Wijn, biefstuk en Tango! Deel 1
Argentinië
Zuid Amerika
ThijsVDenBurg
Wijn, biefstuk en Tango! Deel 1
Een nieuwe grensovergang en we gaan weer wat meer civilisatie in. Al gaat het nog wel wat ongeorganiseerd en na wat gehannes zijn we dan toch echt in Argentinië. Met mijn laatste briefgeld een bus geboekt om naar klein dorpje te gaan. Al wachtend zie ik net zo’n bus die ik over een uur moet hebben wegrijden en denk, ‘goh das ook toevallig’. Dan zak ik door de grond en besef dat dàt mijn bus was en ik vergeten ben mijn telefoonklok te verzetten. Klinkt bekend? Ja een ezel stoot zich niet twee keer aan dezelfde steen, Thijs wel. Pinautomaat zoeken en snel de bus naar een groter plaatsje boeken die over tien minuten gaat anders zit ik hier vast. Gelukkig red ik het net maar is mijn plan ongewild veranderd en een refund zat er ook niet in. Ik kom aan in Salta, een koloniale stad met mooie pleinen en gebouwen. Maar achteraf gezien wordt dit alleen maar beter in Argentinië en valt Salta een beetje tegen. Ik slenter een dag of twee wat rond en mijn eerste rode wijn (er zullen er nog heùl veùl volgen) wordt in café ‘van Gogh’ gedronken. Maar besluit toch na paar dagen om door te reizen naar Mendoza aangezien de omgeving mooi is maar ik die in het zuiden van Bolivia al een tijdje aangekeken heb.
Ik ga naar dè wijnstreek en wijnstad van Argentinië, Mendoza. De wijntour is dan ook binnen een half uur na aankomst geboekt. Natuurlijk ben ik een backpacker en is het de goedkope versie waardoor ook de ietwat mindere wijnen geschonken worden. Maar desalniettemin is het prima te doen. Eerst het rondkijken in de ‘wijnerij’, dan proeven en als laatste het verkooppraatje. Een flesje voor thuis misschien hier 20 euro, in de winkel in Europa 100. Bijna overgehaald, maar ja dat sjouwen met die fles in je tas is niet echt geweldig. S’avonds restaurant met live entertainment/muziek. Prima maar na elk nummer staat deze ‘volksartiest’ zijn gitaar te tunen. Ook vraagt hij na een tijdje aan iedereen waar ze vandaan komen, maar dan ook aan iedereen. De Europese mensen krijgen een groot applaus als het land van herkomst wordt genoemd. Ik probeer nog weg te duiken achter een paal maar ook ik moet aan deze blijkbaar indrukwekkende prestatie en dus groot applaus van het vooral Argentijnse publiek geloven. Al met al duurt dit geintje een half uur. Zo krijg ik mijn tijd ook vol ‘gespeeld’.
De bergliefhebber komt toch weer even in me boven en ga naar Aconcagua Park. De Aconcagua is met 6962 meter de hoogste berg op het Zuid Amerikaanse continent. Beklimmen is alleen mogelijk in de zomer, maar hopelijk kunnen we hem zien in de winter. De weg ernaar wordt gevuld met berglandschappen en oude bruggen en nederzettingen. Vol verwachting klopt het hart maar wordt teleurgesteld omdat naarmate we hoger komen het harder gaat sneeuwen totdat we helemaal niet meer verder mogen met de bus. De Aconcagua is ingepakt in een dikke witte wolkendeken en er dwarrelen ook enkele sneeuwvlokken voor. Ach ja je kunt niet alles hebben en terug in Mendoza wacht de wijn weer op me.
Cordoba is de volgende stop, wederom een mooie koloniale nederzetting waar de Italiaanse, Franse en Spaanse architectuur in overmaat is terug te vinden. Mijn cameralens vindt hier vooral de gebouwen en straten. Maar mijn reden om hierheen te komen was vooral voor het Che Guevara museum in het kleine plaatsje Alta Gracia. Che, vrijheidsstrijder, wereldreiziger, maar ook niet schuw van geweld. Een man met twee gezichten die mij altijd heeft gefascineerd, en heb menig boek van en over hem gelezen. Een klein huis waar ze jaren gewoond hebben dient nu als museum en vele foto’s prijken aan de muren. Apart maar een indrukwekkende persoonlijkheid. Een eind verder is er nog een apart dorpje met Duitse emigranten. De huizen zijn zoals in Duitsland en Oostenrijk en het voelt een beetje onwerkelijk om hier te zien. De heuvels maken het plaatje compleet. Dit is Europa.
Foto's
