vijfdaagse Trekking Torres del Paine
Patagonie
Chili
Dorienspost
vijfdaagse Trekking Torres del Paine
Ja, Puerto Natales dus. Bijna helemaal in het zuiden van Chili. Wat moet je daar nou? Het stadje/dorpje zelf heeft niet al te veel spannende bezienswaardigheden, maar een ruime 100 kilometer verderop ligt parque nacional de Torres del Paine. Wereldberoemd (en niet in alleen in Chili ;-) ) om de bergen, mooie uitzichten en hike/wandelmogelijkheden. Oh ja, en ook om de regen en wind…
We hadden ons voorgenomen om een 5 daagse trektocht te maken, na wat geregel en geshop hadden we aan het eind van de dag een backpack vol, oa. slaapzakken, kookspullen, warme kleren, regenjassen, handschoenen en 5 dagen aan eten! De hoeveelheid eten voor vijf dagen (ontbijt, lunch, diner, snacks) was wel even wat meer dan verwacht! We konden (of wilden?) ons toen nog niet voorstellen dat we dit 5 dagen lang met ons mee zouden sjouwen. Gelukkig hoefden we geen tent mee te zeulen, die zouden we huren op de campings langs de route.
Dus, met een volle tas naar het busstation in alle vroegte. Daar kwamen we zo ongeveer iedereen tegen waar we net 4 dagen mee op de boot gezeten hadden. Allemaal in verschillende bussen, maar met dezelfde bestemming.
Aangekomen in het park werden we vriendelijk verzocht een formulier of 24 invullen, luisteren naar een praatje over parkregels en uiteraard betalen. Na een tripje op een volle catamaran naar de overkant van een meer, moesten we er aan geloven: aan de wandel! Eerste bestemming: camping Lago Grey. Een pittig tochtje met mooie uitzichten, een gletsjer, rotsen, maar ook de beroemde Patagonische wind (die nog niets bleek te zijn met wat we later voor onze kiezen zouden krijgen!) Op de camping een kleine verrassing: ons minitentje stond al klaar! We hoefden m niet zelf op te zetten! ‘s Avonds een heerlijk prakje op ons pitje gekookt en vroeg in de warme slaapzak.
Dag 2: Dezelfde route terug (zo was de route in het park nou eenmaal), dus we wisten wat ons te wachten stond ;) Op camping nummer 2 aangekomen, bleek de tent gelukkig ook weer klaar te staan. Dat was maar goed ook, want inmiddels stormde het. Bij het opzetten van andere tenten, zijn er een paar gesneuveld, de lucht in gevlogen en wellicht wat relaties op scherp gezet. Een warme douche en groente/aardappelpureeprutje sloot de dag af. Tenminste, dat dachten we… De wind werd sterker en sterker en we hoopten dat we niet met tent en al de lucht in zouden gaan. Midden in de nacht hadden we nog niet geslapen en met ons was de halve camping in touw om tenten vaster te zetten en als dat niet meer mocht baten, met slaapzak te verhuizen naar het kookhok… Onze tent overleefde het net aan, dus we waren “blij” toen we konden ontbijten en de tocht konden vervolgen.
Wandelen met een volle rugzak is een vak apart, maar als het stormt, dan wordt het nog leuker! Met een stok en wijdbeens lopend probeerden we ons op de been te houden. Gelukkig hadden we de wind in de rug, dan kwamen we nog vooruit. Het was voor de rest trouwens heerlijk zonnig en helemaal niet druk. De omgeving was ook fantastisch, zie foto’s. Koken op 1 pitje en een beetje kletsen met de mensen aan tafel, daar waren we inmiddels bedreven in. Chocola als beloning aan het einde van de dag. En daarna slapen op een dun matje, dat was een eitje na een nacht zonder slaap ;)
Dag 4, nog steeds een flinke wind. Moeilijk om te beschrijven hoe hárd t dan waait, maar we gingen beiden meer dan eens “om”. Weer een mooie tocht, op naar de laatste camping. Langs een prachtig groot blauw/turquoise meer en uitgestrekte vlaktes en een kloof. Het ging sneller dan gedacht, dus goed voor de moraal! Op een kleine 2 uur van de camping ligt “Las Torres”, de climax van de trekking. Drie hoge bergpieken bij een meer die van kleur veranderen als de zon er op schijnt. Maar die scheen niet! Dus gingen wij ook niet naar boven, dat bewaarden we voor de volgende ochtend.
Heeeeel vroeg op, het was nog donker, koud en het leek te miezeren. Prima ingrediënten voor een trekking naar het mooiste stuk van het park, maar niet voordat we een havermout/muesli/melkpoeder-ontbijt hadden genuttigd. Geloof het of niet, maar dat is lekker! En toen gingen we naar Torres, flink de pas er in, dan krijg je t warm ;) De laatste 45 minuten zijn een flinke klim steil omhoog, maar de beloning mag er wezen! Wij hadden mazzel want de zon scheen en er was na 3 dagen eindelijk weinig wind. Zie hier het resultaat!!
Foto's
