Photofreak
Hartendief
Deze man wil ook erg graag op de foto. Hij heeft de grootste lol als hij de foto op het schermpje ziet. Hij geeft mijn reisgenote en mij een peertje, wat een lieverd. In zijn jongere jaren is hij zeker een hartendief geweest met zijn reebruine ogen. Update schouder: spier geïrriteerd die drukt op de onderliggende zenuw. Zo min mogelijk computergebruik :-( dus helaas nog steeds geen reacties van mij.
Trotse blik
Als je van portretten houdt dan zit je goed in Georgië. Zodra ze zien dat je een camera bij je hebt dan vragen ze om een foto. Ze vinden het prachtig om zichzelf terug te zien op het schermpje. Zo ook deze groentenverkoper op de markt in Ninotsminda.
Groente stilleven op.
Eten doen Georgiërs veel, vaak en meestal ook gedurende langere tijd. Ze eten drie keer per dag een warme maaltijd gekenmerkt door veel vlees en deegwaren. In de zeer veelzijdige keuken vind je de sporen terug van zowel de Turkse als de Perzische en Russische bezetters. De meeste gerechten zijn authentiek en je vindt ze uitsluitend in Georgië zelf. Veel gebruikte kruiden in de Georgische keuken zijn koriander, dille, tarchoen (dragon), saffraan en peterselie. Daarnaast wordt ook op grote schaal gebruikgemaakt van aubergine, paprika, knoflook en walnoten. Traditioneel kennen Georgische maaltijden een keur aan koude en warme voorafjes, die men meestal tegelijkertijd op tafel zet.
Vrolijke dame
In Ninotsminda zie ik deze dame bezig met tuinafval in de container te gooien. De mensen in Georgië zijn vriendelijk en hebben geen bezwaar als je foto's maakt. Sommige vragen je zelfs om een foto te maken. Het is wel met handen en voeten je verstaanbaar maken want ze kennen geen Engels, behalve hello en welcome.
Overzicht grottenstad
Vanaf de overkant heb je een goed overzicht van deze indrukwekkende grottenstad. Wat een geweldige plek om rond te lopen. Het vergt wel enig klim- en klauterwerk maar dat is het absoluut waard.
Verboden terrein
Dit is het gedeelte van grottenstad Vardzia waar je als toerist niet mag komen. In dit gedeelte wonen op dit moment 7 monniken. Ik vind het er wel knus uit zien met die plantjes. Wat zou ik daar graag na sluitingstijd op dat bankje willen zitten om de zon onder te zien gaan. Die monniken hebben wel een mooi plekje uitgezocht.
Onderaardse gang...gr
Het grottencomplex bestaat uit verschillende verdiepingen die met elkaar zijn verbonden via trappen en onderaardse gangen. De gangen zijn verlicht maar het is wel raadzaam om een zaklamp mee te nemen want sommige gedeeltes zijn behoorlijk donker. De treden zijn door de jaren behoorlijk afgesleten en ook erg ongelijk. Voor wat lange mensen is dit trouwens wel lastig lopen want de gangen zijn op sommige plekken niet erg hoog. Bezoek je Vardzia ga dan vooral verder dan de kerk, waar de meesten stoppen, want dit is juist een leuk gedeelte om te ontdekken. Samen met een medereiziger waren wij de enigen die deze kant bezochten, heerlijk rustig. Wat een bijzondere plek en dan te bedenken dat dit allemaal in de 12e eeuw is uitgehouwen. Wat een werk moet dat geweest zijn.
Grotwoning Vardzia
In de grottenstad Vardzia zijn nog zo'n 600 grotruimtes intact, die vooral dienst hebben gedaan als woning. Je kunt er heerlijk rondstruinen, al moet je wel uitkijken dat je nergens in- of afvalt, aangezien er maar weinig aan veiligheidsvoorzieningen is gedaan. Sommige woningen zijn best wel groot met meerdere ruimtes.
Muurschildering...gro
Ondanks dat de Maria Hemelvaart grotkerk in de 12e eeuw is gebouwd zien de muurschilderingen er nog redelijk goed uit. Zoals je kan zien is er wel gerestaureerd, vooral de scheuren in de muren die ontstaan zijn door een aantal aardbevingen. Deze grotkerk is ook de drukst bezochte plek van Vardzia, terwijl de omliggende grotwoningen ook erg interessant zijn. Maar de meeste toeristen gaan niet verder dan de kerk. Waarschijnlijk omdat ze er tegenop zien om al die trappetjes op en af te gaan. Maar ik kan je verzekeren, het is echt de moeite waard.
Vardzia met Maria...H
Aan de rechterkant, bij die grote opening, is de Maria Hemelvaart rotskerk. Ondanks dat deze in de 12e eeuw is gebouwd ziet het er van binnen nog goed uit, met mooie fresco's. Ook is op deze foto goed te zien hoe alles met elkaar verbonden is via trappetjes. Het is telkens klimmen en dalen maar absoluut de moeite waard. De meeste bezoekers gaan niet verder dan deze kerk maar het gedeelte verderop is ook mooi, inclusief tunnels. O ja, de vlekjes in de lucht zijn allemaal vogels. Ook zie je er veel roofvogels. Helaas kan ik weer een paar dagen geen reacties geven, vandaag weer bij de fysio geweest en mag zo min mogelijk computeren om mijn schouder (beknelde zenuw) rust te geven :-(
Grottenstad Vardzia
De in een rotshelling uitgehouwen grottenstad Vardzia zie je al van enige afstand liggen. Je kan met een busje een gedeelte naar boven gebracht worden, de rest moet je naar boven lopen. Vardzia is in de 12e eeuw door koning Georgi III als fort gebouwd. Zijn legendarische dochter koningin Tamar heeft er een klooster van gemaakt. In hoogtijdagen woonden en werkten hier zo'n 2000 monniken. Vardzia groeide zo uit tot het belangrijkste religieuze centrum van Zuidwest-Georgië. Een reeks aardbevingen en een aanval door buitenlandse troepen hebben halverwege de 16e eeuw een einde gemaakt aan de bloei van dit klooster. Tijdens de Sovjet-periode was het zelfs decennialang verboden gebied. Inmiddels is het complex weer teruggegeven aan de kerk en is het weer toegankelijk voor publiek. Er wonen tegenwoordig 7 monniken in een, voor toeristen, niet toegankelijk gedeelte. Op de foto is goed te zien hoe deze stad uit de rotsen is gehouwen.
In the middle of...no
Als we van Akhaltsikhe richting Vardzia rijden volgen we in feite de rivier de Koera, die constant in zicht is. Af en toe zie ik een huisje in the middle of nowhere staan, zoals hier op de foto. Het landschap vind ik prachtig maar om daar zo afgelegen te wonen lijkt me niet echt handig. Aangezien de gids niet vaak wil stoppen of soms pas na 10 minuten nadat je het gevraagd hebt, en het bewuste plaatje al voorbij is, heb ik een aantal foto's, waaronder deze, vanuit de bus genomen.
Bijzondere baan
Deze mannen zijn de muur aan het instrijken met één of ander goedje maar wel op een erg gevaarlijke manier. De man onderaan houdt de touwen vast waaraan die stellages hangen waar ze op staan maar dat lijkt niet helemaal goed te gaan, zo te zien. Ik hoop dat ze goed verzekerd zijn.
St. Peter's kerk
Akhaltsikhe is ook een leuke stad om doorheen te wandelen. Zo kwam ik langs deze mooie kerk, de St. Peters. Met op de voorgrond een standbeeld van Koningin Tamar. Koningin Tamar (c. 1160 – 18 januari 1213), was heerseres over Georgië gedurende de zogenoemde Georgische Gouden Eeuw, die duurde tussen ongeveer 1100 en 1225. Gedurende haar regering beleefde het Georgische rijk zijn hoogtepunt, zowel politiek als cultureel. Zij was een afstammeling van David de Bouwer van de Bagrationi-dynastie, met wie de bloei van het Georgische rijk was begonnen. Zowel door haar rol als vrouwelijke heerser als vanwege de bloei van het koninkrijk is zij een belangrijke figuur gebleven in de Georgische geschiedenis en populaire cultuur. In 1915 werd een Orde van Sint-Tamara ingesteld. info: Wikipedia
Straatbeeld
Dit straatbeeld zie je veel in Georgië. Dit is in de hoofdstraat van Akhaltsikhe. De huizen zien er niet echt goed onderhouden uit, ze kunnen wel een likje verf en een nieuw dak gebruiken. Maar toch hebben ze wel een moderne auto voor de deur staan. Dat is daar blijkbaar toch belangrijker. Vanaf nu zal ik niet meer reageren op foto's (tenminste de komende dagen) want ik heb teveel last van mijn nek/schouder/arm. Ga niet zoveel computeren en vooral rust nemen. Wel zal ik elke dag een foto plaatsen. En hopelijk z.s.m. weer op jullie foto's (kunnen) reageren.
Rabat
Hier sta ik bovenop het oude stadscentrum, Rabat. Het voorste gedeelte is gerestaureerd en achterin zie je de 18e eeuwse moskee met z'n gouden koepel. Zoals je ziet is het er erg rustig want het is deze dag 34 graden. Het is leuk om deze plek te bezoeken en te bekijken. Als het te warm wordt zijn er ook terrasjes waar je een koel drankje kan nuttigen.
Akhaltsikhe stadsbeel
We rijden Akhaltsikhe binnen. Vroeger was dit het centrum van de Mescheten, in de 17e eeuw tot islam bekeerde Georgiërs. Tijdens de 2e wereldoorlog is deze bevolkingsgroep op last van Stalin gedeporteerd naar Centraal-Azië, waarna ze nooit meer mocht terugkeren naar haar geboorteland. Bovenop de heuvel zie je Rabat, het oude stadscentrum, dat gedeeltelijk is gerestaureerd.
Koeien uitlaten?
Na een half uurtje rijden zien we opeens een kudde koeien langs de kant van de weg. Je zou ze verwachten in het weiland maar deze staan, heel onhandig, op ruig terrein. De eigenaren staan achteraan, onder de boom, in de schaduw. Misschien dat de koeien hier komen om even wat te drinken. Het levert wel een bijzonder plaatje op. Wel even openen.
Herfsttinten
Soms kom je langs velden waar je echt even moet stoppen. Zoals hier, met die herfsttinten. Ik denk dat van Gogh er een mooi schilderij van had kunnen maken.
Modern bushokje
Als we het dorp uitrijden zie ik opeens dit moderne, pas gebouwde, bushokje. Het draaihek hebben ze geplaatst zodat er geen koeien het hokje in gaan om daar te schuilen of gewoon te luieren. Vind het wel een grappig gezicht.
Dorpshuis
Nadat ik het Zarzan klooster heb bezocht ga ik nog even het dorp in. Het is maandag maar het is erg rustig in het dorp. Ik kom geen mens tegen. Dit is een typisch dorpshuis in deze buurt. Gemaakt van recycle hout en golfplaten. Als je goed kijkt zie je twee koeien in de 'tuin'.
Doorkijkje Zarzan...k
Achter de kerk ligt een mooie aangelegde tuin. Daar hebben ze een soort van prieeltje gebouwd maar dan van steen. Aan de zijkanten een bankje om te gaan zitten en dan met dit uitzicht. Niet verkeerd toch?
Bezoekers Zarzan kerk
Terwijl ik de kerk sta te bewonderen zie ik opeens een moeder met drie kinderen naar binnen komen. De twee oudste kinderen steken een kaarsje aan en gaan netjes, met hun zusje, voor hun moeder poseren. Ik vraag de moeder of ik ook een foto mag maken. Ze knikt en straalt van trots.
Zilveren icoon
In het Zarzan klooster is veel te zien. Zoals mooie muurschilderingen maar ook deze mooie zilveren icoon. Eerst vond ik die lampjes storen in het beeld maar achteraf voegt het eigenlijk wel wat toe aan het beeld.