Muchacha800
Tussen de Twee baobab
Het waren de eerste baobabs die we zagen. We stapten uit de auto om een foto te maken. Een spannende plaat leek het niet te worden, tot er uit het niets een prachtige dame opdook. Het kind op haar arm was blij ons te zien.
Naar Tarakan
De harde bankjes in combinatie met onze, door het snorkelavontuur, roodgekleurde zitvlakken maakten de vier uren op de boot naar Tarakan een lange zit. Opeens is hij daar, de jongen. Hij kijkt uit over de zee, in gedachten verzonken.
Singamata Resort
In kustplaats Semporna werden we geronseld door iemand van een hotel op zee. "Neem ons maar mee," zeiden we na onze eerste blik op het onaantrekkelijke stadje. We belandden in een resortje op 4 km van de kust en waanden ons in het paradijs. De Zee van Celebes was overal, als we door de kieren van de houten vloer keken zagen en roken we het golvende water. In de nabije omgeving stikt het van de tropische eilandjes. Een boot dumpte ons in het azuurblauwe water en wij baanden ons snorkelend een weg naar een bountyparadijs op aarde. Toen we waren aangespoeld en het strand opstapten stonden we oog in oog met twee zwaar bewapende militairen die ons vanonder een boom in het vizier hadden. Zij moeten ervoor zorgen dat we niet worden ontvoerd door Filippijnse militanten. Nog altijd gehuld in redingsvest en snorkelgerei wuifden we naar de kindertjes van de zeenomaden. De zeenomaden bevolken de meeste eilandjes, op 'ons' eiland hebben ze vijf hutjes gebouwd.
In Barabai
Een gezellige drukte op de markt van Barabai. Iedereen lijkt vrolijk en blij in Barabai. Zo ook de trotse vader met kind. De hoofddoek, je kan er niet vroeg genoeg mee beginnen.
Kalimantan
Muarauja is een onontdekt paradijs. Het dorp ligt tussen de wuivende palmen, aan twee rivieren en we werden meer dan hartelijk ontvangen. De thee kregen we gratis, de fotosessies gingen we haast als normaal beschouwen, we ontmoetten de imam en we vonden het sprookjeshuisje waar oom Jaap ooit in woonde. Op de motor verlieten we het dorp, onder luid gejoel van de hele straat. Nooit zullen wij Muarauja vergeten.
De Jeugd van Mumbai
Op een druilierige dag tijdens de Moesson.
De Jeugd van Mumbai
Dit meisje wilde zo graag op de foto dat het haast onmogelijk was een goed plaatje te schieten. Ze stond doorgaans veel te dichtbij.
De Zwijgende Gids
Deze man wees ons de weg naar de waterval en leidde ons door een betoverend landschap vol vreemde rotsformaties, palmen, bananenbomen en dramatische wolkenluchten. Hij sprak geen Engels en dat was fijn, zo kon onze rust niet worden verstoord en konden we optimaal genieten.
Hampi is mooi
Hampi verraste ons. Het was een voorrecht daar te mogen zijn.
Vrolijkheid in...Moes
Het regende en de straten liepen vol modderig water. Dit jongetje zat droog in het winkeltje van zijn pa.
Aap!
Apen heb je haast overal in India. Korte tijd nadat deze foto is genomen pikte deze brutale aap een kom soep uit de keuken.
Het leven gaat door
Even verderop worden de lijken verbrand en vervolgens in de Ganges gegooid. Voor de meeste inwoners gaat het leven gewoon door.
Mijn vriendje in Tiki
Veel Ethiopiërs hebben nog nooit een blanke gezien. Op straat werden we omsingeld door kinderen die ons even wilde aanraken of alleen durfden te staren. Dit jongetje liep zwijgend met me mee en hield vol tot ik de auto instapte en het dorp uitreed.