Willemien
Het onbekende Chili.
De meeste toeristen maken gebruik van Ruta 5. Dit is een onderdeel van de Carretera Panamericana en vormt de noord-zuidroute in het land. Deze Ruta 5 heeft een lengte van 3400 kilometer. Ruta 5 volgen betekent asfalt vreten en weinig moois zien. Ruta 5 heeft echter een paar mooie afslagen richting het oosten van Chili. Zo namen wij ter hoogte van Chanaral aan de kust de weg richting Diego de Almagro. Je komt dan langs het relaxte El Salvador met zijn brede straten waar het goed toeven is. Vandaaruit ga je langzaam, bijna onmerkbaar, de hoogte in. De landschappen worden steeds mooier, maar vooral de kleuren maken deze rit zeker de moeite waard. Het doet hier buitenaards aan. Het absolute hoogtepunt is de Cuesta de los Patos. Je komt hier helemaal niemand tegen gedurende de 18 kilometer lange klim. Alleen maar genieten. Als dit niet genoeg is kun je nog doorrijden naar de Salar de Pedernales, een oogverblindend witte wereld van zout waar het stil, doodstil, is.
Eenzame visser in...I
Deze eenzame visser probeerde in de avond nog wat vis te vangen op het Thingvallavatn (meer naast Thingvellir). Naast de ruige woeste landschappen heeft IJsland ook zijn zachte charmes met rustgevende omgevingen. Of hij iets heeft gevangen weet ik niet, we zijn maar een dutje gaan doen om 2 uur in de nacht in het licht.
Kippenvel moment
Canada 2014, na ons verblijf op Vancouver Island gingen we bij Comox over naar het vasteland met de ferry. We gingen hierna naar Lund. Daar aangekomen wilde ik wel eens kijken of we daar walvissen konden spotten. Wij naar een kantoor waar kano's werden verhuurd. Nu bleek niet mogelijk want die waren hier niet te zien. Net toen ons dit werd verteld zag ik een grote vin door het water gaan in de verte. Ik wist niet hoe ik het had rende naar de auto haalde camera van de achterbank en begon foto's te maken. Helaas zag ik de vin nog maar 1 keer. Bij het kantoor hebben we uiteindelijk rubberboot kunnen huren met de eigenaar als bestuurder die het ook kon geloven dat er een Orka voor het kantoor zwom. Wij de boot ik en het water op. Wat er toen gebeurde KIPPENVEL. Er zwommen 12 Orka's met jongen erbij. En ze gaven een hele show voor ons. Springend uit het water dikke bommetjes makend en onder de boot door zwemmend. Ik wist niet hoe ik het had. WAT IS DIT KICKEN. Zo bizar om dit te kunnen zien. De eigenaar van de boot was net zo enthousiast en maakte met zijn kleine camera ook constant foto's dit had hij nog nooit eerder gezien. Zo hebben twee uur genoten van de Orka's.
Argentinië • Mendoza San Juan La Rioja
Argentinië • Mendoza San Juan La Rioja
Op een andere planeet
Vanaf Ruta 40 nemen we de afslag naar Laguna Brava via Ruta 76. Het is een lange rit waarbij we eerst nog de prachtige Quebrada de la Troya passeren. Het is een erg lange rit waardoor we moeten overnachten in de Quebrada de la Troya. Geen straf om dit te moeten doen hier. De volgende morgen rijden we dan verder naar Laguna Brava, nog zo'n slordige 100 kilometer. Na 70 kilometer verwisselen we het luxe asfalt voor een onverhard wegdek met veel stenen en wasbord. Hoe hoger we komen des te onaardser wordt het landschap. We hebben het idee dat we hier op een andere planeet rijden. Er groeit hier zo goed als niets. Zo nu en dan zie je in de verte een paar guanaco's. De kleuren van het gebergte versterken dit onaardse gevoel alleen maar. Op de heenrit zijn we niemand tegengekomen. Op de terugweg zagen we drie auto's.
Zalm gevangen
Dit is het grote mannetje die echt kolossaal was. Je staat met lieslaarzen in de rivier te fotografen en dan is de beer voor je toch echt wel groot in en imposant. We stonden echt heel dichtbij en gelukkig had hij meer oog voor de zalmen in de rivier dan voor ons. Ik heb op dit soort reizen 2 camera's mee, deze beer kon ik met de 500mm niet geheel in beeld krijgen dus gebruikte ik de 100-400mm lens en zo paste hij in het beeld. Wat een beest was dit. Het geluid van het bijten in de zalm was zeer goed te horen. Ook zag je bij sommige zalmen het kuit er gewoon uitgedrukt worden als deze man weer een zalm te pakken had. Dit soort momenten blijven je altijd bij.
Antarctica • Antarctica schiereiland en Weddell zee
Antarctica • Antarctica schiereiland en Weddell zee
Antarctica, een...spr
Een reis naar Antarctica is er eentje om nooit te vergeten. Het lijkt op een compleet andere wereld. Een wereld van IJsbergen en gletsjers. Varend door het Neumayer kanaal (waar deze foto gemaakt is) val je van de ene verbazing in de andere. Alles is er zo mooi. De omgeving heeft een enorme rustgevende werking. Het voelt alsof je zo een sprookje binnenvaart. Gelieve de foto te openen door midden op de foto te klikken (niet op het plusje rechtsonder, op de een of andere manier kan de site hem op die manier niet in volle scherpte tonen, althans op mijn computer!)
Spannend IJsland
IJsland, best klein en zoveel wat er op dat stukje aarde gebeurd. Spannend om tussen de kokende modderpoelen en spuitende heet water geisers te lopen. Maar ook zoals hier over een nog actief vulkaangebied waar je goed op moet passen waar jeje voeten zet om niet weg te zakken in de gloeiend hete magma. Ogen en oren open. Links op de foto zie je nog rookwolken uit de aarde opstijgen. En even verder ligt er nog sneeuw. Heel bizar
Achter het net vissen
Soms moet je een beetje geluk hebben… Op weg naar het steltdorp Ganvié steken we in onze pirogue het Nokoué-meer over. Overal om ons heen zien we vissers. Het is de droge tijd, het ideale seizoen om te vissen omdat het meer in deze tijd een stuk kleiner, minder diep en zilter is. Het water van het Nokoué-meer is brak en tijdens de regenperiode wordt het een stuk zoeter, hierdoor vindt er ieder jaar een explosieve groei van waterhyacinten plaats waardoor er veel minder ruimte is om de netten uit te gooien. Het is geen kunst om hier een nettenwerpende visser vanaf de zijkant te fotograferen, maar ik heb mijn zinnen gezet op een frontale foto, met de visser achter zijn net. Terwijl onze schipper tussen de vissersbootjes door manoeuvreert, zie ik vanuit mijn ooghoek het beeld wat ik voor ogen heb. Ik richt mijn camera, stel in en klik, een seconde later is het moment alweer voorbij. Wat je noemt een lucky shot!
Bisti Badlands
De Bisti Badlands situeren zich in het noordwesten van de staat New Mexicio. De beste manier om dit gebied te verkennen is om vanuit de Gateway Wash een van de zijdalen in te lopen en van daaruit rond te gaan dwalen. Er zijn geen paden aangelegd, en er staan nergens borden of cairns om de richting aan te geven. Je zal dus zelf op zoek moeten gaan naar de mooiste plekken. Omdat je makkelijk kan verdwalen tussen de talrijke heuvels en in de vele kloven, is het erg handig om een GPS mee te nemen. Als je geen GPS hebt, zal je je vooraf goed moeten oriënteren, bijvoorbeeld door de positie van enkele ver weg gelegen gebouwen in je op te nemen. Vanaf de hoger gelegen plekken in de Bisti Badlands kan je die gebouwen soms ook zien. Ook de Gateway Wash is een goed oriëntatiepunt. Omdat er geen vaste routes door de Bisti Badlands lopen, is het niet echt mogelijk vooraf aan te geven hoe ver je moet lopen, en hoeveel tijd een bezoek in beslag zal nemen. Ter indicatie: als je via de noordelijke badlands tot het uiteinde van de Gateway Wash loopt, en via de zuidelijke badlands terug naar de auto, dan is de wandeling ongeveer 12 kilometer lang. Het terrein is op sommige plekken lastig begaanbaar. Dit is echt een bestemming buiten de gebaande paden!
IJssculpturen bij...A
Rond het Antarctisch schiereiland kom je af en toe dit soort indrukwekkende ijssculpturen tegen. Niet altijd makkelijk te fotograferen vanaf de boot die regelmatig behoorlijke moeite heeft met ijs, stromingen en wind. Soms vaar je door een heel gebied van ijsbergen en weet je niet waar je kijken moet. Je waant je in andere wereld, een wereld van ijs. Als je van dit soort sprookjesachtige ijslandschappen houdt, is Antarctica echt iets voor jou. De meesten van ons zullen er wel een tijdje voor moeten sparen, denk ik. Het is zeker niet goedkoop, maar een reis hierheen (en dan bij voorkeur via de Falkland eilanden en het fantastische South Georgia) is iets dat je nooit zult vergeten. Beloofd!
Early morning bird
's-Morgens vroeg fotograferen heeft een aantal voordelen; - Het zonlicht is minder fel en heeft een zachtere kleur, - Doordat de zon opkomt kan je hem onderdeel laten zijn van de compositie - Er is meestal nog geen mens te bekennen en zijn objecten dus goed te fotograferen - Ochtenddauw zorgt vaak voor een mooi diffuus licht. Als vervolgens al deze aspecten dan in één foto te vangen zijn, -zoals bij deze foto uit Hpa-An-, mag je van geluk spreken en bovendien tevreden zijn dat je niet voor niets om 05:30 uit je bed bent gekomen.
Huisje huren op de...
Een prachtige uitvalsbasis om de Lofoten te verkennen is een van de huisjes van Paul en Bettina Fokke (het blauwe of het gele huis) Het ligt niet ver van Stamsund in het 'plaatsje' Valberg. Paul en Bettina zijn Nederlanders die een hele tijd geleden naar Noorwegen zijn geïmmigreerd. Ze wonen en werken hier, en hebben 2 prachtige huizen voor de verhuur. De huizen zijn van alle gemakken voorzien, en met 3 slaapkamers geschikt voor een gezin. Paul is een goede fotograaf en weet de mooiste plekjes en routes voor je uit te stippelen. Maar voor wie wil, kan hem ook inhuren als gids of hulp bij fotografie! Bettina blijkt ook nog eens heerlijk te kunnen koken en voor 200 Noorse kronen per persoon mag je bij hun aan tafel aanschuiven om te genieten van werkelijk voortreffelijke kookkunsten! Kosten per week: tussen de 5500 en 6500 kronen (€580 tot €680 op dit moment) per week (4 personen) ligt een beetje welk huis je wil en in welke periode je komt. Er is een hele mooie en duidelijke website waar je alles over de Lofoten en hun huisjes kan vinden: http://www.vakantiehuislofoten.nl/index.html De foto is gemaakt onderweg op de Lofoten.... wij kwamen steeds in het donker aan hij ons huisje, dus daarvan helaas geen mooie foto...
Prachtig...Jökulsárló
Wat zou ik hier graag nog eens naar terug gaan: het adembenemend mooie gletsjermeer Jökulsárlón. Dit meer drijft vol ijsschotsen en heeft een oppervlakte van bijna 20 vierkante kilometer. De stukken ijs zijn afkomstig van de gletsjertong Breiðamerkurjökull, wat een uitloper is van de Vatnajökull-gletsjer. Dit is de grootste gletsjer van IJsland met een oppervlakte van 8100 km². Het is geweldig om hier langs het water te lopen en te genieten van het steeds wisselende ijslandschap. Zeehonden laten af en toe hun koppie zien en in de verte hoor je regelmatig een knal door afbrekend ijs. Er is tevens een klein informatiecentrum aanwezig en bij goed weer (en als er niet teveel ijs is zoals toen wij er waren...) kun je met een boot tussen de ijsschotsen door varen. Jökulsárlón ligt ten zuiden van de Vatnajökullgletsjer tussen het nationale park Skaftafell en het stadje Höfn, langs de ringweg. Met een diepte van ongeveer 250 meter is Jökulsárlón momenteel het diepste meer van IJsland.
Etensvlucht op de...F
Het is druk op de Farne eilanden voor de kust bij Seahouses. Dit De eilanden zijn dicht bevolkt met alken, meeuwen, sterns en in juli en augustus papegaaiduikers. We landen op Inner Farne, waar we de vogels van dichtbij kunnen observeren. Eerst moeten we ons een weg banen tussen de sterns door, die ons waar mogelijk aanvallen met poep of gepik omdat ze hun eieren en kuikens willen beschermen. Op de uiterste punt van het eiland is het rustiger. Deze papegaaiduiker heeft voedsel gehaald voor zijn kuiken, dat na zes weken broeden is uitgekomen.De visjes heeft hij van ver gehaald, hij heeft ze keurig op een rijtje in zijn bek zitten. Hij vliegt niet meteen naar het broedhol, want er zijn altijd kapers (meeuwen) op de kust. De puffin heeft al een wandelingetje gemaakt en blijft dan weer een poosje uitrusten op een rotspunt. Nu is hij er klaar voor en vliegt met een kleine omweg naar zijn hol in de zachtere aarde aan de andere kant van het eiland.
Bijzonder strand bij.
We staan in duinen bij Odeceixe met de camper. Voor mij een heel bijzondere plek omdat daar de ooievaars op rotsen broeden. Dit stukje kust is de enige plek in Portugal waar de ooievaars deze aparte manier van broeden hebben. Een machtig mooi gezicht als er een ooievaar over de duinen scheert en landt op een uitstekende rots waar de branding de golven tegen de rotsen beukt. Na een tijd daar gekeken te hebben wilde ik ook het strand eens verkennen, in tegenstelling tot vorig jaar was het heel mooi weer en dan is een strandwandeling lekker. Ik had in mijn hoofd om via het strand de kliffen te beklimmen aan de andere kant, omdat ik daar ook ooievaars zag landen. Het strand van Odeceixe is niet bijzonder lang, wel heel breed, het ligt ingeklemd tussen de kliffen en er stroomt een klein riviertje. Dat dacht ik in mijn overmoed over te kunnen steken. Helaas de stroming was zelfs bij eb zo snel dat ik dat plan al snel liet varen. Dus ook niet omhoog bij de andere klif, wat overbleef was een korte wandeling op het strand. Lastig lopen naar de branding, tussen de plassen zeewater was het zand glibberig en ik zonk er wel 10 centimeter in. Ik dacht dat zoiets een kwelder heette, maar dat is dus niet zo. Wie weet hoe dit bijzondere fenomeen wel heet? (even openen aub)
Protea
De Protea -ook wel Suikerbos- is een prachtig bloeiende Zuid Afrikaanse plant met heel veel varieteiten. Er wordt gezegd dat de familie Proteaceae waartoe de Protea behoort al 300 miljoen jaar bestaat. Op het wijn landgoed Lanzerac -Stellenbosch- dronken we een kop koffie (jawel!) op het terras en op dat moment werden net de potjes met Proteas op de tafeltjes vervangen door de huis bloemist van het landgoed. We raakten in gesprek met deze heel vriendelijke dame. Zij vertelde ons over de Protea en wij haar over 'onze' tulp. Ik koop de Protea nog vaak bij de bloemist en zet 'm dan in een vaasje op de wastafel. Zo denk ik dan iedere dag terug aan onze prachtige reis door Zuid Afrika
Zuid-Afrika • Kalahari woestijn
Zuid-Afrika • Kalahari woestijn
Voedertijd in...Kgala
Het Kgalagadi Transfrontier Park is een mooi en apart park. Het landschap bestaat uit Kalahari duinen, die doorsneden worden door droge rivierbeddingen. In de rivierbeddingen zijn (kunstmatige) drinkplaatsen. Je hebt in het park maar enkele zandwegen. Sommige zijn zeer zwaar rul zand en een 4x4 is zeer aan te raden. Het wild zie je vooral in de droge beddingen en met name bij de waterplaatsen. De soorten rijkdom is minder dan in het Krugerpark, maar er komen ook soorten voor die je daar niet ziet, zoals bijvoorbeeld de cape fox en de bruine hyena. Vooral de kans op (de zwarte Kalahari) leeuwen en cheetah is hier groot. Ook het aantal roofvogels is verrassend groot. Een mooie meevaller was de zwaluwstaartbijeneter. Ze hadden net jongen en vlogen af en aan met insecten. Dit jong kwam al uit het hol en werd gevoerd door één van zijn ouders. Een prachtig moment in een mooi park.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
