Hoe fotografeer ik met slecht weer?
Daar staan we dan in een buitenwijk van Reykjavík, wachtend in de stromende regen op onze auto en caravan waar we de komende week de IJslandse West- fjorden mee gaan verkennen. Enigszins gespannen, want hoe ga ik in hemelsnaam IJsland aantrekkelijk vastleggen tijdens de natste zomer in 100 jaar.
Het verhaal
Hoe graag ik het ook zou willen, het weer laat zich helaas niet sturen. De eerste dagen hoop ik tegen beter weten in op blauwe wolkenluchten en fel oranje zonsopkomsten, maar grijs zou de kleur worden van deze reportage. Niet de meest fotogenieke omstandigheden, maar omdat de reportage inhoudelijk zou gaan over mythes, folklore en roadtrippen in de nacht, dacht ik laten we het grijze en duistere beeld juist inzetten om de verhaallijn te versterken.
Compositie
Nu ik geaccepteerd heb dat grijs de kleur gaat zijn, ga ik voor de compositie op zoek naar kleuren die contrasteren met de grijze lucht. Het oranje roest van het gestrande scheepswrak en het geel van de regenjas en caravan. Door de toevoeging van die kleuren wordt het een warmer beeld en worden je ogen getrokken naar de onderwerpen waar ik als fotograaf wil dat je naar kijkt. Allereerst de caravan met keuken in de achterklep, maar ook naar het schip wat het beeld spannend en mysterieus maakt. Ik zorg ervoor dat beide onderwerpen aan de zijkant staan, zodat ze bij een spread (twee pagina print) niet in de vouw vallen.
Techniek
Gezien ik zelf ook onderdeel ben van dit beeld, plaats ik de camera op een statief. Ik kies voor een groothoek 21mm lens, omdat ik zowel schip als caravan in beeld wil hebben. Ook kies ik voor een laag perspectief, zodat het schip nog imposanter lijkt. Doordat er personen in het beeld zijn kies ik voor een snelle sluitertijd, zodat ik geen beweging krijg, wat kan resulteren in een onscherp persoon. Ik belicht onze gezichten met draadloze flitsers, omdat we anders wegvallen in het donker. Ook is hierdoor de koekepan zichtbaar en springt de gele jas er nog meer uit. Het belichten kan ook met een zaklamp. Het diafragma stel ik in op f4, zodat de isowaarde op 100 kan blijven en de foto daardoor vrij blijft van ruis. Nu alles ingesteld staat, is het een kwestie van rennen naar camera, de timer op 10 seconden zetten en zorgen dat ik op tijd weer zit, net zo lang tot we er goed op staan. Uiteraard kan dit ook met een afstandsbediening of telefoon bij moderne camera’s. Maar voor mij is het rennen zo veel leuker.
Succes,
Tim
