Mbracke
San Galgano
De Abdij San Galgano is een bijzondere plek. Interessant om er te zijn maar vooral heel fotogeniek. De grote abdijkerk werd gebouwd tussen 1218 en1288; de monniken vestigden zich hier om landbouw te bedrijven en wat te handelen. Een hongersnood in 1329 en de Pest in 1348 deden de community geen goed. Tegen het einde van de 15e eeuw verhuisden de monniken naar de stad Siena. Het complex stond vervolgens leeg. In 1786 trof de bliksem de klokkentoren naast de kerk en deze toren zakte in elkaar op het dak, waardoor ook het dak het begaf. Vandaag de dag staat het er nog net zo bij als vlak na die onweersbui in 1786. Een skelet: muren en alles staan nog fier overeind, de ramen zijn open en er is geen dak meer. Er viel veel regen en het onweerde flink tijdens ons bezoek. Als we er rondlopen is de bodem (de vloer van de kerk) doorweekt van de regen en veranderd in een modderpoel. Een apart, bijna apocalyptisch gezicht.
De glimlach van een..
Boa Vista - Bofareira In het noorden van het eiland stopte onze jeep in het dorp Bofareira. Uitgestorven was het hier in een leeg landschap. Een marktplein met daaromheen schamele huisjes. En toen kwam de bus. Vrolijk en goedgeklede kindjes kwamen van school. Niets bijzonders. Maar vrolijk en enthousiast kwamen ze op ons af. Heerlijk deze kinderen die nog echt kunnen spelen en blij zijn om naar school te kunnen gaan. Hier geen mobieltjes of andere onnuttige dingen. Hier mag je nog kind zijn. Tip. Verdoe en verslaap niet alleen die mooie dagen aan de vele prachtige stranden. Maar bezoek ook het noorden en oosten van dit eiland en je zult versteld staan dat het er totaal anders uit ziet. Ruig en woest met diens kleine dorpjes waar je een welkome gast bent. Hier vind je nog de glimlach van een kind.
Een winteravond op he
Het sfeervolle Rode Plein in Moskou is in het avondlicht nog een tikkie aantrekkelijker. De sneeuwval tovert het geheel om in een sprookjesachtig en kleurrijk decor.
Visser
deze visser in Kalutara heeft de Tsunami overleefd - desondanks gaat hij nog steeds vissen - in zijn dorpje kan je heel goed zien welke negatieve gevolgen goed bedoelde hulpverlening naar een ramp voor een gemeenschap kan hebben - sommige collega`s hebben een vissersboot cadeau gehad - inmiddels zijn de meeste van de boten verkocht - de verkopers zijn relatief rijk en doen niks meer, En de mensen in het dorpje zijn door de hulp in twee groepen gesplitst: de relatief rijken en de arme mensen, die alles kwijt zijn en met niet zeewaardige bootjes voor drie visjes nog steeds de zee op gaan - want de vis is naar de Tsunami nog steeds niet terug gekomen....de visser op de foto hoort bij de laatste groep....