MarloesZw
Even afgeleid
In haar kleurrijke traditionele kledij staat dit Peruaanse meisje al enige tijd te wachten op het treinstation vlakbij de grote toeristentrekker Machu Picchu. Terwijl haar begeleider oefent met haar pompons, voor de personen die zij met een speciale dans zullen ontvangen, valt haar blik ergens anders op.
Ijskoud rood: Laguna.
Het helderrode water doet wellicht warm en behaaglijk aan, maar zodra je uit de 4x4 stapt, weet je dat het schijn is. Een snijdende wind suist over het meer dat de bijpassende naam Laguna Colorada draagt. Niet veel later raast er een windhoos voorbij, gevolgd door een tweede en een derde die zoutafzettingen doen opwaaien en over het meer verspreiden. Een mooi contrast met het rode water, waar alleen flamingo's zich aan wagen.
Verse vis!
Iedere namiddag verzamelen mensen zich in de haven van Tanji als de boten terugkeren met de vangst van de dag. Mannen met zware teilen vol vis schieten tussen de menigte door om de verse waar zo snel mogelijk naar de koeling te krijgen. Dat er onderweg wat van de buit verloren gaat, maakt dit dagelijkse ritueel een leuk spelletje voor de jongsten van het dorp. Als ware jagers belagen ze de prooi en proberen ze de vis tijdens de val nog uit de lucht te graaien.
Op weg naar Havana
Op deze lokale weg die je vanuit het westen van Cuba naar Havana brengt, word je terug in de tijd geworpen. Geen auto’s, zelfs geen overbekende oldtimers hier te bekennen. Alleen dravende paarden en sjokkende ezels die hun kar voorttrekken. Soms, bergopwaarts, krijg je de tijd om deze blik in het verleden vast te leggen.
Van de Autopista af,.
Tijdens onze rondreis met een huurautootje door Cuba hebben we regelmatig lange stukken gereden over de Autopista, Cuba’s snelweg. Maar nadat we de laatste dagen relaxend hebben doorgebracht op een bounty-achtig eilandje ten westen van Havana, besloten we niet diezelfde Autopista te nemen terug naar de hoofdstad, maar de lokale ‘CD’ weg. Absoluut de juiste keuze! Terwijl het ochtendzonnetje voorzichtig achter de heuvels vandaan kwam, reden wij over kronkelpaadjes langs en dwars door pittoreske dorpjes, mooie boerenweilanden en bescheiden bergen. In volle bloei en bedekt met een warme gloed van het ochtendlicht. Een tegemoet komende auto was tussen al die paarden- en ezelskarren bijna een rariteit. Pas je snelheid aan, dan mis je niets van het prachtige uitzicht (en de soms flinke kuilen in het wegdek).
Kerkje in Victoria
Ook in Victoria staan de deuren van de kerk altijd open. Niet alleen vanwege de toegankelijkheid, maar ook uit nood door de hoge temperaturen. De witte muren, de fleurige glas-in-lood ramen en het weerbarstige hout van de deur vullen elkaar mooi aan.
Nog een plaatje van..
Het is niet voor niets het meest gefotografeerde strand ter wereld. Dit strandje met de bijna artistiek geplaatste rotsblokken flirt steeds met je camera. In plaats van languit op het zand te liggen word je continu verleid om nog een plaatje te schieten.
Inzoomen op de locale
Terwijl de rumoer van de markt waar marktkooplui hun vis, groente en toeristische snuisterijtjes proberen te verkopen onophoudelijk de ruimte beneden haar vult, kijkt zij dromerig voor zich uit. Zonder klanten is haar winkeltje daarboven met exotische prinsessenjurkjes in het hartje van Victoria akelig stil. Haar gezichtsuitdrukking verraad weinig. Kijkt ze naar mij of langs mij? Weet ze dat ze het onderwerp is geworden van dit plaatje? Vragen waarop mijn cameralens geen antwoord heeft, maar wat zou ik graag verder willen inzoomen.
Full speed door Wadi.
Vanaf de laadbak van een rammelige pickup truck heb je een prachtig uitzicht over de Wadi Rum woestijn. Iedere seconde verandert het perspectief dankzij de chauffeur die er in dit mulle zand graag een beetje tempo in houdt. Met zo'n 80km/u stuiven we - letterlijk, vanwege de grote zand- en stofwolken die we achterlaten- door de verder geruisloze woestenij.