TicoTica
Van het pad af bij...
Als je van de hoofdweg E10 afgaat en richting het strand bij Uttakleivveien rijdt heb je onderweg veel mooie plekken om te stoppen. Zeker in de winter wanneer de zon de hele dag een mooi zacht licht geeft is het echt een feestje. Onderweg kom je langs kleine inhammen en watertjes, machtig hoge bergen en mooie fjorden. Het enige nadeel in de winter is dat stoppen niet altijd makkelijk is. De wegen worden goed sneeuwvrij gehouden, maar de kleine parkeerplaatsjes langs de weg worden vaak niet gestrooid of geschoven. Het is geen optie om van de weg af in de berm te stoppen, de sneeuw is simpelweg te hoog.... Bij deze inham Vågspollen, hadden we geluk. De weg was redelijk recht en we parkeerde de auto op de weg (gevaren lichten aan) Over een hekje geklommen, tot aan mijn knieën in de sneeuw om tot aan de rand van het water te komen.. Een paar foto's gemaakt, maar ik zou ook zo graag een foto maken vanaf het water, met de ijsrand op de voorgrond. Helaas kon ik daar zelf niet komen.... Gelukkig was de drone warm en klaar om de lucht in te sturen! Weer een voordeel van een drone, je kan je camera naar plekken sturen, waar je anders niet kon komen! (Let wel: in de winter kun je de drone beter opwarmen in de warme auto en de batterijen goed warm houden door ze op je huid te dragen, anders heb je er maar heel kort plezier van)
Lunch time
De afstand tot aan de ijsbeer is nog aanzienlijk, minimaal 200 meter. Op een schommelend schip met een 400mm is dat best lastig. Te dicht naderen, opjagen, laten schrikken of voeren is niet aan de orde. Oceanwide expeditions hanteert hele strikte regels en de kapitein is een enorm natuur liefhebber. De dieren mogen dus geen enkele hinder ervaren. Het is dan ook doodstil aan boord. Ook geen Zodiacs overboord wat trouwens niet eens kon vanwege de hoge swell en het dikke pakijs. De ijsbeer kijkt nauwelijks om naar het schip. Dit is 81 graden NB. We zijn al ruim voorbij het laatste stukje vaste land gevaren Het pakijs wordt steeds ontoegankelijker en het is nog 900 km naar de Noordpool. Deze IJsbeer mag de overgebleven rommel opeten van de beer die deze Seal gevangen heeft. Het lekkerste is al verslonden.
Erg Chebbi, voor de..
We zijn een paar dagen geleden aangekomen in Erg Chebbi, een prachtig gebied met hoge zandduinen. Op dit moment wordt onze camper geteisterd door een zandstorm. Zicht is slechts een meter of 10. Hoe anders dan op de foto van twee dagen geleden genomen vanaf een duin met bij zonsondergang.
Op de perfecte piste
Een aantal dagen terug plaatsten we een uitzicht vanaf de berg Kanzelwand. Dat was in feite het zuidelijke uitzicht. Als je je omdraait, en dus in de richting van het noorden kijkt, heb je deze view. Eigenlijk kijk je hier uit op het meest noordelijke deel van de Alpen aan de grens met Duitsland. Er is sprake van laaghangende bewolking die je tussen de toppen ziet hangen. Wij vonden het prachtig. Als je de foto opent, zie je de verhoudingen beter. We zitten hier op ruim 2.000 meter hoogte. Foto is gemaakt met een telefooncamera.
Zuid-Afrika • Kalahari woestijn
Zuid-Afrika • Kalahari woestijn
Op wacht
Terwijl de meeste familiegenoten lekker rond aan het scharrelen waren, op zoek naar insecten, schorpioenen of iets anders eetbaars, stond dit stokstaartje fier op wacht. Geen idee of het allemaal op instinkt gaat, of dat ze communiceren met elkaar want ze wisselden elkaar feilloos af ;)
Taungthaman
Als je bij het Taungthaman meer bent, zal dat bijna altijd zijn voor de beroemde Ubein brug, die het meer ruim 1200 meter overspant. Draai je je om, dan is het ook de moeite waard. Het is bijna avond, sommige locals nemen hun 'bad' in het meer. Waarom de boom zo kaal is weet ik niet, maar het maakt het wel tot een mooi plaatje.
3x raak -...witkapbij
Deze foto is genomen vanuit een tijdelijk kijkhutje in Zimanga GR. Langs een droge oever waren in de oeverwand heel veel holen met jonge bijeneters. De ouders vlogen af en aan met voedsel voor de jongen. Voor ze de holen in gingen maakten ze even een tussenstop op deze tak. Deze soort is de white-fronted bee-eater of witkapbijeneter. Ze komen voor in de meer zuidelijke landen van Afrika in de buurt van brede rivieren. Ze worden ongeveer 23 cm groot.
Vette buit
Toen we 's morgens weer aan een waterhole toekwamen, konden we genieten van een prachtig schouwspel. Het wemelde er van de hyena's, jakhalzen en gieren. Allemaal wilden ze zich tegoed doen aan het karkas van deze olifant. De gieren zaten op afstand te wachten, terwijl de hyena's en jakhalzen vochten om een stukje. Toch genoeg voor iedereen zou je denken? Best even openen.
Deserto de Viana
Boa Vista staat bekend om de prachtige zandduinen, maar meer landinwaarts ligt de woestijn Deserto de Viana en is een must om te gaan bekijken en te belopen op je blote voeten, het zand is spierwit en bij snikheet weer blijft het zand gewoon koud en dat is een vreemde gewaarwording.
Gouden tijger
Bij het laatste warme licht van die dag kwam deze mannetjes tijger onze richting op lopen. Hij was vlakbij een waterplaats in Tiger Canyons. Deze dominante man weegt een kleine 250 kilo en is in de kracht van zijn leven. Net voor hij het kleine hellinkje naar het water af liep keek hij even op in onze richting. De zon ging bijna onder en zette hem van achter in een gouden gloed. Een prachtige afsluiting van een mooie dag in een bijzonder park. Voor meer informatie over deze bijzondere plek/ dit bijzondere project verwijs ik naar mijn blog over Tiger Canyons.
Leeuwin
Katachtige zien is toch altijd wel het ultieme van een safari. Op onze 10-daagse safari door Botswana hebben we geen enkele cheetah of luipaard gezien, maar we hadden wel het geluk om verschillende leeuwen te zien en zelfs wilde honden! Deze mooie leeuwin kwam net van tafel...
Sikh
De sikH tempel in Dehli, Gurudwara Bangla Sahib, heeft een keuken waar dagelijks 25000 mensen gratis kunnen eten. Hele grote potten pannen en lepels. Indrukwekkend om te zien. De Sikh's zijn verplicht er vrijwilligers werk te doen.
Wachten op de bus.
Vanuit Mlilwane vertrekken we naar Krugerpark. Het is nog vroeg en de zon schijnt al heerlijk. Veel kinderen gaan rond deze tijd naar school. Dit kind zit heerlijk in het ochtendzonnetje te wachten totdat de bus/taxi langskomt voor de rit naar school.
Antarctica • Falkland eilanden
Antarctica • Falkland eilanden
De schreeuw van...her
Na een kleine 2,2 km wandeling vanaf de boerderij op West Point belanden we aan de andere kant van het eiland. Hier zijn hogere kliffen en staat er een straffe wind. Twee ingredienten die nodig zijn om een kolonie te stichten voor een Albatros. De wind en kliffen zijn noodzakelijk om op een redelijk fatsoenlijke manier te kunnen landen en vertrekken. We bezoeken namelijk een kolonie Black Browed Albatros, dit zijn werkelijk prachtige vogels ! Ze hebben een puur witte kop met een zwarte lijn boven en door het oog, de zgn zwarte wenkbrauw. De zware gele roze snavel is voorzien van een flinke haak. Ze hebben een flinke spanwijdte van 200 tot 250 cm. Hun poten hebben grote grijze " voeten ". Het zijn dus flinke vogels en daarom begrijp je waarschijnlijk wel dat het landen niet bepaald elegant gaat. Veel geflapper om te remmen en met een plof komen ze op hun grote voeten ergens in de buurt van het nest terecht. Om te vertrekken maken ze een soort van aanloopje om voorts de wind onder de vleugels te krijgen. De nesten worden ieder jaar weer gebruikt en zijn 50 cm hoog. Ze worden gebouwd van modder, guano met wat gras en zeewier. Albatrossen zijn monogaam. ieder jaar ontmoeten de vogels elkaar weer op dezelfde plek. Het mannetje eerst om het nest te vernieuwen, daarna het vrouwtje. Ze begroeten elkaar met een langdurige balts en schreeuwen van herkenning. In Oktober wordt er een ei gelegd. Vaak zie je binnen hun kolonie ook een kolonie Rockhopper pinguins. Op de Falkland eilanden bevindt zich 70% van de wereldpopulatie, ongeveer 500.000 paren, waarvan een groep te vinden is op West Point.Ze kunnen wel 50 jaar oud worden Ze migreren en in September komen ze op de Falklands om te broeden, waarna ze aan het eind van April de kolonie weer verlaten. De rest van het jaar kun je ze nog wel tegen komen rond de Falklandse wateren.
China • Dragon's Backbone Rice Terraces
China • Dragon's Backbone Rice Terraces
Rooftops @ Ping'An
Hier een wandeling gemaakt door ‘s werelds uitgestrektste rijstvelden; de Dragon’s Bone ofwel Long Ji rijstterrassen. De wandeling is afwisselend. Je klimt en daalt, passeert uitzichtpunten en steekt riviertjes over met grote waterwielen.
Uitgestorven Sawa
Het duiken bij Bali was fantastisch, de stranden vonden we helaas wat minder en het binnenland vonden we mooi. Jammer genoeg hadden we vandaag erg slecht weer en lagen de rijstvelden er uitgestorven en extra doorweekt bij. Dit lijkt me normaliter een plek van bedrijvigheid. Vandaag niet dus.
Stilte in Kananaskis
We lopen al vroeg langs Upper Kananaskis Lake, er is geen zuchtje wind en geen enkel ander geluid dan onze eigen voetstappen, verder is er niemand. Het meer laat zich van haar beste kant zien, de stilte is oorverdovend en een beetje spannend. Er zitten hier Grizzly's, en dat is meteen mijn tip: als je graag Grizzlyberen in de Rockies wilt zien is Kananaskis een heel goede plek. We hebben hier meerdere keren een Grizzly gezien. Ruim 2 weken na deze wandeling kom ik niet ver hier vandaan een joekel van een Grizzly te voet tegen. Een Canadese visser waarschuwt me en samen staan we te kijken hoe hij tussen de bessenstruiken rondsnuffelt, waarna hij weer in de bomen verdwijnt. Wat een ontmoeting....
Algarve
De westelijke kust van Algarve in het voorjaar. Daar waar de Algarve bekend om staat, de zuidelijke rotskust met hun lieflijke strandjes hebben we in deze autorondreis al achter ons gelaten. Hier staan we aan de westkust en ja hoor de donkere wolken pakken zich weer samen aan de hemel. Het is niet altijd stralend weer in de Algarve,