hemelreis door de Andes
hemelreis door de Andes
De weg N52 van San Pedro de Atacama in Chili naar Salvador de Jujuy (wat een weelderige namen al!) gaat soms over 4600 meter. Niet zo hoog als enkele passen in Tibet, maar veel hoger dan waar dan ook in Europa. De wegen op ons continent gaan niet veel hoger dan 3000. Je merkt dat ook door de strak blauwe luchten, de zeer schaarse begroeiing en aan de stewards in de bus. Die maken de blikjes cola wel heel voorzichtig open. Anders spuit de frisdrank door de druk naar buiten. Lange tijd zie je alleen maar woestijnlandschap en bergen van zand. Hier en daar een zoutmeer, maar langzamerhand komt er meer begroeiing. Eenmaal in Argentinie slingert de bus weer naar beneden en kom je terecht in een sprookjesachtig landschap met gekleurde rotsen en enorme cactussen. Daarom is het te verkiezen om de busrit in de Zuid-Amerikaanse zomer te doen, zodat je niet om 7 uur 's avonds in het donker door dit gebied, Quebrada de Humahuaca, rijdt. In de ochtend moet je ook vroeg vanuit Sap Pedro de Atacama vertrekken... Overigens hebben de kleuren van de rotsen te maken met de ertsen of mineralen die er in zitten. Groen is voor koper, rood voor ijzer en geel voor zwavel (dat laatste nog even checken). Ik zal een beeldverslag mijn blog's uploaden....