Een reisreporter is een reisreporter, daar zitten geen verschillen tussen. Nou vooruit, een kleintje dan: er zijn reisreporters en er zijn reisreporters van het eerste uur. Deze laatste reisreporters,... Lees meer
Rhodaxx
Een tempel met een...
Het boeddhistische geloof is groots en heeft vele diepere betekenissen. Daar werd mij iets meer van duidelijk bij een bezoek aan de stupa van Bodhnath, één van de grootste antieke stupa’s in Zuid-Azië. Vanaf een dakterras van een restaurant is mooi te zien dat de grote tempel vele bijzondere vormen en versieringen heeft. De basis van het bouwwerk heeft de vorm van een mandala en bestaat uit vier lagen. De stupa is versierd met duizenden kleurrijke gebedsvlaggetjes en rondom het heiligdom zijn talrijke gebedsmolens ingebouwd. Van ver zijn de beschilderde ogen van Boeddha te zien. Tussen de ogen bevindt zich het teken van verlichting en het symbool van de éénheid van het mensdom en de éénwording met Boeddha. De ogen van Boeddha zijn altijd open, zodat hij de wereld en de daden van de mensheid kan gadeslaan. Een mond ontbreekt, want Boeddha houdt meer van mediteren dan van (s)preken....
Krijg haar bijna niet
Als ik maar héél langzaam naar haar toe sluip,kan ik haar misschien wel te pakken krijgen. Ik probeer het al een paar keer maar ze is me iedere keer te vlug af.
Uitgestapt
De bus rijdt verder over de smalle bergstraten voor noordelijk Naxos. Deze oudere mevrouw is uitgestapt en vervolgt haar weg naar de eerstkomende deur met in haar handen (niet zichtbaar) een bosje uien. De schaduw van de bus is nog te zien.
Oranje!
We waren in Amritsar bij de Gouden Tempel van de Sikh's, een prachtig complex. Het was 46 graden celsius, het was bijna niet uit te houden zo warm. Toch waren deze drie mannen volop aan het werk. Ze dragen geen hoofddeksels maar hebben wel deksels op hun hoofd......;-)))) , vol met gruis, ze waren aan het werk op het dak van het complex!
Op de fiets
Deze meneer neemt nog even de 1200 meter lange U Beinburg, nabij Amarapura. Het is een teakhoutenbrug die hoog boven het meer loopt. Vooral tegen de avond is het hier bijzonder fotogeniek. Je ziet honderden locals, monniken en ook toeristen over de brug wandelen. Deze fietser viel mij op. Met het licht van de oranje ondergaande zon een mooi gezicht zo, vind ik zelf.
Duiven
Durbar is het Nepalese woord voor paleis. Durbar Square is de belangrijkste bezienswaardigheid en kloppend hart in Kathmandu, Het plein wordt in de meeste gevallen als marktplaats gebruikt. Het krioelt er van mensen, taxi’s, heilige koeien, fietsriksja’s,straatkinderen en duiven.
Stoere jongens
deze Mursi jongens kwam ik buiten een van de dorpje tegen - ze stonden gewoon met hun mooie lichamsschilderijen aan de rand van de weg in een groepje jonge mannen - een van hen heeft best wat vliegen op zijn neus - maar als je cool bent, merk je dat blijkbaar niet op...
Verentooi
Deze man kwamen we tegen op het Baliem festival in Wamena met deze prachtige verentooi van onder andere de parardijsvogel. Gezien de hoeveelheid veren zullen er best een paar vogels zijn die wat veren missen. Het 3 daags festival wordt ieder jaar in augustus gehouden en vanuit de verre omgeving komen de stamleden hier naar toe om zich van hun beste kant te laten zien.
Boer
Deze foto is genomen in het noorden van Ethiopië onderweg van Gondar naar het Simien gebergte. In Gondar hadden we de bekende kastelen bezocht en de Debre Birnhan Selassie kerk. Beide op zich een bezoek meer dan waard. In het Simien gebergte hoopten we de gelada bavianen te ontmoeten. Overigens dat lukte boven verwachting en was een schitterende ervaring. De afstand van Gondar naar Debark aan de voet van het Simien gebergte is ongeveer 100 kilometer. Je rijdt door een prachtig berglandschap, waarbij je om de paar kilometer wel wilt stoppen, dus trek wel de nodige tijd uit voor deze rit. Eén van de stops die wij maakten was bij een boer, die samen met zijn zoon aan het dorsen was. Dit gebeurde met behulp van enkele koeien die steeds rondjes liepen. De zoon zorgde er voor dat de koeien in beweging bleven. Ondertussen goeide de boer de halmen steeds omhoog in de wind om het kaf van het koren te scheiden. Best nog primitief. De boer vond het wel leuk om een praatje te maken met onze gids en ondertussen op de foto te gaan. Hij vond het prachtig om zichzelf terug te zien op het schermpje.
Cameldrivers
Deze twee mannen hebben ons begeleid de woestijn in. Het was tegen zessen en dan koelt het hard af op de vlakte, maar ze waren er op voorbereid hebben beide een deken om. Ik zie nu dat de ene man ook nog sokken aan heeft, wat zal daar een zand in zitten!
De oude Momo
De oude Momo is een Somba die in het bergachtige gebied tussen Kossokouangou en Koukoumou vlakbij de grens met Togo woont. Hier staat hij voor zijn typische kasteelachtige lemen Tata. Zijn hoofddeksel is van riet met een antilopehoorn erop. Naast de ingang van zijn woning een soort altaar met traditionele Somba voorwerpen.
Slecht ter been.
We wandelen van dorp naar dorp. Het is een schittende route van Tansen-Gumha- Chherlong-Ranighat naar Argali, allen kleine dorpjes. Onderweg kijkt deze oude vrouw toe naar haar dochter die op het land werkt. Ze is slecht ter been.
Vreugde
bij een van de taalloze detours kwam deze Guraghe jonge aanlopen - het gebeurt blijkbaar niet vaak, dat een blanke langs zijn huis komt -in elk geval was die doll blij 8Laat maar niet hopen, dat het alleen maar met de verwachting te maken had, misschien wat birr (lokale munt) te krijgen - want dan was die later zeker teleur gestellt...)
Waakzaamheid
Tijdens een wandeling in een klein dorpje wat niet echt veel toeristen te zien krijgt werden wij bekeken als bezienswaardigheden. Er was onder andere dit oude mannetje dat gezeten op de veranda van zijn hutje, met een kleine versie van de nationale sigaar, de cherote onder handbereik ons een beetje waakzaam in de gaten hield.
Tijdreizen
Weer zo'n moment in India waar ik zo van kan genieten, spelen met een fietsband. Een straatbeeld dat je niet snel meer zal zien in de westerse wereld, maar wat voor de generatie van mijn ouders ook gewoon was toen zij jong waren.
Rieten hoed voor de..
Zon kan soms erg lekker zijn, ik denk dan vooral aan de zon die wij kennen in Nederland. Maar als je in Birma woont kan het soms wel eens teveel van het goede zijn. Je ziet daar dus allerlei hoofddeksels van gewone doeken die ze op hun hoofd dragen tot de rieten hoedjes toe. Ze dragen niet echt fijn want ze zijn vaak niet gevoerd en zijn dus aan de binnenkant nogal hard. Maar ze doen waar ze voor gemaakt zijn. Schaduw creëren.