El coche Cama de Noche
El coche Cama de Noche
De taxi is een oud brik wat onze bagage nog maar net aankan. De taxichauffeur vraagt: "Aeropuerto?". Wij zeggen: "Nee, de Bus Terminal!". We gaan namelijk met de nachtbus van Salta naar Mendoza. Een stuk goedkoper dan vliegen en nog comfortabeler ook, schijnt.
De taxi zet ons bij de bus terminal af en na ongeveer 10 minuten wachten kunnen we instappen. We hebben gereserveerd en zoeken onze plekjes op. Grote, ruime stoelen die bijna helemaal in ligstand kunnen en veel beenruimte maar weinig opbergruimte. Helemaal geen opbergruimte eigenlijk. We zitten helemaal achterin, pal voor een enorme herrie producerende airco. Caro verdwijnt er bijna in, de ijspegels hangen al aan haar wenkbrauwen. Er staat ook een leuk panfluit muziekje op, Caro's favoriet. Kortom: helemaal top dit!
De bus gaat rijden en het gaat al snel ook regenen. We krijgen 2x een maaltijdje maar dat is niet echt veel soeps dus we eten alleen de toastjes op en bewaren de plastic lepeltjes. Nog niet duidelijk waarvoor we die lepeltjes sparen maar misschien wordt het in Patagonie de lifesaver. Schijnt in dit jaargetijde echt bar te zijn daar namelijk!
In de bus zit een vrouw voor ons die ons wat tipsy lijkt. Ze duikt met haar hoofd in de koelbox, haalt er een hele fles wijn uit en gaat meezingen met de liedjes in de bus. Nou maar hopen dat ze snel onder zeil raakt. Ondertussen is het hier een behoorlijk rommeltje geworden. Alles ligt los of ergens op de grond want er zijn geen opbergvakjes. We kijken 2 films en spelen met de hele bus een potje Bingo. Ja, ze zorgen er wel voor dat je je niet verveelt hier! En het is nog goed voor de spaanse telkunst ook. Helaas niks gewonnen dus de stoelen gaan in de ligstand en zo brengen wij de nachtelijke reis slapend door.