Mariekepeet
Op de schommelstoel i
Deze gedistingeerde man kwam ik tegen in de straten van Granada. Ik weet niet meer hoe, maar ik raakte met hem aan de praat en heb een hele tijd bij hem op de stoep gezeten. Zijn dochter en kleinkinderen kwamen erbij, de buren en ondertussen mocht ik foto's nemen. Hij heeft niet veel over zichzelf verteld, maar ik voelde dat hij vol verhalen zat. Helaas te weinig tijd om daar achter te komen. De volgende dag kwam ik hem weer tegen op de markt, alsof ik een oude bekende tegenkwam. Een dikke zoen erbij, een warme hand en tenslotte "que te valla bien" aan mij gewenst. Voor mij zijn dit geluksmomenten die een reis bijzonder maken. Even voel je je een inwoner van de stad, voel je je niet die standaard toerist die wat komt halen. Kortom; deze man ga ik weer opzoeken als ik weer terugkom!
Kids van Bolivia
Deze kleintjes kwam ik tegen tijdens mijn vierdagen tocht in Uyuni. Ze zaten zo kneuterig naast elkaar te eten, en wilden graag op de foto. Kids blijven leuk om te fotograferen, schaamte kennen ze nog niet.
Wandelen in het...zou
Ondanks het feit dat deze mensen samen wandelen, staat het voor mij voor eenzaamheid, afgesloten zijn van de wereld, met alleen maar wit om je heen. Heel surrealistisch en daardoor zo indrukwekkend.
Marktvrouw in Leon 2
En deze dame deed mee aan mijn fotosessie, maar bleef een wat melancholieke blik houden; het was voor haar niet makkelijk om de camera in te kijken. Ze had een trieste ondertoon, en dat maakt dat deze foto's mij raken. Deze vrouw leek duidelijk teleurgesteld in het leven. Of ze had gewoon een slechte dag, dat kan natuurlijk ook :-)
Stralende marktvrouw
Deze dame had zo'n prachtige lach, die moest ik op de foto zien te krijgen. Dat was niet zo moeilijk, ze voelde zich helemaal vereerd en ging er echt voor, als een heus fotomodel. Wat genieten is dat toch, dat je samen lol hebt, terwijl je beiden in zo'n andere wereld leeft.
Marrakech
Marokko was indrukwekkend. De stadsgezichten prachtig, helemaal als de zon onder ging. Dat, in combinatie met de geuren, kleuren en geluiden, maakte het tot een bijzondere reis. Deze foto is eigenlijk helemaal niet mooi; de schotels verpesten heb werkelijke stadsbeeld. En toch zijn de verschillende vormen in 1 foto de reden dat ik deze uitkies.
Kuna Yala familie op
Oma met haar kleinkinderen op 1 van de eilandjes van San Blas. De dag ervoor was er weer een kleinkind geboren, een gebeurtenis die plaatsvond in 1 van de hutjes. Raar hoe de plaatselijke bevolking leeft met de toeristen; de ene kant van het kleine eiland werd bevolkt door de kuna yala, de andere kant door de toeristen die elke dag aan land kwamen of vertrokken. Ze leefden van het toerisme, dus helemaal puur waren de contacten niet, al zijn ze zeer vriendelijk en vredevol. Toch een bijzondere ervaring om het kleine kindje te mogen aanschouwen en een familieportret te mogen maken. Het jaar erop heeft mijn zus de foto's langs gebracht, dus die kon rekenen op een zeer warm onthaal.