Torres del Paine - Mijn droomland

Door: Globetrotteramsterdam

Geplaatst op Feb 13, 2009

Terug
Terug bij mijn hart
mijn voetsporen
mijn herinneringen
Terug in Patagonie
waar de herinneringen
alleen nog maar
versterkt worden
door de geur
de aanblik van de zee
de beneeuwde bergen
en de omarming van de wind

Terug in het land van mijn dromen. Mijn droomland. Direct na het inchecken in het hotel naar mijn favoriete restaurant gegaan. Gelukkig om de hoek. Aan de baai. Uitzicht op de baai (Seno de Ultimo Esperanza), omringd door beneeuwde bergen. Vorig jaar dezelfde plek. Dezelfde emotie. Dit deel van Patagonie heeft een speciaal plekje in mijn hart. Mijn droomwereld en het mooie is dat ze bestaat!

Om Torres in te komen een kleine expeditie met de boot. Of liever gezegd met twee boten: een motorboot, door de baai tot aan de monding van de rivier. Nog tijd om de Serrano gletscher te bekijken die op een uurtje lopen ligt. Terug bij de boot de Zodiac in. Nu begint het echte avontuur. 3 uur met Zodiac de Rio Serrano over tot aan de ingang van het park. Andere passagiers kijken toe, soms blij dat zij niet in de Zodiac hoeven maar vaker verlangend. Waarom wij niet. Het is echter niet alleen maar plezier. De wind snijdt en de regen slaat keihard in ons gezicht. Als we straks zo drie uur verder moeten is de lol er snel af. Maar het weer is ons goed gezind. We krijgen bovendien dikke waterdichte gevoerde jassen aan en daarover heen nog een zwemvest. Invasion of the Marsians in Torres del Paine part 2...
Het avontuur kan beginnen. Eindeloos genieten. De beneeuwde toppen van Torres glijden voorbij. Een blik op de Tyndall gletscher. Alsof je naar een film kijkt. Een telkens veranderend landschap.

Eindeloos
Eindeloos uitzicht
Eindeloos genieten
Water, de bergen, regen
en opnieuw
de wind
die me omarmt

Wakker worden in Torres na het bootavontuur. De zon schijnt maar eenmaal buiten blaast de wind je zo van de weg af. In de loop van de middag naar Lago Grey. Een boottocht over het meer naar de Glacier Grey. De zon maakt plaats voor wolken. Dikke grijze wolken. Het uitzicht op de torens van Torres dat ik zojuist nog had is verdwenen en eenmaal op de boot regent het. Dikke vette druppels die samen met de wind in je gezicht slaan. Ook dit is Patagonie. Maar wat geniet ik hiervan. Ik kan alleen maar lachen en genieten. Het is ijskoud en nat maar de gletscher is nog steeds blauwer dan het blauwste blauw dan ik me kan voorstellen, ondanks het grijze weer of misschien worden de kleuren nog wel door het grijze weer versterkt. Een van de afgebroken stukken is groen, zilver, doorzichtig. Binnenin nog stenen, aan een van de randen een klein meertje. Misschien zijn de kleuren nog wel mooier zo.

Vannacht werd ik gewekt door de wind die beukte tegen de muren en ramen en die alle losse eindjes liet klepperen. Wakker worden. Wakker worden. Dit is ook het echte Patagonie. Daarna de regen. Striemend tegen de ramen. Kletterend op het dak. Wakker worden. De wind en de regen. Ik kruip diep onder de dekens en wordt in slaap gezongen door de wind en de regen.
In de ochtend nog steeds regen en zelfs verdwaalde sneeuwvlokken. Regen en een striemende wind die nog harder is dan gisteren. De geplande hike van drie uur laat ik maar voorbijgaan. Maar zelfs de haard kan de temperatuur niet echt aangenaam maken. Ik ga opnieuw naar Lago Grey, dan maar koffie drinken maar wel met uitzicht op de verdwaalde ijsblokken van Glacier Grey. Maar ik kan maar niet stil blijven zitten en besluit naar de ijsblokken te lopen. Vanaf het hosteria totaal zo'n 2 uur. Wind en bij tijd en wijle regen en sneeuw. Maar eenmaal bij de ijsblokken toch ook weer de zon. Heel even geen dikke grijze wolken, heel even een glimp van de besneeuwde hellingen. Genoeg om te genieten. Genoeg om te weten hoe mooi het is. Terug eenmaal in de beschutting van de bomen opnieuw regen. Maar mij maakt het niet meer uit. Heb niets meer te verliezen, heb het gezien. En ook hier een steen in het meer...

Vanochtend naar El Calafate. De wind beukt en striemt. Een ijskoude adem die zorgt dat je alleen maar dicht tegen de haard aan kunt kruipen om warm te blijven. Overal giert ze doorheen. Nu in Calafate. Nog steeds wind, maar ook zon. Volop zon. Morgen naar Perito Moreno voor een wandeltocht op de gletscher van zo'n twee uur. Daarna genieten van het uitzicht op de gletscher. Overmorgen een tocht met de boot over het Lago Argentina naar de Uppsala gletscher. Daarna door naar de oostksut van Argentinie. Wat gaan bijna zeven weken snel voorbij....