Nathaliebeersma

Taiwan • Taipei

Taiwan • Taipei

Nathaliebeersma

Deze foto is genomen door Nathalie Beersma bij Lin Family Mansion & Garden in Taipei in Taiwan, op vrijdag 2 mei 2014 rond 10.00 uur. `Zodra ik onder de poort door loop, is het alsof ik een hele vroege periode uit de Chinese geschiedenis binnenstap. Met open mond bekijk ik de typisch Taiwanese gebouwen. Ze vertonen veel gelijkenissen met de tempels die hier op elke straathoek te vinden zijn. De glimmende gouden letters aan de buitenkant tonen de rijkdom van de cultuur. Ik loop over een chique vloer van rode tegels, passend bij de pilaren en het ietwat vervallen dak. Aan het plafond hangen gele lampion bollen. `De eerste verlichting die men in Taiwan kende’, zegt mijn vriendin Yoyo, geboren en getogen in Taipei. In het midden van de mansion ligt een vijver met daarin lichtroze lelies met gele harten. Vanachter het blauw geverfde hekwerk dat er iets te modern uitziet in deze omgeving aanschouw ik het kleine, pittoreske bruggetje dat twee bouwwerken met elkaar verbindt. De stenen wand achter het bruggetje lijkt wel een miniatuurversie van een heel gebergte. Het laagje mos op de stenen onderstreept de anciënniteit van deze locatie. Het gewelf heeft hetzelfde rijke reliëf als de stenen onder de balustrade. Wonderschone oudheid. Meesterlijke constructies. Minstens net zo fascinerend vind ik de gigantische boom waarvan de wortels diep in elkaar verstrengeld zijn, al eeuwenlang innig verbonden. Zo oud als de stam eruit ziet, zo jong en fris zijn de diepgroene bladeren. De zon brandt zachtjes op mijn huid. Dit mooie lenteweer geeft me een warm en comfortabel gevoel. De fijne geur van de helroze bloemen maakt het af. Ik ben de enige zonder donker haar en smalle ogen, maar toch voel ik me thuis. Het is een eer dat deze mensen mij een kijkje laten nemen in hun leven van toen en nu, op een plek die een oase van rust vormt middenin de hectische hoofdstad.’

Taiwan • Noord Taiwan

Taiwan • Noord Taiwan

Nathaliebeersma

Deze foto is genomen van de Nanya Rock ten oosten van Keelung aan de noordoostkust van Taiwan, op vrijdag 9 mei 2014 rond 15.00 uur. `De lucht is volledig betrokken, grauw grijs weer is het. En het miezert. Maar dit doet allerminst afbreuk aan de schoonheid van de ruige rotskust die is bedekt met een deken van rijke vegetatie. De weg zoekt zijn route rond de bergen. Vlak voor een van de vele bochten parkeren we de auto om een natuurlijk wonder in dit deel van Taiwan te bezichtigen, een bizarre formatie die tegen een stel andere brokken gesteente aangesmeten lijkt. De top van de rots doet me denken aan de hoed van een klaprooszaadje. Nog merkwaardiger zijn de schuine strepen, soms zelfs een dikke ring, gevormd door erosie. De meest mooie, bijzondere vormen zijn er ontstaan. Het blok oogt gepolijst maar voelt keihard. De vloer is spiegelglad en heeft net zoveel verschillende aardetinten in zich als de rots. Van donkerbruin, bijna zwart, tot zandkleurig geel en wit grijs. Met grote behoedzaamheid omdat de regen de stenen spekglad heeft gemaakt klauter ik naar de beroemde Nanya Rock. De wind waait hard om mijn oren. Mijn spieren verstijven van de kou. Ik ben blij met de aanwezigheid van mijn paraplu. Huiverend kijk ik in mijn te dunne kleren uit over de weide blauwe oceaan. Ik ruik de zoute zee. De golven beuken in op de kust. Ver aan de andere kant van dat immense water is mijn thuisfront met Nederlandse vrienden en familie. In gedachten van dankbaarheid verzonken hoor ik achter me zo nu en dan een auto over het natte asfalt voorbij razen.’

Australië • Queensland

Australië • Queensland

Nathaliebeersma

Deze foto is genomen onderweg van Cairns naar Kuranda in het regenwoud bij Cairns in Australië, op woensdag 24 juli 2013 rond 09.30 uur. `Om half negen zet de trein zich in beweging. De Kuranda Scenic Railway gaat beginnen. Dit is een van de uitzonderlijkste treinreizen in Australië, door het kleurrijke leven en de natuurlijke schoonheid van miljoenen jaren oud regenwoud in het uiterste noorden van Queensland. Het is zelfs het oudste regenwoud ter wereld en bovendien werelderfgoed. Vlak na Freshwater Station gaat de trein ineens heel langzaam rijden. Hij staat bijna stil. En het kraakt overal. We hebben de scherpste bocht van de spoorlijn bereikt. Hier, bij de 180 graden scherpe Horseshoe Bend, begint de steile klim van Freshwater Valley naar Kuranda. `De trein zal 75 kilometer spoor volgen waarbij 15 met de hand uitgehakte tunnels worden gepasseerd, evenals 37 bruggen en 93 bochten. Over twee uur zal hij in het op 334 meter hoogte gelegen Kuranda arriveren. ’Genietend van de omgeving luister ik naar de achtergrondinformatie over alles wat aan me voorbij gaat. Dit spoor werd aangelegd als verbinding tussen diverse kleine mijnstadjes en ligt langs steile bergwanden en over diepe ravijnen. Tijdens de bochten aanschouw ik de gele wagons die het voorste deel van de trein vormen. Een fleurig tafereel in het diepgroene regenwoud. De vochtige maar frisse lucht is te voelen. Zelfs te ruiken. We passeren Stoney Creek, de enige plek waar twee treinen elkaar kunnen passeren. Een druk buurtschap floreerde hier aan de rand van de bergkloof. `Op het observatiebalkon verzamelen zich talloze passagiers voor een goed zicht op de hoogtepunten van deze route.’ De woorden van de presentator van `Rail Away’ galmen nog altijd na in mijn hoofd. Het beeld staat me nog net zo helder voor ogen. De smalle brug, steunend op drie pijlers, met daarachter de waterval. Het is inderdaad erg indrukwekkend. Het spierwitte water valt naar beneden over de half begroeide grijze rotsen. Daarboven een felblauwe lucht met wolkjes die net zo wit zijn. Na de veertiende tunnel heb ik een prachtig uitzicht op Cairns en de Coral Sea. Beneden staan de witte huisjes in het diepe, vlakke dal. Het dal dat overgaat in de zee die me doet verwonderen vanwege de spectaculairste kleuren blauw, inclusief de zilveren glans. Dit alles bekijk ik vanuit de met tropische vegetatie begroeide bergen. Dan duiken we de laatste en langste tunnel van 490 meter in.’