Het ziekenhuis

Door: Thewanderer

Geplaatst op Aug 26, 2009

Bolivia is een land bij uitstek om een tour te maken door de pampas, of een jungle tour. Wandelend door het hoge riet, op zoek naar anaconda's. Nachtelijke wandelingen door de jungle, geweldig.

Na terugkeer vanuit de tour, terug in het hostel ontdekte ik ineens twee teken. De ene zat bij de rand van mijn boxershort, de ander in mijn lies. Deze gelijk verwijderd, gewoon, vastpakken, draaien en klaar. Na een grondige inspectie van mijn lichaam kon ik verder niets vinden. Dit was het dan wel.

Vanuit de laaglanden volgde een terugvlucht naar La Paz, een dag later gevolgd door een busrit naar Copacabana. Een prachtig klein dorpje aan lake Titicaca. Ik was hier samen met twee zwitserse meiden die ik eerder had ontmoet.

Lopende door Copacabana krabbelde ik even langs mijn buik en ineens schrok ik. Nog even kijken, nog even. Wat een joekel, wat was deze al groot. Een grote, al behoorlijk volle teek.

Na een paar pharmacias te hebben bezocht en zij duidelijk hadden gemaakt dat ze echt niet konden helpen werden we doorverwezen naar het ziekenhuis. Het ziekenhuis, in dit armste land van Zuid Amerika.

Bij het ziekenhuis aangekomen stond er een lange rij mensen, allemaal ooginfecties, buiten te wachten. Een beetje om ons heen kijkende werden we snel gewenkt door een bewaker. Mijn reisgenootjes, die vloeiend spaans spraken, gaven kort aan dat het voor mij was en ik werd gelijk begeleid naar de wachtruimte.

Daar zat ik dan, plaatsgenomen op het ziekenhuisbed, ontdaan van mijn shirt en broek een stuk naar beneden. Als eerste kwam de arts. Hij gebaarde een beetje naar een verpleegster en niet veel later stonden er ineens 6 witte jassen rond mijn bed. Als een bezienswaardigheid lag ik daar. Eentje raakte even de teek aan en giechelend en geschrokken schoot ze naar achteren.

Het was tijd, de behandeling, vele ogen op mij en de handen van de arts gericht. Alcohol, met een tang verwijderen van de teek en vervolgens ontsmetten. Eigenlijk stelde het niet veel voor, dit grootse spektakel, toch was het een succes.

De arts schreef me een antibiotica kuur voor. Bij het halen van de pillen en het afrekenen viel ik bijna van mijn stokje. Van verbazing. 45 Bolivianos, voor de kuur en het consult. Nog geen 4,50 euro.

Eenmaal buiten gekomen toonde ik de dames wat de arts had gedaan tijdens het ontsmetten. Het resulteerde in een hevig lachorkest.