Lisavdboom
Naam
lisa boom
Reviews
Foto's & tips
6
Blogs
0
Lid sinds
19 August 2015
Favorieten
Fav. werelddeel
Afrika
Fav. land
India
Fav. stad
~
Over mij
Ik ben een impulsieveling, een avonturier, een nieuwsgierig aagje. Ik vind chaos in de rust en rust in de chaos. Verdwaal overal en zie daar de pracht van in. Ik hou ervan mezelf fotograferend en schrijvend kwijt te raken. Ik ben verliefd op onontdekte plekken en wil proeven van ieders mening om zo die van mijzelf te vormen.
Mijn Motto
'If it scares you it might be a good thing to try'
Over mijn camera
Type
Spiegelreflex
Merk
Canon
Model
d50
Hoogst gewaardeerde foto’s & tips (6)
Gebroken en verlaten
Ik werkte als vrijwilliger voor 5 maanden in Burkina Faso. Als 18 jarige moest ik zorgen voor 20 jongens tussen de 12 en 21 jaar die jarenlang op straat hadden geleefd. Niet lang nadat ik aan kwam brak er onrust uit en vluchtten mensen naar elders. Ik kon de jongens niet achter laten ,tegen beter weten in. Ik was naïef en het deed me pijn om er (als tiener opgegroeid in een klein dorp),terwijl de kogels rond mijn oren vlogen, de lege en beschadigde gezichten van deze jongens te zien. Voor altijd beschadigd en gebroken. Me realiserend dat dit land me had gedwongen volwassen te worden. En dat de wereld zo veel harder was dan ik als jong meisje had gehoopt
Earthquake: in the...
Op 25 april, de dag van de aardbeving in Nepal was ik in Yuksom, een dorpje in Sikkim in het Noord Oosten van India. Een regio in de middle of nowhere, een bergachtig gebied met enkel village people en geen toeristen. Ik maakte die dag een ochtend wandeling en kwam een groep vrouwen tegen die in een rij stenen aan elkaar aan het doorgeven waren en zo een huisje bouwde. Ik stond lachend naar hen te kijken, zo'n mooi gezicht was het. Ik besloot portretten van het de schieten toen ze plotseling begonnen te gillen. Het waren beestachtige geluiden, het geluid dat vogels of apen maken als ze in het nauw zitten. Ik begreep niet waarom en ze doken plots allemaal op de grond. Alleen ik stond nog rechtop en ze gebaarde me te gaan zitten. Toen pas voelde ik het, misschien 30 seconden later. Alles trilde, alles schudde heen en weer. Het duurde even voordat ik me het realiseerde maar toen wist ik het. Aardbeving. Ik weet niet hoe lang het duurde, maar voor mijn gevoel een eeuwigheid. Ik besloot de angst van de mensen vast te leggen. Die pure emotie. Ik wist toen nog niet hoe erg de situatie was. Ik dacht dat het plaatselijk was. Pas een week later kreeg ik deze informatie binnen toen ik weer internet, tv, radio en dergelijke had. Nog geen week eerder was ik in Kathmandu. Mensen hadden me gezocht op de lijsten met doden. Al die ravage, alle doden overal. Het raakte me diep.
Olifanten tranen
Olifanten tranen in Jaipur. Het gebruik van Olifanten voor toeristische doeleinden. Foto gemaakt in een tuintje waar 5 olifanten aan de grond geketend naast elkaar lagen Zielig en triest. Olifanten rijden zou ik niet aanraden, nergens