Mbrummans
Zeer goede...plaatsel
Wil je een goede gids in Gambia? Wij houden er van om zelf dingen te ontdekken, maar met Musa is het beslist geen straf om er met een gids op uit te gaan. Wij hebben met zijn tweeën en Musa de tweedaagse trip naar Bintang Bolong in Gambia gemaakt. Hij weet enorm veel over de plaatselijke gebruiken, allerlei kruiden, kent mensen waarmee hij je kennis laat maken en weet er de mooiste minder toeristische plekjes uit te pikken. Hij weet wanneer hij je even alleen moet laten als je geen behoefte meer hebt aan info en gewoon alleen maar wil genieten samen. Dit lijkt wel een van de weinige gidsen die zich ook echt voorbereidt. Hij heft door Engelse en Nederlandse toeristen fotoboeken (bij digitale fotoboekensites) laten maken en kan daardoor al veel laten zien en heeft een eigen site. Hij is iets duurder dan de gidsen die je op straat van alles aanbieden, maar onze ervaring met hem is vele malen beter. Je kunt Musa bespreken via zijn site www.gambiadriver.com
Kleurig winkeltje
Dit kleurige winkeltje bevindt zich op Samos, waar de kleuren door de zon nog meer kleur lijken te hebben. Samos is voor ons een ideaal eiland, het is maar klein en je kunt er heerlijk wandelen en slenteren door mooie dorpjes. Verder is er niet al te veel te doen, en dat betekent dat we dan een keer gaan relaxen, ipv telkens nieuwsgierig er weer op uit gaan.
Peru • Arequipa en Lago Titicaca
Peru • Arequipa en Lago Titicaca
Beugeltje nodig?
Lama's horen net zo bij Peru net zoals koeien bij Nederland horen. Volgens mij heeft deze lama toch echt wel een beugeltje nodig. - -
Santa catalina...kloo
Het Santa-Catalina-klooster in Arequipa is prachtig om te zien. Vroeger moesten de oudste meisjes uit het gezin het klooster in. In Santa Catalina maakten ze daar een feestje van. De dames hielden er slaven en organiseerden orgiën. Tot een kardinaal ingreep! In het klooster zijn de martelwerktuigen te zien, zoals gesels waarmee de dames zichzelf moesten kastijden. Ook zijn er metalen onderbroeken met stalen pinnen te zien die gedragen moesten worden als de nonnetjes zondige gedachten hadden. Of het hielp is zeer de vraag.
Kerkhof
Cementario de Cristobal Colon in Vedado nabij Havana. Een kerkhof zo groot als een dorp waar je uren kunt ronddwalen. Dit kerkhof is sinds 1876 in gebruik. Enorme grafzuilen zoals het graf van de brandweermannen die het leven lieten in 1890 tijdens hun werk. Hun monumentale graf is 23 meter hoog. Indrukwekkend en om stil van te worden. Bekende Cubanen liggen hier begraven. Dit beeld op een graf sprak me aan door de eenvoud.
Kat in de zon
Samos, Griekenland. Dwalen door dromerige dorpjes, mooie terrasjes, uzo, heerlijk eten (vooral het fruit is daar zooo lekker) en altijd zon. Deze kat geniet van het zonnetje op een terrasje.
Gezusters schaap
Wandelen in Schotland. Prachtige vergezichten, meren, woeste natuur, mooie steden. En dan zie je deze nieuwsgierige dames naar je kijken en schiet je dit grappige plaatje.
Veters te koop!
Drie maanden door Peru, Chili en Bolivia rondzwerven betekent dat de veters van je wandelschoenen wel eens verslijten. In heel Peru leek geen schoenenwinkel of een andere voor de hand liggende winkel, deze "pasadores" te verkopen. Tot we deze man in Arequipa tegenkwamen en hij keus genoeg bleek te hebben.
Rust...
In Edinburgh is een indrukwekkend kerkhof, waar zich dit prachtige rustgevende plekje bevindt. Heerlijk om in deze Schotse stad rond te dwalen overigens. En in Schotland is het niet altijd slecht weer!
Zwavel
Ijen-plateau. Zwavelzoekers gaan ongeveer 2 x per dag de berg op, vervolgens de krater in om zwavel te winnen. In de zwaveldampen werken is zeer ongezond! Met manden van ong 80 kilo (wordt per kilo betaald) lopen ze de route terug. veelal op slippers en wij konden ze niet bijhouden. Mijn man kon de manden niet tillen en hij is niet echt onsportief. Een van de kleine zwaveldragers tilde hij zo op trouwens...
Crematietoren
In Ubud was een belangrijk persoon van de koninklijke familie overleden. De Balinezen bouwen dan een prachtige crematietoren, waar dit het bovenste deel van is. De crematie zelf (en de dagen voorafgaand aan de crematie) gaat gepaard met veel rituelen. zo draait men, als men de toren met de dode naar de crematieplek draagt, de toren telkens om, zodat de geest van de dode de weg niet meer terug kan vinden.
Borobudur
De Borobudur in Indonesie bij avondlicht. De Borobudur is opgebouwd als een grote stoepa. De basis van deze stoepa is 123 bij 123 meter. De Borobudur heeft negen etages; de onderste zes zijn vierkant, de bovenste drie rond. De etages vertegenwoordigen de boeddhistische kosmos. Er zijn verhalen afgebeeld over Boeddha, wat op zich al een heel werk geweest moet zijn.Op de bovenste etages bevinden zich 72 kleine stoepa's, die gebouwd zijn rondom één grote centrale stoepa. In elke "bel" bevindt zich een Boeddha. Ooit is de Borobudur bij een aardbeving vernietigd, maar weer opgebouwd!
Mijn favoriete model
Verzorgingshuis in Cusco. Een week activiteiten verzinnen voor ouderen, wat ook mijn werk was in Nederland. Deze Incavrouw had zo'n mooi gezicht dat ik haar meerdere malen heb gefotografeerd. Ze vond het geweldig om zichzelf terug te zien op het schermpje.
Incavrouw in...verzor
naast het vrijwilligerswerk met kinderen in Peru heb ik een week lang activiteiten met ouderen gedaan in een opvanghuis voor ouderen in Cusco. Ook door mijn werk als activiteitenbegeleidster wilde ik dit graag een keer zien. Hier komen de ouderen die geen familie meer hebben en vaak arm zijn. Veelal zijn het Inca's. Soms zijn zij van straat gehaald omdat ze hulpbehoevend zijn geworden. Het bedelen zat er nog goed in want vaak werd ik geroepen met: " Una gringa! Dame dinero gringa!" (een blanke vrouw, geef me geld blanke!) De zelfredzaamheid is daar erg groot, er loopt vaak geen personeel rond. Iedereen moet maar zien hoe ze bij het toilet komen. Een blinde vrouw werd geholpen dmv een stok waaraan zij zich vasthield en zo werd ze voortgetrokken door een andere oudere.
Peruaanse peuter
In Peru deden we vrijwilligerswerk in Caicay, een dorpje in the middle of nowhere, in de regio Cusco. We werkten bij de buitenschoolse opvang, omdat kinderen weinig kans krijgen om huiswerk te maken thuis, en ze anders veelal hun ouders moeten helpen op het land en ze weinig kans krijgen om te spelen. Een ochtendje keek ik bij de peuteropvang. Regels voor veilig speelmateriaal kennen ze daar niet, de leidster is ook gerust een half uur uit beeld. Kinderen gaan ook zelf even naar de bakker om hun broodje te halen tijdens de "schooltijd"