Patagonië « Rondreis Chili en Argentinië«

Door: Nop

Geplaatst op Sep 27, 2013

zondag 14 januari 2007
De lucht in...

Nop & Imel gaan de lucht in. Vandaag met de weblog en komende vrijdag met het vliegtuig. Drie weken Patagonië. Via de weblog gaan we bij wijze van experiment onze ervaringen delen met wie het maar wil. We hebben geen idee of we na vrijdag nog on-line kunnen komen, we zien wel. Vandaag nog druk bezig met spullen pakken. Imel had het briljante idee, aangezien ze tegenwoordig nogal kleinzielig doen over handbagage, om alles in het luchtruim op te slaan. Nop houdt het toch maar op het vertrouwde bagageruim.

zondag 21 januari 2007
Santiago

Dag twee in Chili. Na een slopende vlucht van Parijs naar Santiago zijn we weer aardig bijgekomen. Gisteren kennisgemaakt met de rest van de groep en tot nog toe valt het niet tegen. Het gezelschap bestaat uit heftruckchauffeurs, artsen, postbodes, belastingadviseurs, geologen, dus altijd wel iets om over te discussieren. De reisbegeleider is een hobbyist met een eigen bedrijf in fietskoerierdiensten en maakt twee van dit soort reizen per jaar. Vanacht prima geslapen na een paar biertjes en een Chileense steak. Ze zeggen dat de Argentijnse nog beter zijn, dus die zullen we dan ook nog veelvuldig gaan bestellen de komende weken. Santiago is een boeiende stad met een aangenaam klimaat. Strakblauwe lucht en een graadje of 30, maar wel verplicht een pakje sigaretten per dag roken. Dat was ook wel te zien toen we 400 meter boven de stad op een uitzichtpunt stonden. Veel oude historische gebouwen hier die veelvuldig van functie zijn veranderd door de wisselende regimes, maar ook heel veel moderne wolkenkrabbers om die 6 miljoen inwoners te huisvesten.

Vanacht pakken we de nachtbus richting Pucon. Als het goed is hebben we beste slaapstoelen. Uitgerust aankomen is wel een vereiste gezien het drukke programma wat volgt. Morgen een mountainbiketocht en een dag later de beklimming van een actieve vulkaan, wat behoorlijk spectaculair moet zijn. Afhankelijk van de activiteit van de vulkaan wordt bepaald hoe ver we kunnen komen.

Voorlopig even geen grote steden, dus we zien wel wanneer de volgende update komt.

vrijdag 26 januari 2007
Chiloé

Na twee dagen Pucon zitten we nu in Castro op het eiland Chiloé. Pucon is een van de meest toeristische stadjes in Chili. In het hoogseizoen zijn er vier keer zoveel mensen als er normaal wonen. Om in te lopen voor de beklimming van de vulkaan hebben we een prachtige tocht door een merengebied gemaakt. Het netto hoogte verschil was "slechts" 600 meter, maar we bleven maar stijgen en dalen en stijgen en dalen. Aan het eind van de eerste klimdag waren we dan ook helemaal kapot. Goed gegeten en goed geslapen, echter wel een verschrikkelijk noodweer meegemaakt die de straten van Pucon in wildwaterstromen veranderde. Tijdens het eten nog spektakel toen een van de ramen openvloog door de harde wind en vervolgens een ober via een boom het dak op moest om het raanm weer te sluiten. De volgende dag was het wel droog maar de bewolking hing zo laag dat de vulkaan er bijna helemaal in verdween. Onze gidsen wilden toch wel een poging wagen om de top te bereiken, dus de stijgijzers, helmen en pickels werden uitgedeeld en na een uur rijden over een hobbelig en modderig weggetje stonden we onder aan de vulkaan. Hier waaide het hard en was het steenkoud. De stoeltjeslift werkte ook niet door de harde wind en dat betekende anderhalf uur extra stijgen met zware bepakking. Op dit moment hadden wij al geconstateerd dat het onder deze omstandigheden onmogelijk was de 1400 meter af te leggen tot de top, maar na enig aarzelen besloot de groep toch een poging te wagen. Na het traject van de stoeltjeslift over de morene te hebben afgelegd begonnen de sneeuwvelden en werden de stijgijzers ondergebonden. Er stond zeker een windkracht zeven of acht, wat het in combinatie met de mist en de kou zeker niet makkelijker maakte. Na 800 meter, 600 meter voor de top bleek dat er door de regen van de vorige avond een ijslaag was gekomen op de hoger gelegen sneeuwvelden, wat het voor ongeoefenden onmogelijk maakte om verder te gaan, wat wij al wisten toen we nog beneden stonden. Er werd besloten terug te keren. Zelfs op die hoogte bleken er nog sukkels te zijn die een toppoging wilden wagen zonder uitrusting. Onze gids had zijn handen vol aan het naar beneden begeleiden van een van deze personen. Wij deden het afdalen slimmer. In de zachte sneeuw namen we een aanloop, lieten ons op onze rug vallen en gleden met een rotgang naar beneden. Op de hardere stukken kon je skien op je bergschoenen. Als stokken gebruikten we onze leki´s. De top niet gehaald maar wel een hele gave tocht gemaakt. ´s Avonds in Pucon allebei een zalmmoot van de bbq gegeten waar we normaal een week van kunnen eten.

Vandaag hebben we in recordtempo het eiland Chiloé ontdekt, een visserseiland met houten huisjes tegen de bergwanden en huisjes op houten palen in het water. Tochten gemaakt door moerasgebieden, bossen en langs het strand. We hebben zeker een half uur foto´s staan maken van een heel gewoon dier wat je nooit op het strand zou verwachten. Dit raad je nooit, maar doe gerust een poging. De foto´s moet je zien om het te geloven.

We stoppen er mee, want morgen wordt weer een lange reisdag. De eerste binnenlandse vlucht naar Punta Arenas, het echte Patagonie.


Lees het vervolg op www.nopwork.com