Hoe stabiliseer ik mijn camera?
Fotografie vanuit een bewegende trein is nooit mijn favoriete bezigheid geweest. Elke keer als ik de compositie net goed heb, veranderd het perspectief weer. Hoe goed ik ook time, elke beweging is compleet onvoorspelbaar en wanneer je slechts een paar seconden hebt om de perfecte foto te maken, werkt de tijdsdruk ook niet echt mee. Op het bewegen van de trein heb ik geen invloed, maar de kansen op het perfecte plaatje kan ik wel vergroten!
Het verhaal
Het treintraject van Hsipaw naar Mandalay in Myanmar is slechts 200 km lang, maar duurt een kleine 12 uur. Slowtravel voor gevorderden. Op dit traject wordt je van links naar rechts door de wagon gesmeten met een ongelooflijke snelheid van 15 km/u. Het doel voor mij is enkel en alleen de oversteek over het Goteik viaduct. Een 250 meter hoge stalen constructie uit 1900. Deze moet en zal vastgelegd worden in haar volle glorie.
Compositie
Om het viaduct zo goed mogelijk in beeld te brengen, zorg ik ervoor dat ik de foto maak op het moment dat mijn wagon net het viaduct op rijd. Door te fotograferen vanuit een verder naar achter gelegen wagon, trekt de trein de de ogen van jou ‘de kijker’ het beeld in naar het middelpunt van het viaduct. De locomotief en het midden van het viaduct houd ik bewust aan de linkerkant van het beeld. Ik kantel mijn camera omlaag en zorg dat de lucht maximaal 1/3e van het beeld inneemt. Hierdoor creëer je een gevoel van hoogte.
Techniek
Voor het oprijden van het viaduct zorg ik er voor dat de camera helemaal ingesteld staat. Ik kies voor een 21mm groothoek objectief, omdat ik zoveel mogelijk van de diepte en trein vast wil leggen. De sluitertijd stel ik in op minimaal 1/750sec. Hoe sneller hoe beter. Zo verklein ik de kans op beweging in het beeld door het schudden van de trein. Het diafragma stel ik in op f8 zodat verschil in scherpte / diepte niet te groot wordt. Zowel de trein als omgeving moet zichtbaar en herkenbaar zijn.
Als de scherpstelling goed is, zet ik de automatische scherpstelling uit. Ik hoeft nu niet meer door de zoeker te kijken en zo heb ik meer beweegruimte. Met continu-opname schiet ik zoveel mogelijk beelden op het perfecte moment. Door de camera riem strak in mijn nek te trekken, creëer ik spanning op de riem en zorg ik voor een stabielere grip. Ook dit verkleint de kans op ongewilde beweging in de foto. Op deze manier kun ook jij het gevecht met de bewegende trein winnen en ligt je camera niet onder het viaduct.
Succes,
Tim
