Meijnhout69
Roodoogmakikikker
Tijdens mijn reis naar Costa Rica kwam ik deze Roodoogmakikikker tegen. Wat een prachtig dier met schitterende kleuren. Ik was enorm onder de indruk. Wanneer deze kikker stil zit gaat hij helemaal op in zijn groene omgeving en valt hij nauwelijks op.
Koelbloedig aan het..
In december 2017 heb ik met de Plancius een (expeditie)reis gemaakt van 3 weken naar de Falkland eilanden, South Georgia en Antarctica. Tijdens de eerste landing op het hele verre eiland South Georgia, bij Salisbury Plain, kwamen we tussen een kolonie van tienduizenden Konings pinguins en hun kuikens terecht. Het weer is altijd onvoorspelbaar op South Georgia en die dag was het slecht en koud weer. Naar toen leek helaas, maar achteraf maakte dat het moment wel extra speciaal, omdat dit de sfeer van een bijzondere en nog onontdekte plek, ver weg van de bewoonde wereld extra heeft benadrukt.
De Grot van de Handen
De rivier Río Pinturas is best een stukje onontdekt Patagonië. De vallei, omringd door prachtige rotsen is lastig te bereiken. De onverharde weg er naartoe wordt door veel toeristen overgeslagen. Ten onrechte, vind ik! Een hike door de vallei leidt je naar de Cueva de las Manos (de Grot van de Handen), dat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staat. De grotten bevatten tekeningen uit de periode van zo'n 13.000 tot 9.500 jaar geleden. Behalve tekeningen van handen vind je ze ook van allerlei dieren, zoals de lama, de guanaco, vogels en het gordeldier. Ook tref je er afbeeldingen van jagers met speren aan. In totaal zijn er zo'n 800 bewaard gebleven. Als je in de buurt bent, zou ik er zeker heen gaan. Niet alleen voor de grot, maar juist ook voor het prachtige landschap en met wat geluk kom je er ook condors tegen (wij zagen er meerdere).
Wat is dat? Een...toe
Reizen door Mozambique is avontuurlijk, alleen al vanwege de wegen. Of beter gezegd: het gebrek daaraan. Een serieuze 4x4 en enige off-road-skills zijn vereist om op sommige plaatsen te komen. Onderweg naar een camping aan de kust rijden we door stoffige dorpjes en droge landerijen. We zijn moe, want we hebben er een lange dag in de auto opzitten. De omgeving is mooi en de levendigheid in de straatarme dorpjes ook, maar we schenken er geen aandacht aan. Het vooruitzicht van een douche en wat slaap op de kleine strandcamping zet onze zintuigen op pauze. Pas als we de volgende ochtend uitgeslapen wakker worden en de frisse zeewind de daktent in waait, dringen de indrukken pas goed tot ons door. We besluiten het vandaag anders te doen en nemen dezelfde weg terug. Raampjes open, rustig tokkelend over de zandweggetjes en alles op onze zintuigen laten inwerken. Als we bij een dorpje uitstappen komen kinderen zwaaiend op ons afgerend. Toeristen zien ze hier nooit. En als ze al komen, dan rijden ze zo snel mogelijk voorbij, net als wij een dag eerder. Wij hebben ons lesje wel geleerd. De bestemming kan nooit het belangrijkste zijn...
La Gomera, een...wand
Als je van wandelen houdt en weinig tot geen toeristen wilt tegenkomen, ga dan naar La Gomera. Dit is een wandeleiland bij uitstek. Er zijn er enorm veel en ze zijn allemaal verschillend. Je kan wandelen door prachtige mystieke laurierbossen, over oude Romeinse wandelpaden door de ruige bergen of langs zeeën van prachtige bloemen. Keuze te over! Sommige routes leiden je naar plekken waar je een fantastisch uitzicht over de omliggende eilanden hebt. En, zoals gezegd, het grootste deel van deze wandelingen ben je helemaal alleen.
St. Lucia Wetlands...
Als je tijdens een rondreis door Zuid-Afrika kans ziet om het St. Lucia Wetlands National Park te bezoeken, zou ik zeggen, doen! Santa Lucia is een vriendelijk en gezellig plaatsje en dient als uitvalsbasis voor heerlijke game drives. Er is er eentje waar je de rivier op gaat om met name grote groepen nijlpaarden te bezoeken. Dit is volgens onze gids trouwens de enige plek op aarde waar nijlpaarden en haaien (jawel!) in dezelfde rivier voorkomen. Maar er komen ook veel vogelsoorten voor, waaronder deze Zuid-Afrikaanse visarend.
Lower Antelope Canyon
Amerika heeft een diversiteit aan Canyons. De Grand Canyon, Bryce en Zion. Ieder park heeft zijn eigen charmes. Kleiner en net zo toeristisch en fotogeniek is de Antelope Canyon in Page. Je hebt hier de Upper en Lower Antelope Canyon die je tegen betaling met een gids kan bezoeken. Ik dacht dat foto's die ik ervan gezien had altijd gefotoshopt waren, wat zo oranje kan toch niet echt zijn? Nou als je de camera op belichting bewolking of schaduw zet kom je dus echt op deze kleuren uit, geen bewerking voor nodig. Gaaf toch?! En nope het is niet buiten de gebaande paden. Massa's toeristen bezoeken deze canyons en tja geef ze eens ongelijk....!
Bij een familie in...
Als het even kan proberen we tijdens onze reizen minstens één dag en nacht bij een familie door te brengen. Op die manier leer je enorm veel van het land en de gebruiken. Bij een uiterst vriendelijke en zeer arme familie op het platteland van Bhutan waren er indrukken te over. We hielpen ze met het werken op het land, gaven de beesten te eten en terwijl onze gids zijn auto waste speelden we met de kinderen. Na een eenvoudige maaltijd zochten we ons kleine matrasje op de grond op en werden 's ochtends vroeg door de blaffende honden gewekt. Een fantastische ervaring. Op de foto zie je het uitzicht van hun huisje.
Mama zorgt goed voor.
Deze moeder cheeta had haar jong goed verstopt toen ze ging jagen. Wij waren getuige van een aanval op een kleine gazelle. Deze had uiteraard geen kans tegen het snelste zoogdier op aarde en niet veel later maakte ze duidelijk dat haar jong de schuilplaats kon verlaten om vervolgens aan het hertje te gaan knagen. Dit is ook de natuur. Helaas wel de wrede kant er van.
Kerkje
Deze foto kreeg ik van mijn dochter Shawnee geschenkt. Als je Copàn Ruinas bezoekt ga je logisch naar de ruinas, maar er is meer, Het stadje is maar een zakdoek groot maar heeft toch mooie plekjes, loop vanaf parque central, de calle de la plaza naar beneden, volg de weg naar links na een tweetal minuten zie je dit mooie kerkje, het is de begraafplaats voor de Indigena uit de omliggende dorpjes. Hiermee wil ik iedereen bedanken voor de leuke reacties in de jaren hier op de site, Mijn dochter zal hier mijn plaats innemen, zij heeft de ziel van de fotografie, die ik niet meer heb, haar foto's zijn beduidend beter, oordeel zelf. Nederlands leert zij ook nog wel. Ik hoop dat jullie samen met haar evenveel plezier hebben als ik met jullie al die jaren. Ik kom wel nog eens om te reageren op jullie foto's maar actie zit er niet meer in, ik wil mij volop toeleggen op de armoede van mijn Maya hermanas/os. Jetty lieve vriendin/ Abuela de mis Niñas wij houden contact. Buena suerte a todos, Geo
Terugkomend van haar.
het was nog middag; ik zag twee vrouwen en zij zagen blijkbaar mijn camera - durfden niet langs de auto te lopen maar moesten blijkbaar toch verder. Ik deed niets, keek alleen op het juiste ogenblik op en ineens liep een van de twee jonge vrouwen langs onze auto - meteen geklikt en zo werd ze vereeuwigd
(Ver)dwalen in de...l
In het zuiden van het Arabisch schiereiland vind je met een oppervlakte van 650.000 vierkante kilometer de Rub’Al Khali woestijn, ‘s werelds grootste aaneengesloten zandwoestijn. De woestijn wordt gedeeld door vier landen: Oman, Saoedi-Arabië, Jemen en de Verenigde Arabische Emiraten. Wij reizen erheen vanuit Salalah, we willen zien wat er achter de indrukwekkende zandduinen van wel 300 meter hoog ligt. Rub al Khali betekent leegte, en dat is het ook. Er is werkelijk niets en niemand gaat heel ver de woestijn in, te heet, geen oriëntatie. Kamperen kan er wel, als je georganiseerd gaat, te boeken in Salalah, moet je met minstens twee gidsen op pad , voor het geval je vast komt te zitten. Zelf rijden kan ook, de verharde weg houdt op op een kilometer van de duinen. Met een 4WD rijd je verder in de duinen. De leegte is onbeschrijflijk mooi, de structuren in het zand veranderen voortdurend, de kleur ook. Tegen de avond is de woestijn rood, overdag blinkend geel.
Wildlife bij de...wat
Het Krugerpark in Zuid-Afrika geldt als zeer toeristisch. Ik heb daar eerlijk gezegd weinig van gemerkt. Als je vroeg vertrekt en het park op eigen houtje verkent, kom je soms uren lang niemand tegen. Zelfs bij deze waterplaats waren we helemaal alleen. Dan is het een feest om lekker lang te kijken naar een groep olifanten die zich heerlijk vermaakt bij een van de vele waterplaatsen in dit geweldige park. Foto best even openen door op het midden van de foto te klikken (bij mij geeft het plusje rechts onderin een wazige vergroting).
Štrbački buk
De Una rivier vormt in het noordwesten van Bosnië een heel stuk van de grens met Kroatië. Op zo'n drie kwartier rijden van het stadje Bihać, waar de Una doorheen stroomt, vind je het Una National Park en de prachtige Štrbački buk waterval. Het is een spannende rit er naartoe, omdat zeker de helft van de route onverhard is en er nogal wat kuilen in de weg zitten. Bovendien is de weg smal en zit je wel even met samengeknepen billen op je stoel als er ineens na een bocht een grote vrachtwagen opdoemt. Je hebt al je aandacht nodig bij het rijden. Heel mindful, dat wel. Eenmaal aangekomen bij de watervallen tref je een oase van rust. Prachtige groene weides met picknicktafels en schaduwplaatsen die grenzen aan het heldere water vlak voor de waterval. Via een mooi onderhouden wandelpad loop je naar de waterval waar het water zich met een oorverdovend lawaai naar beneden stort. Heel af en toe komen er rafters voorbij. Een spectaculair gezicht wanneer ze de boot de waterval af sturen. Wij waren hier hartje zomer en als er vijf auto's op de parkeerplaats stonden, was het veel. Ongelooflijk dat zo'n mooi gebied nauwelijks bezocht wordt! Nog een aanradertje: er is een klein restaurantje waar je wat kunt eten en drinken. De ćevapi is er echt heel erg lekker!
Navagio
Navagio is allicht één van de meest gefotografeerde stranden van Griekenland en al zeker van het eiland Zakynthos. Het strand met het gekapsijsde schip siert de cover van menige reisgids. Het ligt in een baai, beschut door hoge kalkstenen kliffen en kan alleen per boot bereikt worden. Van boven op de kliffen heb je wel zicht op het strand en het wrak, maar je kan er niet bij van daar. Ik vond het spectaculair mooi en toen wij er waren (september) waren er een slechts enkele andere wandelaars / kijklustigen. Op 2 oktober 1980 liep het smokkelaarsschip Panagiotis in de baai op de klippen. Het schip werd vervolgens door de bemanning verlaten. Waarschijnlijk werd het schip gebruikt om sigaretten te smokkelen van Turkije naar Italië. Mogelijk werd het schip achtervolgd door de Griekse kustwacht. (bron: wiki)
Nieuw-Zeeland • Abel Tasman NP
Nieuw-Zeeland • Abel Tasman NP
Abel Tasman coast...t
Een prachtig strand helemaal voor jezelf. Je vindt ze als je de Abel Tasman coast track loopt. Deze meerdaagse track is 53 km lang en start in het mooie plaatsje Marahau. Vanuit dit plaatsje kun je ook een watertaxi nemen en je laten afzetten op een strand en dan terug wandelen. Dit laatste hebben wij gedaan. Je kunt, afhankelijk hoe lang je wilt wandelen, kiezen uit meerdere drop offs. Wij kozen voor Anchorage Bay en wandelden terug langs de prachtige goudgele kust ,grotendeels in de schaduw van de dichtbegroeide bossen. Soms was er een steil weggetje naar een strand. De meesten waren erg rustig of zelfs helemaal verlaten. Als je dan staat te genieten op zo'n stil strand en kijkt naar de azuurblauwe zee dan is dat toch wel Genieten met een grote G. Wij waren er overigens wel in maart wat daar een 'shoulder' seizoen is.
Ethiopië • Yedebub Biheroch Bihereseboch na Hizboch
Ethiopië • Yedebub Biheroch Bihereseboch na Hizboch
Pottentransport
Terwijl wij een tukul van de Alaba stam bewonderen stop het doorgaande verkeer om ons te bewonderen. Dan toch maar even onze aandacht verleggen naar deze mooi geladen wagen.
Nog even naar de souk
We hebben genoten van een rondreis in Oman met verrassende landschappen, bijzondere steden en vriendelijke mensen, die bijna allemaal traditioneel gekleed gaan. Zo zie je hier twee jongens in de souk (overdekte winkelstraat) lopen. Ze dragen een dishdasha, hoe ze hem zo smetteloos houden is een raadsel, en een kumma (hoedje) Let ook op het enorme portret achter in de souk: het is sultan Qaboos (79) die op handen wordt gedragen. Dit schrijft Daniel Pipes in de Washington Times over de sultan: Een welwillende dictator, Qaboos, domineert het land op manieren die een westerling vreemd zijn. Hij dient tegelijkertijd als eerste minister en minister van defensie, buitenlandse zaken en financiën, evenals die van opperbevelhebber van de strijdkrachten en politie. Dat is ook niet alles: zoals de Economist opmerkte, zal op een gewone dag een inwoner van Muscat "wellicht over de Sultan Qaboos-weg rijden, de Sultan Qaboos Grote Moskee passeren en misschien ook de Sultan Qaboos-poort naar beneden rijden. Hij of zij kan afgestudeerd zijn aan de Sultan Qaboos Universiteit en kijkt naar een voetbalwedstrijd in het sportcomplex Sultan Qaboos voordat u naar een huis in de wijk Madinat Sultan Qaboos van de stad gaat." De Omani varen er wel bij,