Chili (deel 5) Arica en Santa Cruz in de Colchaguavallei

Door: Elstijssen

Geplaatst op Aug 2, 2009

Gisteren zijn we zo snel mogelijk (alleen tanden gepoetst en een kop thee kun je nagaan...) en linea recta terug naar Arica gereden. We hadden het gevoel weer thuis te komen. Onze eigen cabaña en meteen onder de douche, een heerlijke lunch met een fantastisch wit wijntje en een flinke siësta. Voor ‘s avonds hadden we een tafel voor 4 gereserveerd en een briefje voor onze Belgen bij de receptie achtergelaten. Zij arriveerden aan het eind van de dag. We hebben een hele leuke en gezellige avond gehad. Gingen laat (na twaalven!) naar bed. Zij doen Chili van zuid naar noord en zijn dus al geweest waar wij naar toe gaan en andersom. Onze laatste avond in Arica gaan we naar de haven. Ik wilde eigenlijk ook nog naar een klein dorpje waar 11 kunstenaars hun werk en kunstnijverheid verkochten, maar dat werd een beetje veel. Dus het werd de vissershaven. Jammer genoeg is er op zondag niet echt veel activiteit. De gekleurde vissersbootjes liggen er wel en ook de dikke behaarde zeeleeuwen zijn er. Morgenochtend vliegen we om ca. 7.30 terug naar Santiago en gaan dan naar de beroemde wijnvallei.

Santa Cruz in de Colchaguavallei
Om 5 uur op en 5.30 de deur uit richting vliegveld. Het is een vreemde gewaarwording de stad uit te rijden en maar verder en verder te rijden in het pikkedonker zonder ook maar één lichtje in de verte te zien. Dan krijg je toch wel het idee dat je verkeerd zit. Gelukkig is het niet zo. We zijn één van de eersten en er is nog weinig licht aan (wie bedenkt dat nou). We vliegen naar Santiago met een tussenlanding in Iquique en komen om 10.30 aan. Om 11.30 rijden we in een gloednieuwe rode metallic Peugeot 307 over de snelweg richting Santa Cruz.
Dat klinkt simpel, maar dat is 't niet. Niets staat echt duidelijk aangegeven. We vragen regelmatig de weg aan mensen, die alleen Spaans spreken. Het hotel is ontzettend sfeervol. Qua stijl is het een Spaans landgoed met een prachtige tuin; er stroomt een riviertje door. Het heeft verschillende gebouwen en is prachtig ingericht. In de tuin staan een stel goed restaureerde locomotieven. Het personeel draagt passende kleding. De dames in het restaurant een witte blouse, zwarte broek, Spaanse zwarte laarzen en een rode sjerp. We hebben kamer 208 met een eigen balkon en zitje.

Het ontbijt is héééérlijk! Een aardige mevrouw maakt een prima omeletje, er zijn 6 soorten marmelade en jam en ga zo maar door. We rijden een gedeelte van de wijnroute Ruta del Vino Valle de Colchagua. In Santa Cruz raken we de weg al kwijt. De weg gevraagd; o.k. nieuwe poging en.... weer de weg kwijt. We vinden de weg waar we op rijden wel op de kaart, dus besluiten we die gewoon te volgen richting kust. Echt hartstikke mooi! Het is hier nu volop lente (èn 28C). Het eerste gedeelte zijn vooral wijngaarden en daarna alles wat je kan bedenken aan wat groeit en bloeit (platanen, sparrenbos, eucalyptus, fruit, bloemen in alle kleuren van de regenboog)en daarbij nog de meest prachtige vergezichten. We gaan via de kust over een zandweg naar het noorden en daarna weer terug via een gedeelte van de wijnroute. Omdat het al met al een stuk later is dan gepland, zit een lunch in het hotel er niet meer in. Evert ziet een bakkerij waar ik naar binnen ga, broodjes uit zoek en vraag de broodjes met boter te besmeren en er kaas op te doen. Tevreden over mezelf loop ik met de buit en 2 flesjes water (de wijn komt vanavond wel) terug naar de auto. Denk niet dat ik meer dan een paar losse woorden Spaans heb gesproken, maar het internationale handen-en-voeten-werk doet het ook nog steeds! Om 16.00 zijn we weer terug bij het hotel en nemen we ieder een dubbele espresso (koffie kan ik niet goed missen). Ik ga zo even naar het plein voor het hotel. Kijken of ik mannen met mooie strohoeden zie, want die staan nog niet op de foto. Heb vandaag ook prachtige bijenkasten in allerlei vrolijke kleuren gezien, maar konden helaas op dat moment niet stoppen. Ik zie af en toe ook van die Bouquetreeks-mannen met strooien hoeden op paard rijden. Steeds op een moment dat ik niet kan fotograferen! Vanavond moeten we pakken. Daar heb ik toch zo'n hekel aan. Moeten we alles voor het zuiden (is het een stuk kouder) in één koffer doen, zodat we één koffer in Santiago op het vliegveld kunnen laten staan. Minder bagage voelt een stuk prettiger. Daarna was ik mijn haren en gaan wel lekker uitgebreid eten.
Morgen om ca. 9.30 de deur uit en om 13.40 vliegen we. Het is een lange vlucht van 4 1/2 uur inclusief een tussenstop in Puerto Montt van een half uur.