Willemien
Het ontstaan van Whit
Het grote Terkhiin Tsagaan Nuur or Great White Lake ligt in centraal Mongolië en is lang geleden ontstaan.... Een kleine familie met alleen een zoon woonde hier in hun ger. In de buurt van de ger lag een waterput waar vader en zoon elke dag water gingen halen. Iedere dag sloot vader de waterput weer af met een deksel en drukte zijn zoon op het hart dat hij dit nooit mocht vergeten. De zoon werd steeds ouder en verantwoordelijker en vader liet hem steeds vaker alleen het water putten, maar elke keer zei hij tegen zijn zoon dat hij niet mocht vergeten de deksel terug op de put te doen. Dat ging vele malen goed, moeilijk was de opdracht immers niet. Tot op een dag de zoon thuis kwam, en het water in de vallei begon te stijgen... en stijgen.... 'Je bent toch niet vergeten het deksel terug op de put te leggen?' vraagt vader. Samen snellen ze naar de waterput en proberen tevergeefs te put te dichten, maar het water is te krachtig en blijft maar uit de put komen. Gelukkig was Mandal, een groot worstelaar, in de buurt. Hij nam de top van de berg van Uranmandaland en plaatste die op de put! Hiermee stopte het water en bleef er een prachtig groot meer achter, met een klein eilandje! Midden in dat meer is nog steeds het topje van de berg te zien (als een klein eilandje) dat precies lijkt te passen op de enige platte berg die om het meer heen ligt!
Brood bereiden.
Toen wij achterin de middag arriveerden bij het eenzame huis in het grote niets in de bergen zij haar vader letterlijk "mijn huis is jullie" en gaf opdracht om brood te bakken voor ons en ook voor de dagen daarna. Hier is ze bezig om het deeg te bereiden. Denk ook voor hun zelf. Ongekende gastvrijheid. Ik mocht ook overal vrij rond lopen in het huis. Enkele hebben zelfs binnen geslapen op de vloer. Ben zelf meer van mijn eigen tentje.
Antorno
Het Lago d'Antorno is een klein bergmeer bij Misurina, op 1800 meter hoogte, in de Italiaanse Dolomieten. We kwamen er langs toen we naar de beroemde Drei Zinnen (Tre Cime) gingen. Het was op zonnige zondagochtend in mei. De dag kon niet mooier beginnen.
Summer dog sledding
De prachtige Alaska Husky's staan te springen van ongeduld als wij komen aanlopen. Het is zomer en er ligt geen sneeuw meer op deze locatie. De sneeuwscooters staan bij tientallen in het gras te wachten op de volgende winter. De Husky's moeten ook in de zomer flink bewegen en dat willen ze dolgraag. Ze weten precies wat er van ze verwacht wordt. Er zijn ongeveer 100 honden en wij krijgen te horen welke hond we moeten ophalen en aanlijnen. Aanlijnen waaraan? Voor de zomermaanden hebben ze een soort buggy waar je met 2 mensen op kunt. 1 zitten en de andere achterop en de wagen mennen. Hoewel dit voornamelijk bestaat uit afremmen omdat die beesten niet te houden zijn. Voor mij een nieuwe ervaring. Honden vind ik geweldig en het zijn ontzettend lieve beesten. Wel heel onstuimig, maar dat ben ik zelf af en toe ook. En die ogen......... Geweldig!
Oudste sadhoe van...P
Volgens onze gids is dit de oudste sadhoe van Pushkar. Hij heeft een klein hutje bij het meer en de ghats. Het hutje zag er ongeveer net zo fris uit als de man zelf. Zijn ogen waren troebel. In ieder geval van de staar. Hij keek vriendelijk op toen e in de opening stonden. Knikte naar ons en vroeg nergens om. De gids wees dat er wel een bakje stond om roepies in te doen. Dat hebben we dus maar gedaan. Het blijft een apart verschijnsel deze mannen, maar kleurrijk zijn ze.
Vlindertje !
Ik twijfelde nog toen ik dit vlindertje vorige week zag, maar zelf denk ik dat het een boomblauwtje is. Dit vlindertje leeft maar kort, in de meeste gevallen maar een dag of 14. Intussen hebben ze wel 40 tot 70 eitjes gelegd dus ze hebben niet stilgezeten. De rupsen komen na een dag of 4 al uit de eitjes en na 18 dagen verpopt de rups weer tot vlinder. Het boomblauwtje is aan de buitenkant zilvergrijs en als de vleugeltjes uitgeklapt zijn zie je de blauwe kleur. Ze zijn niet zeldzaam maar ik vind ze wel bijzonder.
Eigenwijze silvered..
Bij het plaatsje Kuala Selangor, op een uurtje rijden van Kuala Lumpur, zagen we deze eigenwijze silvered leaf monkeys. Ze worden ook wel bladapen genoemd vanwege de grote hoeveelheden bladeren die ze eten, aangevuld met fruit en groente. De vacht van de volwassen dieren is zilverzwart en bovenop hun koppie hebben ze een mooie kuif. De kleur van pasgeboren dieren is knaloranje. Na een maand of drie verkleuren de jongen langzaamaan naar de uiteindelijke kleur. De beestjes op de foto lijken een beetje boos te kijken, maar het zijn bijzonder vriendelijke dieren (in tegenstelling tot de hondsbrutale makaken).
Onderonsje
In Lesedi Cultural Village kun je kennismaken met de klederdrachten, muziek en dans van verschillende stammen. Zag laatst dat Nick en Simon er ook waren voor hun programma en zij noemden het treffend een 'pretpark'. Maar de uitdaging vind ik dan toch om leuke foto's te maken en de mensen vast te leggen als ze zichzelf zijn. Dit onderonsje tussen een meisje en haar moeder/tante/oma was zo'n moment.
Treurig
Aan het begin van de middag komen we aan in Rundu. Van hieruit maken we een leuke boottocht over de Okavangarivier. Hiervoor worden een paar planken over twee aan elkaar gebonden kano's gelegd en vervolgens worden er een aantal houten keukenstoelen op geplaats. Zo worden we in een heel relaxte sfeer de rivier af gepeddeld en leggen we een stukje verder aan bij de Angolese zijde van de rivier. Zo heerlijk amateuristisch!!! 's Avonds volgt een optreden van de plaatselijke bevolking met traditionele zang en dans. Wat zijn die Afrikaanse liederen, stemmen en ritmes toch prachtig! Deze oudere man straalt ondanks alles een bepaalde treurigheid uit. Wellicht is hij bang dat alle waarden en tradities van zijn stam binnenkort verloren zullen gaan voor de komende generaties.
Heide op de Posbank
Op dit moment staat de heide weer volop in bloei. De heide is overal mooi natuurlijk maar in het glooiende heuvellandschap rondom de Posbank, in N.P. de Veluwezoom, vind je een niet typisch Nederlands landschap. Een paar vierkante km vol met heuvels die helemaal vol staan met bloeiende paarse heide. Een heerlijke plek om doorheen te wandelen en te fotograferen. Als je wilt gaan, ga dan snel want de heide is nu op het toppunt van zijn bloei en met het warme weer dat er aan komt zal hij over een paar weken weer uitgebloeid zijn.
Groenland • Zuidkust Groenland
Groenland • Zuidkust Groenland
Pirates of Maniitsoq
Op ruim 300 meter hoogte hebben we een fantastisch uitzicht over de baai. Het is net een piraten schuilplaats zoals de Rembrandt daar beneden voor anker ligt. Het voordeel van een schip is dat het hotel met je mee reist. Dat mag ook wel want er is niet veel in de buurt. Eigenlijk niks. Dit is Maniitsoq Island. Dat maakt het niet makkelijker want verder naar het noorden, boven Nuuk, ligt ook een Maniitsoq waar een vliegveld is. Maar dit heet ook zo. De nauwe ingang van de baai is niet in kaart gebracht. "Normaal" gesproken blijft het schip dan buiten wachten en gaan ze met Zodiacs naar binnen. De bemanning heeft nu eerst mbv 2 Zodiacs diepte peilingen gedaan. Er is toen pas besloten om langzaam naar binnen te varen. Prachtig gezicht tussen die rotswanden door. Je ziet de bemanning genieten. Gedreven en enthousiast. En dan, In-Out kaartje omdraaien. Rubberlaarzen aan voor de "wet landing". Rugzak, water en wandelschoenen mee. Zwemvest om, de Zodiac in en gaan. Op de wal de laarzen omwisselen voor schoenen en het zwemvest in de tas. Dit is om zeker te weten dat iedereen er weer is). We zijn met 27 mensen en er zijn 2 expeditie gidsen. Een snelle groep en een normale. Eigenlijk heet het snelle en langzame maar aangezien ik in de laatste zit vind ik dat niet terecht. Er zijn 14 Fransen en 4 Zwitsers aan boord. Ja, daaaag. daar kan ik niet tegen aanlopen. Wederom veel te warm aangekleed kom ik in een T-shirt boven. De rest zit aan de rugzak geknoopt. Maar eenmaal boven is het uitzicht waanzinnig. Je kunt nog wat mensen zien lopen halverwege (waren nog langzamer). Oei. Wel weer een beetje lang verhaal geworden
Wandelen bij Westbay.
Een ander mooi gedeelte van de Jurassic Coast in het graafschap Dorset vind je bij de plaats Westbay. Afgebeeld is de East Cliff op East Beach. Als je het South West Coast Path volgt kom je vanzelf boven op de kliffen en heb je een grandioos uitzicht over het strand met in de verte de haven van Westbay. We hebben de kust gevolgd vanaf Dover, via land's End, tot aan Bristol. Steeds weer opnieuw verbaasden we onszelf over de diversiteit en de schoonheid van de Zuidengelse kustlijn.
Ontwapenend, Verlegen
Het ambacht van zeewierplukken is een stukje cultureel erfgoed van het geweldige eiland Zanzibar geworden. In de ochtend wanneer het eb is, lijken de pluksters ineens out of the blue te verschijnen. Vaak scholen ze samen, en doen ze hun werk al luid pratend en lachend. Het werk is zwaar, maar met veel positivisme maken ze er het beste van. Één zeewierplukster zag ik van een afstandje in haar eentje aan het werk. Al zittend in de ondiepe oceaan plukte ze het wier uit haar zeewiertuin. Ik liep stapvoets in haar richting, waarbij ze mij in het vizier hield. Ze was duidelijk verlegen en wist zich niet goed een houding te geven. Haar huid bijna zwart door de vele uren werken in de brandende zon. Eenmaal bij haar gebaarde ik, of ik wat foto's van haar mocht maken en dat mocht. Direct tilde ze haar kin op, alsof ze wilde zeggen: Ik ben trots! Dit contrast van haar verlegenheid met haar trots, op wie ze is en wat ze doet, maakte haar bijzonder ontwapenend.
Konyak vrouw
In Nagaland heb je meer dan 1000 verschillende stammen. De Konya zijn een heel bijzonder stam - de mannen waren vroeger koppensneller en hebben tatoeages. De vrouwen - althans de oudere - hebben stokjes in hun oren. Ik noem deze oude vrouw mijn "Mikado vrouwtje"....
In gedachten
Vanuit de noordelijk gelegen stad Maralal wandelen we in de ochtend in ± 2 uur naar een klein dorpje in de heuvels. Het is een mooie wandeling waarbij kinderen uit de omgeving ons het laatste stuk begeleiden de heuvels in. Waar je ook bent, hoe onherbergzaam en verlaten het gebied ook is, altijd lopen er wel kinderen rond..... Als we bij het dorpje aankomen, worden we ontvangen door de bewoners. Enkele mannen zitten aan de rand van het dorp en bekijken van een afstand wie en wat er nu toch langskomt. De dames staan opgesteld in een rij, met hun kinderen dichtbij. Ze dragen hun mooie kleurrijke doeken en grote kralenkettingen. De kapsels komen dicht bij de term "bloempot"-model, maar zal uitermate praktisch zijn. Deze vrouw leunt, in gedachten verzonken, tegen een boom.
Vredig
Ontwaken bij het loeien van de koeien. Nee, hoor, deze Mongoolse koeien die op zo'n 10 meter van onze ger stonden ( gescheiden door een hekje) hadden ook helemaal geen behoefte aan herrie op de vroege ochtend. Lekker ontbijten met op de achtergrond een kudde schapen en de mooie glooiende bergen van Noord Mongolie.
Kracht van het water
De Cascatte Dell Marmore is indrukwekkend om een aantal redenen. 1) De watervallen zijn kunstmatig, een creatie van mensenhanden. 2) De oorsprong ligt in 271 voor christus! de Romeinen verlegde de stroming van de rivier Velino om overstromingen te voorkomen en lieten het water naar de Nera, de benedenrivier stromen. Een waterval werd gecreëerd. 3) De waterval is de hoogste door de mens gecreerde waterval ter wereld, 165 meter hoog. 4) Slechts een aantal keren per dag kun je je verwonderen over deze waterval. Hij wordt volgens een strak schema aangezet. Dit veroorzaakt een hoop lawaai. Het water stort zich vanaf 165 meter in drie etages naar beneden. Er zijn zes wandelroutes langs de waterval van verschillende zwaarte. Waarbij je sommige van boven naar beneden of andersom kan lopen. Zoek een voor jou geschikte wandeling. Wij liepen route nr 1 waarbij we langs een aantal mooie uitkijkpunten kwamen , de mooiste 'Balkon der geliefde''. Alleen die naam al! Nog 1 weetje: De waterval wordt gebruikt als waterkrachtcentrale.