Glaciares
VIA RUTA 40 NAAR NP LOS GLACIARES
Ruta 40 is een soort mythische weg in Argentinië, alleen de Lonely Planet wijdt er al pagina's aan. We hobbelen in de Toyota over deze ripio-weg naar het zuiden. Onderweg willen we overnachten in Rio Mayo. Zelden een treuriger oord gezien. De plaatselijke camping zat op slot en evengoed denk ik dat we er niet waren blijven staan. Dit wordt dus écht onze eerste keer wild kamperen.
Als we zo'n 3 kilometer verwijderd zijn van de bebouwing zien we een grote steengroeve waar we achter willen gaan staan. Wat blijkt: we zijn niet de enigen. We maken kennis met Dieter en Dagmar, een Duits echtpaar dat al een jaar of 9 de wereld rondtrekt. Het wordt een gezellige avond met veel verhalen en we zien ook nog een vallende ster! De volgende morgen nemen we afscheid en spreken af dat we elkaar weer zien in Ushaia, waar alle reizigers zich voor het Oud & Nieuw gaan verzamelen.
Onze volgende stop is het NP Los Glaciares, waar we in El Chalten kamperen. Het is een waar mekka voor bergbeklimmers en gletsjerlopers. De Mount Fitzroy is blijkbaar de ultieme uitdaging. Wij houden het op een mooie trektocht van een uurtje of 4 en dat vinden we eigenlijk wel prima. De rest van dit dorp is 's morgens vroeg uit de veren en hiken/tracken/klimmen de ganse dag. Maar bij elke tocht staat vermeld dat je over een uitstekende conditie moet beschikken.....daar kunnen wij nog wel wat aan werken....
EL CALAFATE
Is een druk en toeristisch oord, vlakbij de beroemde gletsjer de Perito Moreno. Voor de verandering treffen we een mudvolle camping met een bonte verzameling bewoners: zowel zigeuners als grote Duitse campers, die in konvooi vanuit Mexico naar het zuiden rijden in 180 dagen. Met een aantal reizigers spreken we af dat we de volgende morgen overnachten op de parkeerplaats van de Perito Moreno.
PERITO MORENO
Met de boot varen we langs deze onvoorstelbaar grote gletsjer, die net zo groot schijnt te zijn als de stad B.A.! Onderweg zien we ook grote ijsbergen. In de middag staan we op de parkeerplaats en kijken van bovenaf op de gletsjer, die van daaruit verdacht veel op een reusachtige skitaart lijkt. Vind ik zelf mooier dan vanuit de boot. Uren brengen we door met kijken en luisteren naar het kraken van en het vallen van stukken ijs in het water. 's Avonds staan we met een achttal kampeerders alleen in het park. En luisteren naar de gletsjer, eten en drinken en er wordt zelfs gedanst op muziek van de accordeon van één van de kampeerders.
Zie verder onze website.