. Ook wij zijn geïmponeerd. We hebben mazzel we zijn er in november, en het is broedseizoen van de fregatvogels. Overal zie je nesten, met kleintjes. Je kan, en mag, ze tot op 2 meter naderen. Het is erg indrukwekkend om er zoveel, en ze van zo dichtbij te zien. Je weet vaak niet waar je moet kijken. Ook is er een een grote populatie met gele luguanen. Hoogte punt is een moeder blauwvoetgent die haar kleintje voed. De voeding (vis) zit in haar keel . De babygent gaat met zijn snavel diep in om deze van haar over te nemen. We genieten van dit schouwspel. De tijd vliegt voorbij. Bij terugkomst aan boord worden worden we verwelkomt met een snack en een lekker drankje.
Om 18.30 gaat de bel. Dat is het sein dat het diner klaar staat. Onze kok heeft zich uitgesloofd het eten smaakt voortreffelijk. Om 19.30 worden we verwacht op het bovendek. De plastic stoeltjes en het whiteboard staan klaar. We krijgen uitleg van wat we morgen gaan doen en welke beesten we allemaal tegenkomen. We genieten van een mooie zonsondergang en zien ook nog een haai die langs komt zwemmen. Einde van een een mooie intensieve dag. Om 21.00 zoekt iedereen zijn hut op. Het jacht ligt voor anker in een baai bij het eiland Santa Cruz. 's-nachts varen we naar het eiland San Cristobal.
Om 07.30 gaat de bel voor het ontbijt. Om 09.00 varen we met de dinghy’s naar het eiland. Het is een natte landing, dus oppassen dat de camera niet nat word. We hebben tot 10.30 om hier het strand te ontdekken. Op dit eiland zit een hele kolonie zeeleeuwen met kleintjes. De oudere zeeleeuwen zijn aan het luieren, de baby’s zijn de wereld aan het ontdekken en aan het spelen. Zo leuk om te zien, gebiologeerd kijken we toe. Je zou er wel eentje mee naar huis willen nemen. Ook zien we kleine zandkrabbetjes. Die maken er een spel van als je dichterbij komt, om ze op de foto te zetten, weg te duiken onder het zand. Kleine gele vogeltjes komen even met ons kennismaken om te zien of we voedsel bij ons hebben. In het ondiepe water spotten we een rog. Veel te snel is het 10.30. We gaan hier op dit strand snorkelen, een half uurtje maar. Onze gids wil zien of het het allemaal kunnen. Gelukkig slagen we allemaal voor het examen.
Na een lekkere lunch varen we met de dinghy’s naar de twee rotsen die je op de foto ziet. Er staat daar aardig wat stroming, en je moet zorgen dat je daardoor niet het koraal raakt ,of op de rotsen slaat. Niet iedereen durft het aan. De dinghy’s blijven in de buurt voor noodgevallen. Ik ben de enige die zonder swimsuite gaat. Dan kan ik wat dieper snorkelen om onderwater foto’s te maken. Eerst zwemmen we een stukje de kloof in, daarna zwemmen we achter de gids aan om de kloof heen. Om daar een grot in te gaan. De onderwaterwereld is FANTASTISCH. Mooi en kleurrijk koraal. Veel prachtige vissen waaronder een murene en een zeeschildpad zwemmen we voorbij. Door de stroming is het niet makkelijk om onderwater een goede foto te maken. Ook moet je de gids in de gaten houden, zodat je niet achterblijft of afdrijft. Het is best wel inspannend. Na ongeveer 45 minuten krijg ik kramp in mijn kuit. Toch zwem ik verder met 2 armen en een been, ik wil dit moois voor geen goud missen. Helaas komt aan alles een eind. We hijsen ons in de dinghy’s, drogen ons af en varen weer naar het jacht. Om 18.30 mogen we weer aanschuiven voor het diner. En dat smaakt uitstekend. De eerste dag van ons Galapagos eilandhop avontuur is voorbij. Het was een Superdag. A DREAM BECOME TRUE