RGiezenaar

Lesotho • Semonkong

Lesotho • Semonkong

MirandaNoomen

Lesotho is de enige onafhankelijke staat ter wereld die volledig boven de 1000 m ligt. Het laagste punt ligt op 1400 meter en 80 procent van het land ligt boven de 1800 meter. Door haar geïsoleerde ligging lijkt Lesotho in geen enkel opzicht op het buurland Zuid-Afrika. Alles gaat in Lesotho nog te voet en te paard en overal zie je op de flanken van de bergen herders lopen die gewikkeld zijn in warme dekens en bivakmutsen. Vooral in de wintermaanden (onze zomermaanden) kan het leven hier bikkelhard zijn als de sneeuw zijn intrede doet. Veel mensen wonen nog in primitieve rondaveltjes en koken op houtskool vuurtjes. Tijdens een picknickstop onderweg naar de Matletsunyane waterval kwamen we deze jonge herder met zijn schapen tegen. Na een gesprekje in gebarentaal met wat nieuw geleerde lokale zinnetjes en de uitwisseling van een appeltje vroeg ik of ik een foto mocht maken. Met wat verlegenheid ging hij voor de camera staan. Zijn schaapjes waren helaas al uit beeld verdwenen, maar de ontmoeting was er niet minder om.

Noorwegen • Lofoten

Noorwegen • Lofoten

Canipel

De Lofoten: een Noorse eilandengroep op 68 graden noorderbreedte boven de poolcirkel. Het klimaat is er vrij mild en je geniet hier van een adembenemende natuur, pittoreske vissersdorpjes, de middernachtzon, het noorderlicht en sneeuwrijke winters.

Noorwegen • Fjord

Noorwegen • Fjord

MirandaNoomen

Op het hoogste punt langs het Lysefjord ligt de Kjeragbolten: een eivormige rots die op 1000 meter hoogte tussen twee verticale kliffen ingeklemd ligt. Dat is de simpele versie van het verhaal. Volgens een legende zou een trol in een rots veranderd zijn toen het daglicht op hem viel en de zonnestralen hem raakten. Hoe dan ook, het is een plek voor waaghalzen geworden. De verticale hoge klif naast de rots is een perfecte plek om te skydiven en mensen met stalen zenuwen laten zich graag fotograferen op de rots. De wandeling ernaar toe geeft ook al enige uitdaging. Een deel van de route is heel steil. Voor het gemak hebben ze hier ijzeren pinnen in de rotsen geslagen met stalen kettingen waaraan je je op kunt trekken (of handiger nog bij het op de terugweg achterwaarts af kunt dalen). Toen wij bij de rots aankwamen waren er nog geen andere wandelaars, dus kon ik rustig de plek even spotten. Eenmaal bij de plek waar je de rots op kan stappen begonnen mijn knieën echt letterlijk te knikken en ging ik figuurlijk in de ctrl-alt-del stand. Wat een bloedstollende hoogte! Geen haar op mijn hoofd die erover peinsde om de rots op te stappen! Ik wil graag ook de rest van de vakantie nog meemaken. Een uurtje later kwam er een groepje andere mensen boven. Bijna iedereen hield het ook voor gezien, maar dit meisje had blijkbaar niet echt last van hoogtevrees.