De woestijn van Salvador Dali, zo wordt deze hoogvlakte wel genoemd. Niet onbegrijpelijk als je de vreemde rotsstructuren in dit bijzondere, kale maar desondanks zo kleurrijke landschap ziet. Een bijzondere ervaring, vastgelegd in dit stille, eenzame beeld. Een foto kan bedrieglijk zijn. Je hebt geen idee wat er zich achter of naast de fotograaf afspeelde. De geluiden en geuren, je kunt je er als kijker een voorstelling van maken - maar op de prachtige, kleurrijke marktjes in India bijvoorbeeld, ruikt het echt niet altijd even lekker als dat een foto kan doen voorkomen.

Hier is dat echter niet ter sprake - het was er dan ook niet. Nauwelijks geluid. Nauwelijks geur. Het was hier écht zo stil als het op de foto lijkt. Er was niks te horen behalve de wind. Niets te ruiken. En, er stonden geen groepen toeristen achter me klaar om ook deze foto te nemen. Het landschap is stil, verlaten en leeg.

Aan de bandensporen kun je zien dat er in dit gebied genoeg jeeps komen. En die zijn we ook zeker tegengekomen onderweg. Maar op de meeste plekken is het rustig. En is de ervaring écht zo bizar en vreemd, zo onbeschrijfelijk en indrukwekkend, als dit beeld doet vermoeden.

Het ziet er overigens heerlijk warm uit op de foto - wat het op dat moment ook was - maar denk er wel aan dat het hier ’s nachts echt heel erg koud kan worden!