Niekdeha
Winkeljongen
Tijdens onze lange wandeling naar de Blue Lagoon kwamen we dit kleine winkeltje tegen. Veel kon je er niet kopen... maar je kreeg er wel een vriendelijke glimlach van een aardige jongen bij!
Lekker sigaretje...
Bij de 'city palace' van Udaipur zat deze man gezellig zijn sigaretje te roken. Je zag hem er waarlijk van genieten! Hij liet zich door niets of niemand afleiden... Het feit dat hij parkeerwachter was en de auto's door moest laten was blijkbaar voor even vergeten...
Laotiaanse rust... al
We hadden gedacht een drietal dagjes in Vang Vieng door te brengen op doorreis naar Luang Prabang. Het werden er al snel een vijftiental... De rust die de omgeving er uitstraalt is adembenemend. Het landschap is er prachtig! Het leven lijkt er oh zo eenvoudig. Niets moet, alles kan... De Laotianen zijn harde werkers maar nemen zeker ook de nodige rust! Als je ooit dringend tot rust moet komen ga er heen en ervaar het...
Symfonie in bruin...
Het leven in Laos is voor velen niet eenvoudig. Hard werken hoort erbij... vooral voor wie op het land werkt. Deze dame zit ons dan ook met gemengde gevoelens te bekijken... Lief, tevreden en vriendelijk maar ook een vleugje verdriet schuilt in haar verweerde gezicht...
Doorkijkje...
Dicht bij de Ta Phrom tempel in het Angkor complex vind je deze kleinere jungle-tempel. Het heeft je een idee wat de natuur kan overwinnen... Bomen groeien door de tempelmuren heen en wortels overwoekeren muren en galerijen. Toch was er een aardig galerijtje me op het eind een oud nonnetje die het bestaande boeddha beeld verzorgde en er de nodige gebeden prevelde... Wat kleur in het grijs-groene decor!
Thaipusam-trance...
Nog eentje in de reeks van Thaipusam... Velen doen dit elk jaar om te danken voor hun voorspoed en geluk of om te boeten voor wat verkeerd was... Een fascinerend, vaak gruwelijk en surrealistisch schouwspel... Voor deze mensen een teken van diep geloof!
In trance...
Bijna het hele jaar door is het spoorlijntje van Kuala Lumpur naar de Batu Caves overwoekerd met gras. Slechts een paar dagen per jaar snijdt een trein door de begroeiing: tijdens het bizarre, mysterieuze Thaipusamfestival, in januari of februari. Iedereen springt de trein uit en loopt naar de grotten in de nabijgelegen heuvel. Het Thaipusamfestival is gewijd aan Lord Murugan, door sommige Indiërs ook Lord Subramaniam genoemd, de jongste zoon van de hindoegod Shiva. Zijn beeld wordt versierd en via de vele trappen naar de tempel in de Batugrot gebracht. Het feest wordt gevierd in de tiende maand van de hindoekalender, ook in Zuid-India, maar daar mag het niet op deze extreme manier. Daarom komen veel Indiërs naar Maleisië. Daar is het volgens hen ‘echter’ en religieuzer. Aan de ogen van sommige bedevaartgangers denk ik te zien dat ze de staat van trance hebben bereikt. Wat moeten alle haken en piercings pijnlijk zijn! En wat een zware klim! Dank of boete... het resultaat, een gereinigde ziel!
Krokodilletranen...
Op het fantastische eilandje Koh Jum vond dit kleintje het niet leuk naar school te moeten. Dicht bij oma en met krokodilletraantjes probeerde ze tevergeefs te ontkomen... Zo zie je maar weer eens dat kinderen overal kinderen zijn!
Ik heb een gekleurde!
Het blijft je fascineren deze Rajasthani met vaak ingewikkelde tulbanden (letterlijk en figuurlijk)! Als je dan ook nog eens probeert een tulband te draaien uit deze lange lap stof dan wordt de fascinatie alleen groter! Hoe spelen ze het klaar? Maar geef toe... kleurrijk is het wel!
Badkamerscene
Na hun bad in het heilige meer van Puskhar zien we deze groep dames en kinderen hun 'badkamer'rituelen uitvoeren. Haren worden opgestoken of gevlochten, poedertje op het gezicht en de kleren van de kleintjes liggen te drogen op de ghats... Hoe eenvoudig kan het leven zijn!
'draag'mand...
Tijdens onze rit door de bergen van Noord-Laos kwamen we in een Hmong dorp. Men leefde er nog volgens de normen van de Hmong-stam. Jongens gingen jagen in het woud, vrouwen gingen werken op de velden verderop... Deze jonge dame kwam terug van heet 'werkterrein' samen met haar dochtertje... in de draagmand! Slim gezien!
Een olielampje brande
Het nieuws over Nepal is maar niet te verteren... Wij waren er een tijdje geleden nog een tweetal maand... Het land en zijn mensen heeft mijn hart veroverd... Zo puur, zo zuiver... Hartverscheurend zijn dan ook alle beelden... Laat hen de kracht vinden weer op te staan... En laat ons allen hen zo veel mogelijk helpen, ieder op zijn manier en met zijn mogelijkheden!
Gezelligheid in roze.
Tijdens onze trip door Rajasthan kwamen we vele 'tulbandmannen' tegen. Allen kleurrijk en soms fantastische kunstwerken op het hoofd. Een hele kunst trouwens om zo'n tulband 'rond te draaien'! Deze Rajasthani sprong er uit door de rust en gezelligheid die hij uitstraalde! Precies of hij zich door niets of niemand liet storen...!
De stad ontwaakt...
Tijdens onze vroege boottrip op de Ganges zagen we de stad ontwaken. De lichten weerspiegelden nog in het water. Beetje bij beetje minder tot ze uiteindelijk doofden. Aan de andere zijde daarentegen zag je de zon boven de einder verschijnen en met haar roodgouden gloed de rivier weer verlichten!
Indische...'traiteurd
Bij het verlaten van de Jama Masjid, de grote moskee in Delhi kom je op een pleintje waar je van alles kunt kopen. Vers gesneden ananas, zelfgemaakte ijsjes, bananenkoekjes en ook deze lekker Biriyani. Moslims zijn ervoor gekend de lekkerste Biriyani-rijst te kunnen maken...!
Haar...
Deze sadhu leeft bij de ghats aan de Ganges. En zo te zien leeft hij er al een tijdje... Ik kan mij echt niet voorstellen wanneer hij zijn haar voor het laatst gewassen heeft! Maar ook dit is voor een sadhu niet van belang... Ze leven immers een leven van inactiviteit...
Fier als een gieter..
Deze jonge gelovige nam deel aan het Thaipusam feest. Zijn haar was netjes geschoren en zijn hoofdhuid met kurkuma ingesmeerd. Deze foto werd in het heiligdom boven in de grot gemaakt terwijl de avond viel. Ondanks het feit dat het schemerig werd lichtten zijn ogen op van fierheid! Hij heeft het gedaan!
Broederliefde...
In Laos is het helemaal niet ongewoon dat kinderen voor kinderen zorgen. Zo ook zorgt deze 'grote' broer voor de kleine ukkepuk. En hij doet het goed hoor... met een parasol beschermt hij het kleintje tegen de zon... Wat lief!
Thaipusam, boete voor
Gelovigen bij de Batu caves tijdens Thaipusam, het grote hindoe-feest. Het vindt plaats op volle maan van de maand Thai, januari/februari. Men herdenkt dat Parvati een speer gaf aan Murugan om de demon Soorapadman te verslaan. Gelovigen beginnen 48 dagen vooraf zichzelf te zuiveren door te vasten. Op de feestdag zelf, dragen ze tijdens hun pelgrimstocht een last, variërend van een kruik met melk tot kokosnoten, limoenen en appels die aan haken in de rug gepind worden de vele trappen naar het heiligdom op. Sommige boetedoeners dragen een soort altaar op hun schouders naar boven. Deze 'kavadi' weegt soms meer dan 100 kilo! Dit alles gebeurt in een enorme mensenmassa, stapvoets en onder een brandend hete zon. Als extraatje piercen sommige ook nog eens een drietand door hun tong of kaken. Ongelofelijk indrukwekkend!
Hemelsblauw en...oran
Jodhpur draagt de bijnaam “blauwe stad” vanwege de mooie indigokleurige muren van de huizen in de oude binnenstad en “sunny city” vanwege het zonnige woestijnklimaat. Men vertelde ons dat de huizen blauw werden geschilderd omdat de originele, aardekleur te veel zon aantrekt. Witte verf was dan weer geen optie wegens het zand, plus de kleur blauw zou daarenboven muggen afstoten. Wat alvast zeker is, is dat deze dames in oranje sari's prachtig staan in de blauwe straatjes!
Alle karma...weggespo
"Eerst Varanasi zien en dan sterven", veel Hindoes nemen dit letterlijk want de Ganges spoelt al je negatief karma weg en 'zijn' in Varanasi zorgt dat je geen negatief karma aanmaakt. De dood staat dan ook centraal in deze plaats inclusief crematieplaatsen en wasrituelen aan het water. Deze man spoelt dan ook naarstig zijn karma weg...
Een zachtmoedige...bl
Ik kan het nooit laten om in Varanasi sadhu's en baba's op het plaatje te vangen. Het is een voortdurende drang om deze groep te mogen fotograferen zonder centen te moeten betalen (want dat is tegen mijn principe). Als je er enige tijd rondloopt en ze kennen je al een beetje dan lukt het al makkelijker. Gewoon vriendelijk vragen met een diep gemeende glimlach natuurlijk! Deze man vond het duidelijk geen probleem en schonk ons tegelijk zijn darshan!