RomyR

Verenigde Staten • Arizona

Verenigde Staten • Arizona

RomyR

Op het internet kwamen we prachtige foto’s te- gen van Antelope Canyon. Dit is een zogenaamde slot canyon welke wordt gevormd door flash floods. Dit zorgt ervoor dat water dat na een regenbui met grote kracht door de canyon stroomt en de canyonmuren uitschuurt in organische vormen. Overal waar ik op het internet iets tegen kwam van de Antelope Canyonn en de tours die daar doorheen gegeven worden, werd ik ook gewaarschuwd voor de drukte die dit prachtige fenomeen met zich meebracht. Want, omdat de Antelope Canyon op grond van de Navajo Indianen staat, mag je er alleen met indianen in. Door deze waarschuwing zijn we opzoek gegaan naar een andere manier om de Antelope Canyon te bezoeken. Antelope Canyon grenst aan Lake Powell. Dit is een immens stuwmeer dat is ontstaan door de aanleg van de Glen Canyon Dam. De dam en het groenblauwe meer liggen in het noordwesten van het Navajo-reservaat. De kustlijn van Lake Powell is 3.050 kilometer: langer dan de hele Amerikaanse westkust! 5 mijl van waar de toeristen komen, ontmoet de canyon het hoofdkanaal van Lake Powell. Bij toeval kwamen we het kleine bedrijfje 'Lake Powell Paddleboards' tegen. Zij verhuren paddleboards en geven je in hun zaak ook meteen een minitraining. Je kunt peddelen in het overstroomde einde van Antelope Canyon. De monding van de kloof bereik je door ongeveer 1,5 km te peddelen vanuit de Antelope point launch ramp (vindbaar in Google maps). De vormen van de wanden, de kleuren, het zonlicht dat naar binnenkomt vallen waardoor de zandsteencliff goud oplichten en het beste van alles; we waren er bijna alleen! We hebben echt de tijd genomen en zijn af en toe aangemeerd om even wat te eten, een frisse duik te nemen en natuurlijk te genieten van het uitzicht! Een magische ervaring die je zeker niet mag overslaan wanneer je in de buurt bent van Page. Op de dag dat wij gingen werden er zware windstoten voorspeld. Ons werd aangeraden om zeker voor 15:00 uur terug te zijn omdat we anders heel moeilijk terug zouden kunnen paddelen door de sterke tegenwind. Om 15:15 uur waren we uiteindelijk terug bij de auto. We begrepen het laatste kwartiertje maar al te goed wat ze hier bedoelen met zware windstoten want het leek een alsof we niet meer vooruit kwamen. Maar ook dit was het dubbel en dwars waard!