Op bezoek bij 120.000 pinguïns
Op bezoek bij 120.000 pinguïns
Onze rondreis door het veelzijdige Chili eindigen we in het ruige en onherbergzame zuiden. Eerst trekken we een paar dagen door het immense Torres del Paine, in Patagonie, waarna we vanaf Punta Arenas oversteken naar Chileens Vuurland (zie mijn eerdere blog). Het liefst zouden we nog, zoals diverse andere reizigers die we onderweg tegengekomen zijn, richting Ushuaia in Argentinië gaan, en kijken of we een tocht naar Antarctica kunnen regelen, maar helaas hebben we daarvoor te weinig tijd. Komt op de ‘bucket list’…
Om toch pinguïns te zien boeken we vanuit Punta Arenas een boottocht naar het eilandje Isla Magdalena, op zo’n 35 km afstand van deze stad. Kaartjes kun je onder andere kopen bij het tourist office in Punta Arenas.
Isla Magdalena is een klein eiland en een National Park, waar zo’n 120.000 pinguïns leven en broeden. Met name tussen de maanden oktober en maart zijn hier veel pinguïns te zien.
We stappen op een vrij oud uitziende ferry, en varen over de Straat van Magellaan richting het eilandje. Het is rustig aan boord, en we staan in een open stuk van het schip, in een soort ruim waar normaal gesproken auto’s staan. Hierdoor hebben we helaas weinig zicht op zee.
Het kan flink spoken in deze zeestraat, maar wij hebben geluk: de zee is rustig en we hebben goed weer. Na ongeveer 2 uur varen mindert de boot vaart en leggen we langzaam aan op Isla Magdalena. We kunnen nog steeds niets zien, doordat we laag in het schip staan. De laadklep gaat langzaam naar beneden en vol verwachting kijken we richting land. We kunnen onze ogen niet geloven; het strand staat vol pinguïns! Alsof we massaal door hen opgewacht worden. Wat zijn het er veel! We zien ze waggelen richting zee, op hun buik van rotsen glijden, we zien ze zwemmen en horen een lawaai van jewelste. Ongelofelijk…wat mooi.
We mogen een uur rondlopen op het eiland. Er loopt een pad, dat is afgezet door touwen, zodat je niet in de holen stapt waar de pinguïns hun nest hebben. Verder is het niet bewoond, er staat alleen een vuurtoren met een huisje. Zover je kijkt: pinguïns…We zien schattige donzige kuikens, vrolijk langs waggelende volwassen pinguïns, overal om ons heen; ze zijn nieuwsgierig, en zeker niet bang. Af en toe scheert er een grote meeuw of roofvogel over, op zoek naar een lekker hapje.
We lopen rond met een enorme glimlach op ons gezicht: wat een schattige dieren, en wat een bijzondere plek! Omdat het rustig was op de boot kunnen we ongestoord genieten van deze bijzondere plek. Na een tijdje rondlopen gaan we op de grond zitten en kijken rustig hoe de dieren zich gedragen en rondhobbelen. Een moeder en kuiken komen ook nog even nieuwsgierig ons bekijken en waggelen langzaam langs.
Met pijn in ons hart stappen we na een uur weer op de boot. Wat een goede beslissing om Isla Magdalena te bezoeken; deze tocht was echt een geweldig en onvergetelijk einde van onze prachtige reis door Chili.