Bij het aanzien van de uitzichtloze situatie voor de mijnwerkers in de Cerro Rico van Postosi werd het Arjan Eederveen, deze week in het programma de gevaarlijkste wegen ter wereld, te veel en barstte hij in snikken uit. Hier twee van de jonge mijnwerkers, die ik volgde die dag, na het leeg kieperen van hun kar, op de weg terug de mijn in, bergop dan wel te verstaan. Ze beginnen vroeg aan dit werk, tussen 10 en 16, maar halen de 40 niet. Of ze moeten geluk hebben en een goede ader vinden. Onze begeleider was volgens eigen zeggen 12, maar had een stem van iemand van over de 50. Deze jongens sjouwen met zakken erts van 50 kg op hun nek, uit de diepte van de mijn op zo`n 4500m en gooien die dan in een van die karren. Diep in de buik van die mijn staan er ook nog een aantal dit erts uit de rots te hakken of met dynamiet los te blazen. Alles op grote hoogte, zwaar, smerig en iedere dag. Geen wonder dag ze dat nooit lang vol houden. Ook ik kreeg een brok in de keel toen ik dit alles meemaakte.