Mireille
"spitsbergen"
Adembenemend kleurencaleidoscoop waardoor de Perito Moreno steeds een andere kleur aannam. Met de boot konden we gelijkkig dicht bij komen. iIedereen werd in de gelegenheid gesteld de fotoos te maken
Ruwe wangetjes
Dit kleine meisje woont in Karzok aan het zoutmeer van Tso Moriri. Wij hebben hier een paar dagen gekampeerd, op 4500 meter hoogte! Door de grote hoogte, het felle licht en de kou krijgen de mensen al op jonge leeftijd een erg verweerde huid. De wangen van dit meisje waren ook al helemaal ruw en aangetast door de hoogte en barre weersomstandigheden.
Schril contrast
India kent een kastenstelsel. Naast de verschillende kasten en rechten die deze groepen hebben zijn er nog mensen die buiten het kastenstelsel zijn gesloten. Zij noemen zichzelf Dalit. Ze worden ook wel de onaanraakbaren genoemd, wat ze ook voor veel mensen letterlijk en figuurlijk zijn. Deze mensen hebben amper rechten en leven vaak op straat. Zo ook op deze foto. Deze man woont langs de weg onder wat karton. Ik heb deze foto gemaakt omdat het wat mij betreft een zo schril contrast bevat, de vrolijke gezichtjes van de muur van een schooltje voor waarschijnlijk kinderen van een bepaalde kaste, en dan deze man die op straat leeft en er zo te zien maar het beste van probeert te maken....
Dit is Ladakh!
Ik ben er weer, na 4 weken India! De grootste tijd heb ik in Ladakh gezeten en deze foto geeft alles weer wat dat gebied voor mij was; hele lieve en vriendelijke mensen, het Tibetaanse boeddhisme (de gebedsvlaggetjes) en de geweldige Himalaya-toppen. De foto is gemaakt tijdens onze 9-daagse trektocht door de Marka vallei, op een pas van 4900m.
Huh? een fotograaf!?
Hij keek nogal verbaasd op de foto. Ja visje... staat toch echt op de foto! Ze vielen me op door de prachtig rood fluorescerende anemoon. Had ik nog niet eerder gezien in die kleur.
Gotcha
In het Wilhemina park in Utrecht zitten reigers. Ik heb een lamme arm gekregen bij het wachten voor deze foto, die 100-400 lens is zwaar.
Mannen voor de...St.J
Begin 2004 waren we ruim vier weken in Ethiopië. We werkten nog met analoge fotoapparatuur. Canon 50E+div.lenzen. De eerste twee weken stonden in het teken van de typisch koptische cultuur in het noorden van het land. Oud Christelijke feestdagen bij ondergrondse en grotkerken. De laatste twee weken waren we in het zuiden bij de diverse stammen, die net a.h.w. uit de stenen tijd kwamen.
Bohar snappers
De bohar snapper. Om dicht in de buurt te komen moet je eigenlijk alleen zijn en heeeeeel rustig zwemmen. Ik kreeg het voor elkaar om midden in de school te belanden en aan alle kanten 100den snappers om me heen te hebben zwemmen. Fantastisch gevoel!! Een opvallend kenmerk van deze vissen is dat volwassen exemplaren grote scholen vormen bij het leggen van eieren. Dergelijke groepen kunnen uit vele honderden exemplaren bestaan. Vaak zwemmen daarbij alle vissen in de school in eenzelfde richting. Schoolvorming voor het leggen van eieren is seizoensgebonden, en vormt een vast patroon. Soms vindt het op een nabijgelegen locatie plaats. De vissen verzamelen zich dan aan het eind van de dag dicht bij de wand van een koraalrif. In andere gevallen leggen zij eerst grote afstanden af om de vaste broedplaatsen te bereiken. Door dit voorspelbare gedrag vormen de vissen ook een dankbare prooi voor vissers. In sommige gebieden zoals het onderwaterpark van Ras Mohammed . *bron wikipedia
Diepe buiging
Ik dacht altijd dat de leeuw de koning van het dierenrijk was, maar deze giraffen denken daar absoluut anders over. Allen een diepe buiging voor deze jonge koning
Mantelzorg?
De Impala's hebben de mantelzorg onderling goed geregeld :-) Als je nek gewassen moet worden dan vraag je de buurvrouw en die likt even je nek schoon. Dat gaat in onze maatschappij toch wel eventjes anders nietwaar. Het was wel heel grappig om te zien.
Het Familiediner
In Sabah, op zo'n zestig kilometer ten noorden van Sandakan, ligt Labuk Bay. Hier is een groot reservaat en opvangcentrum voor proboscis apen (ook wel neusapen of 'Dutchman Monkeys' genaamd). De mannetjes hebben de kenmerkende grote neus, de vrouwtjes en jonkies hebben een 'wipneusje'. De apen leven in grote groepen.
Come back
Na een lange periode van rust en een vakantie van 29 dagen door Zuid-afrika, Namibie, Zimbabwe en Botswana hebben we weer genoeg foto's om weer een flinke tijd zoet te zijn. Luipaarden zijn moeilijk te spotten en we zijn dan ook erg 'lucky geweest met deze actie foto'
Aparte vogel
Prachtige energieke vogels, de Puffin oftewel de Papegaaiduiker. De Puffin arriveert hier afhankelijk van het weer de 2e week van april. De eerste dagen na aankomst zijn ze meer in het water te vinden dan op het land. Eind april zijn de meeste puffins die komen broeden gearriveerd en zijn meer op het land te vinden. Ze houden van een lange relatie. Na een winter op zee, komen de paartjes elkaar hier weer tegen. Ze leggen midden mei hun eieren. Juni/juli komen ze uit. De eerste jaren zijn op zee te vinden en dan komen ze als ze 3-5 jaar zijn terug om te broeden. Ze worden 25 tot 30 jaar oud. Je kunt uren naar ze kijken wat ze allemaal aan het doen zijn. Het regende nogal toen we in Hafnarhólmi, (Borgarfjordur) waren, maar dat weerhield ze niet om volop aan het werk te zijn. Ik heb er een uurtje of 2 voor in de regen gestaan om eindelijk eens oog in oog te staan met deze aparte vogels. Ze zijn echt razendsnel met af en aan vliegen. Er zaten er genoeg! Deze kwam terug met een heerlijke maaltijd van garnaaltjes en andere bijna doorzichtige visjes.
Stoere herder
Deze jongen begeleid je graag per pony dagenlang langs de meest mooie en bijna onbereikbare plekjes in Lesotho...., maar nu even niet. Aan het einde van de dag was hij gezellig met een paar vrienden een spelletje aan het spelen. Ik heb even mee zitten kijken en na wat nieuwsgierige blikken op mijn toestel vroeg ik of ik een foto van hem mocht maken...dat mocht, maar eng leek hij het wel te vinden. Een blik tussen stoer en verlegen kreeg ik voor mijn lens en na de klik ging hij snel (al giechelend en zijn vrienden giechelden gewoon mee) weer verder met spelen en durfde hij me niet meer aan te kijken. Tsja...daar ging mij beeld van stoere door weer en wind geharde herders te paard...correctie pony. Schattig is nu eerder het woord wat in me op komt ;-)
Nachtelijk praatje
...in de verte hoor ik het geluid van metaal op metaal. Mijn bed begint te schokken. Wat een vreemde droom is dit....of ben ik toch wakker? Ik draai me om. Krakend en piepend komt de trein tot stilstand en dan.... doodse stilte... Dan hoor ik twee mannen in een vreemde taal met elkaar praten. Half slapend schuif ik het gordijntje opzij. Waar zijn we? Wat is dit allemaal?... Ohja... Trans Mongolië Express - Dag 3 - 03:36 Moskou tijd. Dit moet ergens in Siberië zijn...
Koffieceremonie
De koffieceremonie is een belangrijke sociale en culturele traditie in Ethiopië. De Ethiopiërs drukken met de ceremonie vriendschapen respect uit. Het is een traditie die bijna 800 jaar oud is en nog dagelijks wordt uitgevoerd door een groot deel van de bevolking. De ceremonie begint met het neerleggen van vers geplukt geurig gras. Op het gras worden alle benodigdheden zorgvuldig geschikt. Eerst worden groene koffiebonen geroosterd in een platte pan op een houtskoolvuurtje. Als de koffiebonen glanzend en zwart zijn, worden ze fijn gemalen in een vijzel en gekruid met o.a. kruidnagel, kardemon en kaneel. Op het vuur wordt een koffiepot, de jebena, gezet. De vers geroosterde en gemalen koffie wordt vervolgens in de opening van de jebena gebracht. Als de koffie begint te koken worden, in een kleinere pot, brokjes wierook en mirre verbrand op de gloeiende houtskool. Het aroma van de koffie vermengd zich met de geur van wierook en mirre. Volgens de traditie zijn er drie rondes .De koffie wordt door de gastvrouw geschonken in kleine kopjes, de sini’s. De koffie wordt meestal zwart gedronken met veel suiker. Bij de koffie wordt altijd popcorn geserveerd! Een uitnodiging om de koffieceremonie bij te wonen is een teken van vriendschap en respect, en een mooi voorbeeld van de Ethiopische gastvrijheid.
Kathedraal praag
de bijzonder mooie kathedraal van praag, zeker sávonds.