4 avontuurlijke treinreizen door Europa
Bart Giepmans, auteur van het veelgeprezen treinreisboek Perron Europa, deelt elke maand in Columbus zijn passie voor treinreizen. Dit keer: elke reis met de trein is een klein avontuur op zich, vol verrassingen en ontdekkingen, maar sommige tochten zijn nét een beetje uitdagender. Welk avontuur ga jij aan?
1. Dwars door de spectaculaire Dinarische Alpen met de Montenegro Express
Foto: Getty Images
De 520 kilometer lange reis van de Servische hoofdstad Belgrado naar het plaatsje Bar in Montenegro geldt als een van de mooiste trajecten in Europa. Deze zogeheten Montenegro Express was het ingenieurswonder van dictator Tito. Als leider van het communistische Joegoslavië wilde hij Belgrado verbinden met Titograd (inmiddels Podgorica) en de kust van Montenegro. Geen eenvoudige klus met de Dinarische Alpen ertussen. De route loopt door spectaculaire gebergtes met dichte bossen, diepe kloven en groene valleien, en telt maar liefst 435 bruggen en 254 tunnels. Hoogtepunten zijn onder meer het Mala Rijeka-viaduct, met zijn tweehonderd meter Europa’s hoogste spoorboog, het meer van Shkodër en de passage door het Tara-gebergte, waar de trein door talloze tunnels en langs steile kliffen kruipt, met heerlijke uitzichten over de Tara-rivier. Je kunt tussenstops plannen in Tara National Park, voor prachtige wandelingen en ontmoetingen met wilde beren, en in Biogradska Gora National Park, dat hoofdzakelijk bestaat uit ongerept, eeuwenoud bos en een uitgestrekt berglandschap met zes gletsjermeren. De laatste drie uur, tussen Mojkovac en Bar, zijn het bergachtigst en daarom ook het indrukwekkendste stuk van de reis. In de hoogtijdagen van Joegoslavië reed de Titograd Express over dezelfde lijn en deed er slechts zeven uur over. Inmiddels duurt deze reis elf uur. Heb je niet zoveel tijd? Dan kun je ook vanaf Podgorica de mooiste gedeeltes met lokale treintjes verkennen.
2. Dwars door een zeestraat naar Sicilië met de Intercity Notte
Foto: Getty Images
Een andere avontuurlijke nachttreinreis is de Intercity Notte-route van Milaan naar Sicilië, alleen al om de duur van zo’n twintig uur (een van de langste van Europa). De reis begint op Milaan Centraal, een ware spoorkathedraal en qua volume het grootste station van Europa. Nadat de buitenwijken van de stad uit het zicht verdwijnen, klimt de trein al snel over de bergen naar de Ligurische Zee. Vanaf Genua volgt de trein vele honderden kilometers kustlijn richting het zuiden, soms direct langs de kust, soms wat verder weg. Bijzonder is de oversteek per spoorveer naar Sicilië, waar geen brug of tunnel naartoe voert maar waar alle treinen per veerboot worden overgestoken. Dit spektakel is uniek in Europa. Vanaf Messina rijdt een deel van de trein naar de hoofdstad Palermo en een deel naar Catania en Siracusa. Vanuit de trein heb je prachtige uitzichten over het water én op de majestueuze Etna, de grootste actieve vulkaan in Europa.
3. Dwars door de Zweedse wildernis met de Inlandsbanan
Foto's: Getty Images
Gedurende tien weken per jaar, van half juni tot eind augustus, kun je een ultieme slow travel ervaring hebben in de Zweedse wildernis. De bijna 1300 kilometer lange Inlandsbanan loopt van Kristinehamn aan het Vänernmeer via Östersund naar Gällivare in Lapland en voert dwars door het binnenland van Zweden. Je boemelt hier met een gemiddelde snelheid van vijftig kilometer per uur door een haast ondoordringbaar gebied met eindeloze bossen, moerassen, heuvels, wilde rivieren en een bevolkingsdichtheid van minder dan één bewoner per vierkante kilometer. Jokkmokk is een van de grotere gemeenten, met zo’n vijfduizend inwoners die op een slordige 18.000 vierkante kilometer (bijna de helft van Nederland) wonen. De enkelsporige lijn door dit desolate deel van Zweden werd eind negentiende eeuw aangelegd om militaire en economische redenen. De lijn zou beter te verdedigen zijn dan het bestaande spoortracé langs de kust. Daarnaast werd hiermee de dunbevolkte regio eindelijk ontsloten en zorgden de kostbare grondstoffen die hier te vinden zijn voor economische groei. Oorspronkelijk waren er zo’n tweehonderd stations en haltes, plus meer dan tweehonderd wachtcabines. De meeste zijn inmiddels verdwenen, gesloten of hebben een nieuwe bestemming gekregen. Tegenwoordig kun je op de route in- en uitstappen op 29 officiële treinstations en kun je de route, met slechts één tussenstop in Östersund, in twee dagen afleggen. Stationnetjes zijn soms niet meer dan een kort houten perronnetje in het bos, waar, nadat je uitstapt en de trein uit het zicht is verdwenen, een onwerkelijke stilte over je heen valt. De boemeltjes vertrekken één keer per dag met vooral toeristen en avonturiers. Mis je de trein, dan komt de volgende pas 24 uur later. Er kunnen maximaal zestig mensen mee, wat het treinstel het gevoel van een huiskamer geeft. Regelmatig kruisen rendieren en elanden het spoor, en ook beren laten zich zo nu en dan zien. Ook stoppen de treinen bij de poolcirkel. In deze uitgestrekte wildernis zijn de outdoormogelijkheden ongekend, waaronder husky- en survivaltochten, fatbiketours en bergwandelingen. Vanaf elk station loop je zo de natuur in. Dankzij het Zweedse allemänsrätten (letterlijk: allemansrecht) mag je overal wildkamperen.
4. Dwars door de Zuid-Engelse nacht met de Night Riviera
Foto: Getty Images
Bij een avontuurlijke reis hoort eigenlijk ook een nachttrein, want instappen op de ene plek en ergens anders wakker worden heeft iets onvoorstelbaar avontuurlijks. Als we er één moeten kiezen met een avontuurlijke bestemming, dan is het wel de Night Riviera, van Londen naar Penzance in het zuidwestelijke puntje van Engeland. Al is het maar om de naam! Alles aan een reis met de Night Riviera is nostalgisch, beginnend met de pracht en praal van het Londense station Paddington, waarvan de Victoriaanse architectuur je doet terugdenken aan de hoogtijdagen van het spoor. De allereerste nachttreinverbinding naar het zuidwesten van Engeland werd in 1877 geïntroduceerd, uitgevoerd door de Great Western Railway. Sindsdien is de trein een belangrijke verbinding tussen de hoofdstad en Cornwall. De verbinding werd in 1983 opnieuw geïntroduceerd als de Night Riviera. In die naam weerklinkt de Gouden Eeuw van de treinreizen, een tijd vol glamour en intriges, en de schoonheid van de zee. Vanaf eindbestemming Penzance ben je in een uurtje met het openbaar vervoer bij Land’s End, een van de meest iconische en westelijke punten van het Britse vasteland. De kliffen torenen hoog boven de Atlantische Oceaan uit en bieden adembenemende panorama’s. De dramatische kustlijn, gevormd door eeuwen van erosie, is bezaaid met bizarre rotsformaties en verborgen baaien, wat het een paradijs maakt voor wandelaars en fotografen. Hier wijst een wegwijzer in de richting van de Atlantische Oceaan: New York is ‘maar’ 5065 kilometer verderop. Wie hier ver genoeg door loopt, laat de toeristen en het ‘eerste en laatste koffiehuis van Engeland’ achter zich en kan opgaan in een landschap met indrukwekkende rotsvormen, verroeste scheepswrakken en afgelegen stranden.
Doe nog meer treininspiratie op op onze speciale themapagina 'Treinreizen'.
Volg Columbus Travel op Facebook, Instagram, Spotify en/of YouTube en meld je aan voor onze wekelijkse nieuwsbrief.
