Themissmarple
Naam
Marleen Kuijpers
Reviews
Foto's & tips
4
Blogs
0
Lid sinds
11 December 2021
Favorieten
Fav. werelddeel
Europa
Fav. land
Groot-Brittannië
Over mij
Misschien vraag je je af waarom themissmarple? Wel ik ben een echte Engeland fanaat. Negen jaar geleden kwam ik hier voor het eerst en sindsdien kom ik hier ieder jaar. Miss Marple is een Engelse detective, een oud vrouwtje dat moorden oplost. Dat doe ik dan weer niet maar ik vindt het een enige naam vandaar. Engeland geeft mij het gevoel van thuiskomen. Met zijn kastelen, landhuizen en prachtige natuur raak je hier nooit uitgekeken.
Door Corona ben ik hier de laatste twee jaar al niet meer geweest. Gelukkig konden we toch nog weg en heb ik mij gedurende jaren ontwikkeld op gebied van drone fotografie en reisfotografie.
Mijn Motto
'Je hoeft niet altijd ver te gaan om mooie plekken te ontdekken.'
Over mijn camera
Type
Spiegelreflex
Merk
Canon
Model
Canon 6D Mark ll
Overige
Canon 70-200 f4.8 Canon 27-70 f2.8 DJI Mavic Pro 2
Hoogst gewaardeerde foto’s & tips (4)
Zwitserland • Zwitserse Alpen Jungfrau-Aletsch
Zwitserland • Zwitserse Alpen Jungfrau-Aletsch
Het mooiste uitzicht.
Hier sta ik op het puntje van de First cliff walk in Grindelwald, Zwitserland. Op het eind ligt er een glasplaat en kijk je zo de diepte in. De dag ervoor stapte ik uit de kabelbaan en zag ik helemaal niks. Ik sliep in een luxe berghut vlak naast de kabelbaan, de dame van de berghut verzekerde mij er nog van dat ik de kamer had met het mooiste uitzicht. Daar was even niks van te merken. De volgende ochtend werd ik echter beloond, ik deed de gordijnen open en daar waren ze ineens die vierduizenders. De Eiger, Jungfrau noem het maar op. Snel liep ik de spectaculaire cliff walk over en ging met mijn drone vliegen. Ik heb deze hele reis per trein gedaan. Opgestapt in Utrecht en zo via de razendsnelle ICE naar Zwitserland. Dat Zwitserland het ideale land is om per trein aan te doen blijkt wel. Ik heb slechts één keer een vertraging van drie minuten gehad.
Eindelijk wat...zonne
Op deze dag in Januari was hij daar dan eindelijk, de zon. Vandaag is deze grauwe maand dan eindelijk voorbij en heeft het ons maar welgeteld 29 uur aan zon gegeven. Hoe fijn was het om op deze Blue Monday over het strand bij Ouddorp te wandelen. Uitwaaien zoals wij Nederlanders dat zo mooi kunnen zeggen. Amerikanen hebben deze term pas ontdekt en zijn er jaloers op. Even het hoofd leeg maken, je zorgen vergeten en genieten van de ondergaande zon, het ruisen van de zee.
Een bochtje om
De B500 of beter bekend de Schwarzwald Hochstrasse is een prachtige brede weg dwars door het Zwarte Woud. In de zomer geliefd bij motorrijders wat tevens niet altijd goed afloopt, maar ook in de winter blijkt dit een perfecte weg te zijn voor een mooie roadtrip. Met zijn 233 kilometer aan asfalt zou je bijna blijven zitten in je auto, genietend van goede muziek starend uit het raam over de mooie vergezichten. Er is echter genoeg te beleven langs de kant van de weg. En dan heb ik het niet over die ene avond dat wij vast kwamen te zitten in de sneeuw. Nee ik heb het over typische Schwarzwald dorpjes zoals Triberg, waar je de grootste koekoeksklok aantreft. De mooie Titisee, 's winters een grote ijsplaat 's zomers goed voor een rondvaart op het water. Voor wie zich nog even op de latten wilt begeven kan naar het hoogste punt van het Zwarte Woud de Feldberg (950m.) En dan terug naar deze plaat. Waar is het? Als je over de Bundesstraße 31 rijdt - de belangrijkste oost-westverbinding van het Zwarte Woud, het traject tussen Hinterzarten en Freiburg, dan kom je door het Höllental. Vanaf Hinterzarten slingert de federale weg zich hier over een lengte van ongeveer negen kilometer met soms spectaculaire bochten naar de daluitgang Buchenbach-Himmelreich. Een welbekende foto op Instagram, maar zoals met zoveel dingen had ik toch de wens om dit met eigen ogen te aanschouwen.
Ik ben fan van (2)
Mijn favoriete foto's & tips van anderen (1)
Een brug te ver
Als je van Reine richting Å rijd kom je over deze brug. Het leek ons machtig om dit vast te leggen met de drone. Het werd uiteindelijk de spannendste vlucht die ik tot nu toe maakte. Omdat het landschap zo groots is moest de drone een heel stuk verder de zee op om alles in beeld te krijgen. De wind die ineens kwam opzetten was niet min. Elke seconde weer een nieuw alarm dat af ging. Snel maakte ik deze shot en met elke meter terug een 'warning' op mijn scherm vloog ik terug. Een 2e keer durfde ik niet aan. Dus het was wachten tot nu (4 maanden later) of het beeld gelukt was. Nog nooit zoveel gezweet tijdens een drone-vlucht, maar blij dat ik het heb kunnen vastleggen. Om de grootsheid te kunnen inschatten: in het midden van de brug rijd een grote camper.