Een zeer fraai staaltje landschapsarchitectuur waar geen mensenhand aan te pas komt: voor mij behoort het Lençóis Maranhenses National Park nog altijd tot de absolute hoogtepunten van mijn reis door Brazilië. Wat je hier ziet is een enorme witte 'duinenzee' zover het oog reikt. Tussen die duinen liggen duizenden kleine zoet water meertjes waarin het heerlijk zwemmen is. Deze meertjes ontstaan in de regentijd. In juli zijn ze optimaal gevuld. Daarna verdampen ze om vervolgens in ons voorjaar weer vol te lopen.
Wat ik heel bijzonder vond, was dat er in sommige meertjes vissen zwemmen. Dit blijken tijgervissen te zijn die zich gedurende de droge periode 'ingraven' in het natte zand en er een soort van 'winterslaap' houden.
Lençóis Maranhenses beslaat ruim 1.500 km2 en is gelegen aan de noordkust van het land. Hoewel het veelal niet op de route ligt van de 'doorsnee Braziliëganger', is het de omweg meer dan de moeite waard. Je kunt het gebied eenvoudig per openbaar vervoer bereiken vanuit Sao Luis. Deze stad is overigens al een trekpleister op zich!