4. de Zuid-Pantanal
Centraal West Brazilie
Brazilië
Elstijssen
4. de Zuid-Pantanal
De fazenda ligt in de zuidelijke Pantanal (Mato Grosso do Sul). Het landschap staat bekend om zijn zoetwatermeertjes en zijn salinas (zoutwatermeertjes). De landerijen van de fazenda strekken zich over een lengte van 15 km uit langs de Rio Negro. Het maximum aantal gasten is 9. De maaltijden (06.00 ontbijt, 12.00 uur lunch en diner om 19.30) worden gezamenlijk gebruikt aan een lange tafel in een apart gebouw waar ook de keuken is. Een allegaartje van mensen en de meest uiteenlopende gespreksonderwerpen. Allereerst de gasten van verschillende nationaliteit, verder Mirjam het Zwitserse meisje dat de kinderen Duits leert, haar vriend Arno, die tijdelijk bouwwerkzaamheden op de fazenda verricht, de gidsen Ellen en Carol, een vrouw die onderzoek naar reuzenotters doet, 2 mannen die onderzoek doen naar water en Lucas en Marina (de eigenaren met Zwitserse voorouders) en hun kinderen die ook regelmatig mee eten. Het eten is uitstekend, gezond en lekker. De activiteiten starten om 07.00 en 15.30 uur. ’s Morgens kun je kiezen voor een boottocht, voor paardrijden, een wandeling of vissen. ’s Middags is er meestal een tocht met de open truck op zoek naar wild en vogels. In het donker rijd je terug en hebt zo de kans om nachtdieren te sportten. Lucas en Marina, begeleiden de meeste activiteiten samen met de lokale gidsen.
De eerste ochtend varen we met Lucas in de fluisterboot over de Rio Negro. We vinden het rivierlandschap mooier dan dat van de Noord-Pantanal. Het is hier minder dicht begroeid en langs de rivier is meer grasland en zandstrand. Aan dieren zien we niet erg veel, maar wat we zien is wel bijzonder en mooi. Die middag, met de auto, worden we lek geprikt. Het is vergeven van de muggen. Volgens Lucas is dat abnormaal. In de maanden juni tot en met september komen muggen normaal gesproken nauwelijks voor. Een avond langs de rivier dineren, wat anders altijd gebeurt, is nu ook onmogelijk.
De volgende ochtend gaan Evert en ik met Marina paardrijden. We rijden naar een meertje met meer dan 150 vogels, waaronder zeker wel 50 Jaribu’s, die de boel aan het leeg vissen zijn. Prachtig die weerspiegeling van al die vogels in het stilstaande water.
En dan gaat er iets mis……… In galop hoor ik een akelig geluid (een soort knal) in m’n rug, voel meteen ontzettend veel pijn, zie sterretjes en zwarte vlekken. Ik ga op een ontstellende manier door m’n rug. Lang verhaal kort: Evert en Marina halen me van het paard, een auto komt me halen en brengt me terug, ik krijg een heerlijke pil en de rest van de dag lig ik plat. Gelukkig is mijn echtgenoot helemaal prima in dit soort situaties en dat scheelt een heleboel. De volgende ochtend staat kanoën op het programma. Ik heb me er ontzettend op verheugd en wil het niet missen. We staan om (ja echt) 04.15 op en vertrekken om 04.45. Eerst rijden we met de jeep stroomopwaarts langs de rivier. De kano’s worden te water gelaten. Ik zit voor- en Evert al peddelend achterin. Gelukkig doen de pillen, die ik van Lucas heb gekregen z’n werk. Marina zegt dat we onderweg regelmatig stoppen, zodat ik af en toe m’n rug kan ontlasten. De eerste stop is ons ontbijt op een zandbankje langs de rivier tijdens een prachtige zonsopkomst. Het is heerlijk op een ontwakende rivier vol vogelgeluiden. Een otter, slapend op een boomstronk in het water, kijkt ons lichtelijk verstoord aan als we voorbij varen. De rest van de dag breng ik grotendeels liggend door. De ochtendactiviteit heeft er behoorlijk ingehakt en morgen volgt er een lange reisdag.
Foto's
