Het is het verhaal van die tien kleine....of dat van Drs. P de Dodenrit. We gaan de Cerro Rico in, we gaan de mijn in die dag. Eerst laarzen passen, dan dynamiet, lonten, ontstekingspoeder, water en cocabladeren kopen. Bizar om met dat spul rond te lopen. Dan met z`n tienen dat zwarte gat in, langs naar beneden razende, volgeladen karretjes met aarde. Binnenin op een pleintje vallen de eersten af, terug naar buiten. Dan een gang in, zwart, donker, warm, verstikkend warm zelfs, de volgende vallen uit de groep. Langs ons komen jongens met 50kg zware zakken met erts, verbazing en ontzag alom. Nu gaan we een gat in waar we net door passen en toen waren er nog vijf. We kruipen door het gat in het schijnsel van de bakelieten lampen en komen in een ondergrondse zaal. Groot donker en bedompt, weer twee weg en naar buiten. We zijn nog maar met drieën plus de gids.
Onderaan een ladder staan twee 25 jarige mijnwerkers en krijgen de meegebrachte dynamiet staven, de cocabladeren tegen honger en dorst en het water.
Terug naar buiten waar al die anderen op ons wachten. Een onvergetelijke ervaring.
Ben je in de buurt en durf dit soort dingen, doen en help de mensen in de mijn.