muurvast op het strand

Door: Antwan

Geplaatst op Sep 13, 2010

Tijdens het reizen zijn wij erg gesteld op onze vrijheid en het vervoersmiddel dat ons die ultieme vrijheid laat ervaren is de camper. Als we door Chileens en Argentijns Patagonië reizen maken we dan ook gebruik van dit vervoersmiddel.

Het enige verschil met onze vorige bestemmingen, Australië, Canada en Amerika, is dat het een ramp is om, vooral in Chili, een campingplaats te vinden. Van onze camperverhuurder hebben we een gids meegekregen met adressen en dus nemen we een kijkje bij de eerste camping die helaas al gesloten blijkt te zijn. En zo is er in Chili altijd wat: de camping is te klein voor onze camper, de camping blijkt gesloten te zijn, de camping bestaat al lang niet meer, ze vragen belachelijk veel geld en ga zo nog maar even door.

Op een dag rijden we naar Puerto Varas en ook daar blijkt weer geen camping te zijn. De medewerker van de toeristeninformatie denkt echter met ons mee en wijst 2 campings die 10 kilometer buiten het dorp liggen. Op onze vraag of die campings open zijn antwoord hij bevestigend. Fijn, dat is dan geregeld en dus rijden wij richting de campings. Na 10 kilometer hebben wij nog geen camping gezien, na 15 kilometer nog niet maar dan na 17 kilometer rijden komen we een bordje tegen dat ons naar de camping leidt. Daar aangekomen blijkt de camping al vele jaren geleden gesloten te zijn en dus maar weer terug naar de hoofdweg en verder rijden tot de andere camping. Na 25 kilometer hebben we die nog steeds niet gevonden en als we dan een verlaten strandje aan het meer zien besluiten we het erop te wagen en daar te parkeren.

Na een heerlijk rustige nacht, we hoorden alleen het kabbelende water en verder niets, worden we wakker en ontbijten met een prachtig uitzicht op het meer. Daarna even de afwas doen, de spullen vastleggen en rijden maar. Voorzichtig rijden we een stukje naar voren omdat er nogal veel grind ligt. Helaas blijkt voorzichtig al niet voorzichtig genoeg waardoor we vast komen te zitten. Mijn vrouw stapt uit en duwt tegen de motorkap om beweging in onze camper te krijgen. Het blijkt al snel dat dat haar echt niet gaat lukken. Ik probeer het ook maar de camper zit echt muurvast. Gelukkig komt er een man aangelopen (waar hij vandaan is gekomen weten wij nog steeds niet aangezien we in de middle of nowhere waren) die ons mee helpt maar ook dit geeft niet het gewenste resultaat. Net als we geen oplossingen meer weten te bedenken komt er een auto aangereden met daarin 4 Chilenen. Zouden zij ons kunnen helpen? Met z’n allen duwen we, leggen we vele takken onder de wielen en proberen we de camper los te krijgen. Na poging 5 krijgen we de camper warempel een beetje verschoven en 3 pogingen later is de camper los. Hulde aan onze redders!

Na dit voorval spreken we samen twee dingen af: we zullen nooit meer oordelen over anderen die vast zitten met hun auto en de volgende keer dat wij geen camping kunnen vinden regelen we gewoon een lekker hotel.