Verblijf in het Amazone gebied aan de 'Cuyabeno'
Ecuador
Zuid Amerika
Jelle51
Verblijf in het Amazone gebied aan de 'Cuyabeno'
Ademloos genietend, vanaf het dak van onze ranchera zien we het groene Amazone regenwoud gebied aan ons voorbij glijden. Na drie uur rijden komen we aan bij “El Puente” liggend aan het riviertje Cuyabeno. Hier stappen we over op een kleine kano, die ons diep het Amazonegebied van Ecuador binnen brengt. Het Amazonegebied beslaat 1/3 deel van Ecuador. Wat onwennig zitten we in de boot, een wat oudere Indiaanse vrouw geeft aanwijzingen met handgebaren hoe er gevaren moet worden. Na een tijdje ontspannen we ons en vergapen ons aan de prachtige grote blauwe vlinders die in grote getale rond vliegen. Ook de vogels zijn rijk vertegenwoordigd. Groot is de vreugde als er een stel schreeuwende blauw gele ara's boven ons vliegt en in een palmboom gaan zitten. Hier hadden we echt niet op gerekend.
In de middag komen we aan op onze campsite. Er staan drie open gebouwen. Het ene is om te eten en de andere twee om te slapen, ons onderkomen bestaat uit een matras met een muskietennet er boven, omdat er veel slangen voor komen is het huis op palen gebouwd, als we door de spleten van de bodem kijken zien we slangen rond kruipen. De vrouwen griezelen, maar we moeten er wel slapen. Vroeg in de avond krijgen we heerlijke gerechten, gemaakt door de lokale Indiaanse bevolking. Vroeg kruipen we onder onze klamboe en onder het gezang van de vele insecten vallen we in slaap.
Met een ruk zit ik rechtop in mijn bed, wat is dat?? gewoon het oorverdovend geluid van een stel apen. Het is zes uur en tijd om op te gaan staan. De douche doet het niet, dus gaan we samen met de Indianen de rivier in, dat is erg spannend want er liggen overal grote kaaimannen in de rivier. Het water is heerlijk verkwikkend en uitgerust gaan we na het ontbijt op weg, voor een wandeling door het oerwoud. Tijdens de wandeling ploeteren we door de modder en zakken er soms tot onze knieën in en hoor ik achter mij: dit noemen ze vakantie! Volgens mij is het mijn Eega. We zien apen, vogelspinnen en we eten citroen-mieren, volgens de Indianen erg gezond, maar echt lekker zijn ze niet. Ook hele mooie vlinders fladderen er rond. Aan het eind van de wandeling brengen we een bezoek aan een lokale gemeenschap van de Sion Indianen en ontmoeten de Sjamaan. Hij is prachtig uitgedost en heeft een veren hoofdtooi op. Van een tolk krijgen wij te horen hoe verschillende kruiden worden gebruikt als geneesmiddel.
De tweede dag varen we met de kano over de rivier, de bomen weerspiegelen in het water, kijk daar!! een doodshoofdaapje roept de gids en ja hoor nieuwsgierig kijken ze ons aan vanuit de bomen. En WOW! Wat een mooie ijsvogels. Verder varen wij want de gids heeft iets geroken, namelijk de uitwerpselen van de Hoatzin, en daar zien we ze, een groepje van vier van deze haast pre historisch uitziende vogels. Dat is genieten mensen, vooral omdat we ook nog groepen apen door de bomen zien slingeren, wat mooi is de Amazone.
Aan het eind van de middag varen we naar een meer, hier gaan we piranha's vissen en dat is lachen, we krijgen een stok met een graag en een haakje, hier wordt een stukje kip aan gedaan en dan moeten we met het stokje op het water slaan. Binnen een paar minuten heb ik beet en haal een piranha boven water, maar tjonge wat een tanden!! met open mond zien we onze indiaanse vrouwelijke bootsman een haar uit haar hoofd trekken en er een klein stukje kip aan binden en ongelooflijk, ze haalt de ene na de andere vis binnen. We blijven een uurtje vissen, want de zon gaat onder. Prachtig kleurt de hemel, in de verte horen we de zoetwaterdolfijnen, maar jammer genoeg zien we ze niet. We krijgen een rum cola en genietend van een prachtige zonsondergang leunen we achterover in ons bootje, ik kijk mijn eega aan en zeg schat! als dit geen vakantie is? ja zegt ze, dit is een vakantie optima forma, ver weg van de gebaande wegen.
Foto's
