YaraBon
Als iedereen naar hui
In het midden van Alaska ligt de Matanuschka gletsjer. Het is de enige gletsjer in Alaska die het land opkomt en ook nog eens heel gemakkelijk toegankelijk is. Vorig jaar waren we hier ook al maar door tijdsgebrek en een beetje verkeerde Hollandse zuinigheid hebben we de gletsjer toen alleen van bovenaf, vanaf een uitsparing in de weg , bekeken. Je moest namelijk naar beneden tot een slagboom en aangezien de gletsjer op "private property" ligt kon je alleen verder als je $50,00 betaalde. Dat leek ons toen een beetje veel maar achteraf hadden we toch spijt dat we het niet hadden gedaan. Dus....dit jaar kwam de herkansing en betaalden we alsnog om via een hobbelige weg naar beneden in ongeveer drie kwartier vlakbij de gletsjer te komen. En wat was het prachtig! Je kon er , zelfs zonder gids, de gletsjer oplopen. Daarbij was enige voorzichtigheid wel vereist. De gletsjer ligt in een schitterende vallei en overal zie je helderblauwe meertjes gevuld met smeltwater. Leuk detail is, dat dit de enige gletsjer in de regio is die aangroeit, tot op heden zonder logische verklaring. Als je wilde kon je ook nog dieper de gletsjer in lopen maar dat moest onder begeleiding en terecht, als je de verraderlijk diepe kloven in het ijs zag. Er waren uiteraard nog meer toeristen maar van een kermis was geen enkele sprake. Je kon er niets drinken , en afgezien van een huisje waar de gidsen verzamelden, waren er geen voorzieningen. En nu komt het mooie van reizen met een camper.....want ter plekke bedachten wij dat deze plek helemaal fantastisch moest zijn als iedereen was vertrokken. We vroegen en kregen toestemming om te blijven overnachten, al vond iedereen dat geloof ik maar een vreemde vraag. We plaatsten onze camper zo dat we bij het wakker worden een geweldig uitzicht zouden hebben. Toen iedereen vertrokken was kookten wij een maaltje en genoten van de overweldigende omgeving. Met een kop warme choco zaten we al in ons pyjama toen er plotseling op de deur van de camper werd geklopt. Een ranger kwam toch nog even controleren of we niet ergens in een gletsjerspleet lagen en waarschuwde ons dat de slagboom definitief dicht zou gaan voor de nacht. Toen wij hem verzekerden dat dat geen enkel probleem was keek hij nog eens naar ons in onze pyjama en wenste ons een goede nacht. Het werd vooral een erg koude nacht...maar het ontbijt en het uitzicht de volgende ochtend vroeg maakte alles goed! (Om deze foto goed tot zijn recht te laten komen....even uitvergroten)
Gouden berk
Het is niet altijd goud dat er blinkt. Tijdens de wintersport in maart heb je soms dat door de warme fóhnwind de witte zuidhellingen verdwijnen als de spreekwoordelijke sneeuw voor de zon. Het enige wat dan overblijft is een dor landschap, maar met het gouden ochtendlicht heeft ook dat landschap iets magisch, zeker met een eenzame berk op de top van een heuvel die met zijn kale takken naar de hemel reikt. Het verdwijnen van de sneeuw op de hellingen is tegenwoordig geen groot probleem meer. Door de moderne techniek kunnen dag en nacht sneeuwkanonnen ingezet worden waarmee kunstmatige sneeuw gemaakt kan worden. Op deze manier kunnen de wintersporters alsnog lekker skiën en snowboarden. Wel blijft het een raar gezicht om de witte strepen van de skipistes op de verder bruingroene helling te zien.
Shoshone Jenny
Het 5 km2 grote Jenny lake is een klein meer in Grand Teton NP. Vanaf het meer zijn diverse excursies mogelijk, waaronder die naar Cascade canyon. Deze canyon is ook te bereiken vanaf het pad (11 km) dat rondom het meer loopt. Het meer is genoemd naar de Shoshone vrouw van een Engelse pelsjager.
Cuba!!
Weer een droom die uit kwam deze maand Cuba! Voor dat de amerikanen het gaan verprutsen wat iedereen zegt. Wat een bijzonder land om hier te zijn geweest. De straten van Havana zitten vol met magische foto kiekjes. We waren aan gekomen met helaas een 8 uur vertraging van uit Curaçao maar dat mocht de pret niet bederven. We hadden een taxi genomen naar ons Casa de Familiar. Dit betekend dat je bij locale mensen thuis een kamer huurt. Wij zaten in Oud Havana ongeveer 15 min lopen naar het toeristische gebied. Twee bedden maar we konden er gelukkig met ze drieën in dit schelden toch weer wat geld en kwamen uit op 10 dollar per nacht pp plus een eigen badkamer. voor 5 dollar per pp heb je ontbijt als je wilt . De eerste 2 dagen hebben we gegeten waar de toeristen waren al snel kregen we hier spijt van want in de zij straatjes kon je voor meer dan de helft eten en kreeg je ook nog eens meer! .Havana heb ik ervaren als een veilig gebied waar je gewoon rond kan lopen met je camera spullen . Niet zo als in zuid america waar je veel na wordt gekeken. De mensen in de stad zijn zeer vriendelijk ik was zelf nog paar keer uitgenodigd om een glas rum te drinken op straat . Wat ook zeer lekker smaakte !! Als je de mooie schots wil ga zeker van het toeristische gebied af en loop door de zij straatjes !! Meer fotos komen er zeker aan!! Voor fotografie is Cuba echt een mega aanrader!!
Zonsondergang op Ruby
Het Olympic N.P. in het uiterste noordwesten van de V.S. wordt niet veel door toeristen bezocht. Dit komt vooral omdat het niet op de gangbare toeristiche routes ligt. Eigenlijk is dit heel jammer want het is een prachtig gebied. In het N.P. vindt je bergen, bosen, gletsjers maar vooral prachtige ruige en verlaten stranden. Deze foto is gemaakt tijdens een zonsondergang op Ruby beach, samen met Second beach een van de mooiste stranden in Olympic N.P. Overweeg je ooit een reis naar een onbekender deel van de V.S. denk dan zeker aan het schitterende Olympic N.P.
Witte stranden en war
Zon, zee en strand. Op een mooie dag hoef je er zeker niet ver voor te reizen: het is gewoon in eigen land! Op de noord-zuid hollandse kusten zul je het strand weliswaar moeten delen, maar op de waddeneilanden heb je het vaak helemaal voor je alleen!
Laddertje
Gisteren plaatste ik een Van Gogh vandaag een van mezelf;) Het landschap is hier voordurend genieten, maar als je dan op zo'n lucht getraceerd wordt met een Jacobsladder als bonus, klik er er een paar gigabite doorheen.
Sydney
De haven van Sydney, Australië, met het beroemde Opera House en de Harbour Bridge. Met behulp van grijsfilters kon ik een lange sluitertijd gebruiken om het 'mist' effect te creëren.
Sven the flying...'pe
'Happy feet' is een van mijn favoriete tekenfilms, dus ik was blij dat er ook een deel twee kwam. In deze film is Mumble, de keizerspinguïn die eindelijk kan dansen, vader geworden, maar zoon Erik wil helemaal niet dansen. Erik wil leren vliegen, net als "The Mighty Sven", een papegaaiduiker die denkt een vliegende pinguïn te zijn. Deze 'Sven' zag ik, met vele andere vogels op de rots Latrabjarg in de Westfjorden. Hij had moeite om tegen de wind in te vliegen.
Wat zei ik nou geen..
Een lievelings foto die ik heb gemaakt tijdens mijn eerste bezoek aan mijn geboorte land Australië. Als je zo'n geweldige dier van dichtbij meemaakt sprongen de tranen in mijn ogen, zo ontzettend mooi om te zien. Foto heb ik genomen tijdens een boottocht op walvissen jacht in Moreton Bay nabij Brisbane een geweldige ervaring om zo dichtbij te kunnen komen en de interactie gewoon onbeschrijfelijk gewoon.. en dat er nog steeds mensen zijn die op deze dieren jagen misdadige gewoon.
Antarctica • Antarctica schiereiland en Weddell zee
Antarctica • Antarctica schiereiland en Weddell zee
Bark Europa at Neko..
Van 13 dec 2008 tot 2 jan 2009 heb ik op de Bark Europa (het schip op deze foto) een tocht gemaakt naar Antartica. In Neko Harbour heb ik voor het eerst voet gezet op het 7e continent. De pinguin op de foto zat zich in de Antarctische zomerzon heerlijk uitgebreid te verzorgen