Reiziger van de Week 45 / Mama Roelandse
Jullie maakten het ook deze week weer heerlijk lastig voor de Columbus-redactie om uit alle nominaties een Reiziger van de Week te kiezen. Onder de reisdromen die jullie hebben waargemaakt en met ons deelden: zwemmen met haaien, vrijwilligerswerk in de binnenlanden van Zambia, en een 2700 kilometer lange wandeltocht van Nederland naar Santiago de Compostella. Maar er kan maar één Reiziger van de Week worden benoemd, en dat is deze week mama Roelandse.
Mama Roelandse werd genomineerd door haar dochter Judith. Tijdens een spelavond met de familie kwam Judith erachter dat haar moeder nog een grote droom had: een reis naar de Seychellen. Als cadeau nam ze daarom haar ouders mee op vakantie naar de paradijselijke eilandengroep. Maar wat er vervolgens op hun reis gebeurde, bracht een brok in onze keel ... Mama Roelandse wint naast de eretitel Reiziger van de Week een plekje in het blad van Columbus en een fijne rugzak van Osprey. Ben of ken jij ook een Reiziger van de Week? Stuur je nominatie in!
Dit vertelde Judith over haar nominatie: ‘Het is van belang om te weten dat mijn ouders altijd voor mij hebben klaar gestaan en heel veel voor mijn jonge kinderen hebben gezorgd toen ik alleenstaande moeder was. Ook hebben mijn ouders jaren vrijwilligerswerk in Gambia gedaan. Zo zorgden ze ervoor dat dankzij donateurs uit Nederland tientallen kinderen in Gambia naar school kunnen en te eten krijgen, en dat arme mensen een huis krijgen om in te wonen. Om ze te bedanken voor alles wat zij hebben gedaan, hebben mijn gezin en ik ze afgelopen kerst meegenomen naar de Seychellen, naar het paradijs. Maar dat niet iedere reis eindigt als in een droom bleek tijdens onze vakantie. Mijn vader is tijdens de reis, op Eerste Kerstdag, overleden aan een hartinfarct. Ondanks het grote verdriet en het enorme gemis, zet mijn moeder haar vrijwilligerswerk voor Gambia voort. Ze had ook een reis geboekt naar Gambia om daar voor het eerst zonder mijn vader heen te gaan, maar corona gooit tot op heden roet in het eten. Ik hoop dat mijn moeder volgend jaar wel weer naar Gambia kan reizen en dan een nieuwe rugzak mee kan nemen op haar reis.’
Eervolle vermeldingen
Willy van Herpen
‘Ben een avontuur aan gegaan om vanuit huis naar Santiago de Compostella te wandelen. Een wandeltocht van 2700 km en deze heb ik gelopen in 86 dagen tijd. Het was een fantastisch mooie ervaring om dit te mogen en kunnen doen.’
Maartje Mol
Genomineer door Pim den Boer: ‘Op onze reis naar Belize heeft Maartje haar angst overwonnen: zwemmen met haaien! In de azuurblauwe zee zwommen vele verpleegsterhaaien rondjes om haar heen. Dat resulteerde in een angst minder en deze prachtige foto!’
Eri van Abeelen
‘Nog ooit eens een keer, zou ik graag willen, als de kinderen groot genoeg zijn, als ... als ... als ... Uiteindelijk alle mitsen en maren losgelaten om in 2017 voor bijna vijf weken te vertrekken naar het binnenland van Zambia. Daarvoor moest ik blijkbaar vijftig jaren oud worden. Gezin van vier kinderen gedag geknuffeld, manlief in vertrouwen gedag gekust. In Zambia ben ik aangesloten bij een zeer klein en oh zo belangrijk communityproject om mee te leven en aan te sluiten bij het leven van alledag. Leven met het licht, eten wat er is, en samen leven met de kracht en humor van de bewoners van dit plattelandsdorp. Zonder planning en met planning, een planning die uiteindelijk toch anders werd. Een samenleving van mensen die naar elkaar omkijken en zorgen voor elkaar, samen leven, betrokken zijn, in liefde zorgen, saamhorigheid ervaren, vertrouwen geven, geloof omarmen, waardig leven, met trots en ontzettend veel humor. Met pijn in het hart en voor altijd verbonden ben ik weer naar mijn thuis gegaan in Nederland. Hoe ontzettend blij en ontroerd was ik toen ik mijn lief en kinderen weer in mijn armen kon sluiten. En eenmaal thuis heb ik maanden nodig gehad om het leven van en voor het mooie Zambia en de prachtige mensen daar met hun intrigerende levensstijl en levensdrang langzaam los te kunnen laten. Absoluut voor altijd in mijn hart ...’
Natasja van der Flier
‘Afgelopen week hebben mijn vriend en ik zes dagen het Marskramerpad gewandeld. Van Losser naar Deventer, 141 km. Dit was de eerste keer dat we zo iets gedaan hebben. Het was zwaar, maar o wat ben ik trots! Het was een prachtige vakantie en met onze wandeltocht is bevestigd dat ook Nederland een super fijn vakantieland is!’
Irene Klaver
‘Zuid-Amerika, wat is daar ongelooflijk mooie natuur! En ik ben er nog lang niet klaar mee. Mijn mooiste reis tot nu toe in Zuid-Amerika is onze rondreis naar Argentinië. Met de boot langs de Upsala-gletsjer varen en dan wandelend naar het Guillermo-meer. En wat een uitzicht heb je dan. Je wilt werkelijk waar nooit meer weg. De zwaarste wandeltocht die ik ooit heb gedaan was in Peru. Op 140 kilometer ten zuidoosten van Cusco en op 5000 meter hoogte ligt de wereldberoemde Rainbow Mountain. Stap voor stap, last van de hoogte meters, het idee dat je geen lucht meer kan krijgen. Maar na 3 seconden rust kan je weer, dan is zo raar met de hoogteziekte. En dan uiteindelijk is het alle moeite en energie 100% waard. Op mijn bucketlist voor als de corona-epidemie onder controle is? Weer Zuid-Amerika, ik zou heel graag een roadtrip over de Carretera Austral in Chili willen doen. Zal het ooit lukken?’
Ton Peters
‘Ik maak van dromen heel graag herinneringen. Zo wilde ik heel graag in Lapland gaan hiken. Ik kreeg niemand zo gek om mee te gaan dus ben ik maar alleen op pad gegaan. Het was een onvergetelijk avontuur, 5 dagen alleen in de last wilderness of Europe.’
Yannick
Genomineerd door mama Miranda: ‘Yannick was 3 jaar oud toen wij hem meenamen op reis. Afscheid nemen van het bekende, en op naar het onbekende. Yannick was een verlegen, integer jongetje; iets doen wat hij niet kende was ondenkbaar voor hem. Tijdens de reis heeft hij zich ongekend ontwikkeld in een echte avonturier, van wandelen met olifanten door de jungle van Nepal, leren eten met stokjes in Taiwan en zandsurfen in West-Australië. Ook in Nederland heeft hij de reizigersmentaliteit vastgehouden: altijd buiten, genieten van kleine dingen en een flinke dosis nieuwsgierigheid.’
Jorien de Mooij
‘Ik ben verknocht aan reizen en avontuur. Het onderweg zijn, de onverwachtse ontmoetingen, 's ochtends niet weten waar je 's avonds slaapt. Van Iran tot Oezbekistan en van Togo tot de Faroer-eilanden. Ik heb al heel wat bijzondere plekken bereisd. Mij blijven vooral de ontmoetingen met mensen en de prachtige natuur (waar ik het liefste kamperend van geniet) bij! Aan het begin van de lockdown kocht ik via Marktplaats stevige fietstassen en op mijn rode mountainbike reed ik elke week vier dagen kriskras door Nederland. Al kamperend en fietsend beleefde ik Nederland als nooit tevoren. Ik ontmoette veel mensen, maakte vrienden onderweg en voelde me reiziger en avonturier in eigen land! Mijn droom om naar Zweden te fietsen begon als iets "voor ooit". Maar de knop ging om ... ik besloot het écht te doen. Wat een belevenissen onderweg. In Hohenlockstedt, in Duitsland, werd ik bij de supermarkt uitgenodigd door Margrit (70 jaar) om bij haar en haar man Horst (73 jaar) te douchen, eten en overnachten. In Zweden mocht ik bij Robert schuilen in zijn meubelzaak tijdens een stortbui. Daarna hielp ik hem met meubels brengen bij klanten, kreeg ik een rondleiding in de omgeving en Zweedse lessen. Ik zwom in meren, hakte hout en stookte eindeloos vuurtjes. In Denemarken sliep ik onverwachts in een heuse yurt en toen ik het laatste stuk van Duitsland naar huis toch de trein moest nemen (om op tijd weer aan het werk te kunnen) kletste ik met Audi, die eens in India fietste ... Bij zulke verhalen kan ik voor nu alleen maar wegdromen. Deze week start ik mijn hike- en survivalinstructeursopleiding, ik kampeer en fiets nog steeds veel, en vooral droom ik van nieuwe lange tochten (uiteindelijk, ooit weer over de grens).’
Floor Zoet
‘Mijn vrouw en ik hebben een geweldige huwelijksreis gemaakt! Hard gespaard om samen 5 maanden samen te kunnen zijn. Zoveel liefde voor deze prachtige wereld en elkaar tijdens deze reis. Beetje jammer was wel dat ik tijdens onze tweede maand ben gevallen en mijn eigen Osprey kapot is gegaan! Dat vond ik denk ik nog vervelender dan mijn been, die ook open lag en waardoor ik geen duikcursus kon doen ... ’
Karen van Tiel met familie
‘Wij hebben, net voordat corona de wereld over ging, nog een mooie reis naar Thailand kunnen maken met z’n viertjes. We hebben met onze backpacks vier bestemmingen aangedaan en reisden met busjes en de trein. We hebben op Eerste Kerstdag een stuk van het eiland waar we verbleven opgeruimd met Trash Heroes!’
Fenne Bosma
‘Na een moeilijk jaar waarin ik heb geworsteld met een zware depressie, ben ik samen met een goede vriend in de auto gestapt op roadtrip naar Noord-Italië. Ik wilde altijd nog eens naar Toscane, en dat is gelukt. Daarnaast ook de regio's Piemonte en Veneto doorkruist. Het was een trip vol prachtige natuur, betoverende steden (Lucca, Florence, Venetië ...) en bovenal fantastisch eten! Deze reis bevestigt voor mij maar weer dat je niet naar de andere kant van de wereld hoeft om een droomreis te maken. Bella Italia, wat heb ik van je genoten.’
Joost en Marlene Simoons
‘Na een heftige kankertherapie van Joost, zijn we onze zoon Dennis gaan opzoeken in Australië.’
Janneke Schokkenbroek
Genomineerd door Josje Schokkenbroek: ‘Janneke heeft de Camino de Santiago gelopen, ruim 800 kilometer in haar eentje, van de Franse Pyreneeën tot aan Santiago de Compostela. Lopend door sneeuw, regen en hitte was een prachtige uitdaging. Nu gaat ze een intellectuele uitdaging aan door voor haar PhD titel te gaan. Daarna wil ze de Portugese kant van de Camino gaan lopen.’
Karen van Gerven
‘Een jaar of zeven was ik toen ik tegen mijn vader zei, "Later, als ik groot ben, reis ik naar de andere kant van de wereld." Net 19 was ik toen mijn moeder na een heel kort ziektebeeld overleed. Mijn reisplannen verdwenen in de koelkast. Toen mijn vriend me een paar jaar later ten huwelijk vroeg was het antwoord "ja, maar alleen als je met me mee op wereldreis gaat." Oké, was zijn antwoord. En na een droombruiloft met droomhuwelijksreis naar Bali in 2004 vertrokken we in januari 2006 via Singapore naar Nieuw-Zeeland. Ons huis hadden we verkocht, onze banen opgezegd ... klaar voor ons avontuur. In NZ bleven we ruim een jaar, we reisden vanuit daar naar Tonga en Vanuatu, werkten, maakten friends for life, en vertrokken uiteindelijk naar Australië. Daar reisden we drie maanden in ons campertje rond. Toen nog drie maanden door Azië, met als bijzonderheid dat mijn vader samen met zijn twee beste vrienden ook nog 3 weken met ons door Thailand trok. Na ruim 1,5 jaar keerden we terug naar huis. Vonden beiden weer een leuke baan en kochten na een paar maanden ons droomhuis. Inmiddels is ons gezin uitgebreid met twee dochters en hebben we onze meiden in 2016 meegenomen op een rondreis door “ons” land, Nieuw-Zeeland. Zonder meer ook een droomreis!’
Albertine Wander
‘Via jullie blad heb ik kennis gemaakt met reisorganisatie Jambo Safari Club, en die heeft mijn droomreis waargemaakt: een rondreis door heel Zuid-Afrika, gecombineerd met een bezoek aan een kindertehuis waar ik in 2012 vrijwilligerswerk heb gedaan.’
Lidia van der Klei
‘Ook tijdens het C-virus blijf ik mijn reisdroom waarmaken, nu in Nederland, namelijk op het prachtig eiland Schiermonnikoog. Schiermonnikoog gaf mij nu tijdens de crisis juist ontspanning, tijd voor mezelf, om te vertragen, te wandelen in de natuur, rust, uitzicht, inzichten, beweging, stilte om na te denken, ruimte, leeg hoofd en blijheid. Dit komt door de prachtige natuur.’
Nienke
Genomineerd door Tamara: ‘"Ken je de mop van de juf die drie jaar op wereldreis ging? Die is alweer terug." Deze grap hoorde ik deze week op het schoolplein toen ik met een moeder stond te kletsen. Ze had het over mij en mijn vrouw Nienke. In juli 2019 vertrokken wij in onze buscamper Tiny richting Zuidoost-Azië, met als eindbestemming Singapore. Onze droomreis heeft slechts een jaar geduurd, we strandden in het prachtige Georgië waar we vanwege corona zes maanden bleven. Onze droomreis staat nu even op pauze en samen met ons in Turkije geadopteerde hondje wonen we tijdelijk weer in Nederland. Hopelijk kunnen we snel verder aan ons avontuur!’
