Twee weken geleden ben ik op stedentrip naar Kiev geweest. Een prachtige en kleurrijke stad met onder meer schitterende kerken en kloostercomplexen. Maar het hoofddoel van de trip was voor mij een exc... Lees meer
Liannedewijs
Beste plek om de...Sh
Speciaal voor Ria (Huff), die zaterdag naar Myanmar vertrekt, en voor iedereen die daarna gaat (vooral doen!!): de beste plek waar je de pagode van de Shwedagon in zijn geheel kunt fotograferen. Op straat lukt je dat nergens, veel verkeer, bomen, hoge gebouwen. De mooiste plek is de rooftop van het Summit Parkviewhotel. Bij de pagode (op het grote Peoples Square) ga je in zuidwestelijke richting de Ahlone Street op. Na ongeveer 1 km ligt het hotel dan aan je linkerhand. Loop gewoon naar binnen, langs de receptie en neem de lift naar de 6e verdieping. Rechtsaf (bordje Roof volgen) en de trap op. Dan sta je op het dakterras. Beter uitzicht kun je niet hebben. Dat geldt voor de hele dag, maar vooral ’s avonds tegen zonsondergang (pl. 17.45 uur) en daarna. Als je hier logeert vraag dan een kamer met zicht op….Wij hadden de gordijnen open en niets zo mooi als ’s nachts in je bed naar de verlichte gouden pagode kijken, en ’s morgens vroeg als je je ogen opendoet natuurlijk! Logeer je hier niet, en men houdt je aan, dan zeg gewoon waarvoor je komt. Zullen ze zeker geen bezwaar tegen hebben!
De Coal Mine Canyon..
Ik heb al een blog gewijd aan dit bijzondere natuurverschijnsel dat zich qua schoonheid zeker kan meten met Bryce Canyon of Cedar Breaks. Het is echter geen Nationaal Park of Monument, dus ontbreken er een visitor center en gemarkeerde wandelpaden. Je zult er zelf je weg in moeten vinden en zelf moeten bepalen of je een afdaling aan durft. [url="http://www.columbusmagazine.nl/noord_en_midden-amerika/verenigde_staten/arizona/reisreporter/fotos/289788.html" target="_blank"]De Coalmine Canyon [/url]kun je via twee kanten bekijken. Beiden zijn ze heel divers. Dus ik zou aanraden om beiden te doen. Trek er gerust een halve dag voor uit en als je af wilt dalen langer. Je kunt er met een normale auto komen, maar voor de ‘achterkant’ is een high clearance niet vereist maar wel makkelijk. Je vind de Coal Mine Canyon in Arizona, 16 mijl ten zuiden van Tuba City langs weg 264. Bij mijlpaaltje 337 zie je in de verte een windmolen in het vlakke landschap staan. Je neemt daar de onverharde afslag (linksaf) en rijd een kleine kilometer verder. Je komt dan bij een parkeerplaats met betonnen picknick tafels. Hier kun je in beide richtingen een heel stuk langs de canyonrand wandelen en hebt dan de meest fantastische uitzichten , diep de 3 mijl lange canyon in en op de bizarre rotsformaties en hoodoo’s. Als je naar het plateau onder de picknickplaats loopt kun je via een heel smal en stijl paadje in de Canyon afdalen. Het lijkt eng, maar dat valt wel mee. Ik heb het zelf wel gedaan en het voegt zoveel toe om vanaf de bodem omhoog te kijken en in de zijdalen te wandelen! Je moet beslist genoeg water meenemen, want het kan hier moordend heet worden. Zelf vind ik de canyon vanaf de ‘achterkant’ het mooiste. Daarvoor rijd je een kleine 4 mijl verder en neemt ook daar aan de linkerkant de onverharde afslag. Deze weg kun je mijlen ver afrijden. Je rijdt als het waren tussen twee canyons door. Links de Coal Mine Canyon, rechts de [url="http://www.columbusmagazine.nl/noord_en_midden-amerika/verenigde_staten/arizona/reisreporter/fotos/289810.html" target="_blank"]Ha Ho No Geh Canyon.[/url] Beiden zijn prachtig. Er zijn geen parkeerplaatsen of faciliteiten. Maar meestal tref je hier niemand. Je zet je auto iets aan de kant op de plaatsen waar je de uitzichten ziet en wandelt dan naar de canyonrand toe. Het landschap is adembenemend mooi en de uitzichtpunten verschillen heel erg in kleur en vorm.
Stap in de bus (lijn.
Ben je voor een paar dagen in Londen, pak dan de bus. Veel mensen kiezen vaak voor de metro, maar de bus moet je zeker eens proberen. Het is misschien niet de snelste manier van vervoer, maar je ziet enorm veel.[i] [u]Vooral bus 11 en bus 23 (vertrekpunt Liverpool Street Station) brengen je langs alle bekende bezienswaardigheden.[/u][/i] [b]Bus 11[/b] stopt oa bij: Liverpool Street (oa. Gherkin, The City, Spitalfields), St. Paul's Cathedral (St.Pauls, Millenium Bridge, Tate), Fleet Street, Trafalgar square, Westminster (Westminster Abbey,London Eye, Parliament, 10 Downing Street), Victoria Station (Buckingham Palace). [b]Bus 23[/b] volgt dezelfde route als 11, maar gaat na Trafalgar Square richting Piccadilly Circus, Regent Street, Oxford Street, Marble Arch (Hyde Park). Een enkele reis kost je 1,20 pond (na aankoop Oyster Card). Overigens is de aanschaf van een Oyster Card meestal de moeite waard. Vraag het voor de zekerheid na op één vd stations, in een enkel geval is het beter een dagkaart aan te schaffen. Veel plezier in Londen!
Kungfu c.q....Shaolin
Nabij Luoyang ligt het Shaolin-klooster, bakermat van zenboeddhisme en kungfu. Het klooster werd in 495 gesticht en in de 5e eeuw aangedaan door de Indiase monnik Bodhidarma die naar China reisde om het boeddhisme te onderwijzen. Bodhidarma onderwierp de monniken aan een streng regime van gymnastische oefeningen om hun conditie te verbeteren. Hieruit ontwikkelde zich kungfu dat later door de monniken werd gebruikt om zich tegen gespuis te beschermen. Kungfu wordt, vanwege de flitsende handbewegingen, ook wel Shaolin-boksen genoemd, maar het gaat om een vechttechniek waarbij het hele lichaam meewerkt. De monniken gebruikten niet alleen hun lichaam, maar ook traditionele Chinese wapens zoals zwaard, lans, vechtstok en hellebaard. Kungfu is in de loop der tijd uitgegroeid tot een vorm van mediteren. De bewegingen zijn gebaseerd op de bewegingen en gedragingen van dieren (snelle bewegingen, sprongen, harde vuistslagen, opperste concentratie). Begrijpelijkerwijs zijn er járen van training nodig om enige behendigheid te krijgen. Jaarlijks komen er vele jongeren naar het klooster om in kungfu onderwezen te worden. De kosten bedragen omgerekend ca. 2.250 euro!! In het klooster zien we een voorstelling van een aantal jonge monniken. Die totale controle over lichaam en geest, zo knap, ongelooflijk!
Lani Krijger
De Baliemvallei is de grootste en best begaanbare vallei van Papoea. De vallei is anderhalve kilometer hoog, 72 kilometer lang en varieert in breedte van 16 tot 32 kilometer. De vallei wordt omringd door enorme bergtoppen van 2.500 tot 3.000 meter hoog en dankt zijn naam aan de Baliemrivier die dwars er doorheen slingert De Baliemvallei werd pas in 1938 ontdekt door een Amerikaanse onderzoeker. Dit betekende dat de stammen die in de vallei leefden al die tijd in afzondering van de rest van de wereld hadden geleefd. De Baliemvallei wordt bewoond door drie lokale stammen: de Dani in het centrum, de Lani in het westen en de Yali in het zuidoosten. Elke stam heeft zijn eigen cultuur. Een van de manieren om de drie stammen uiterlijk te onderscheiden is de lengte van de kotheka, de gerenommeerde peniskoker. De Dani gebruiken een lange, dunne kotheka, de Lani gebruiken een middelgrote, brede kotheka en de Yali dragen de langste kotheka van de drie stammen. De drie stammen leven allen van de landbouw. Ze verbouwen voornamelijk zoete aardappelen, tabak, bonen, taro, spinazie en bananen.
Blue Grotto
In vliegende vaart rijdt de bus Hop On Hop Off langs het uitkijkpunt. Gelukkig zit ik bovenop en had ik de camera staande bij. Kon net een glimp opvangen... Kon nog net zien hoe de zee de rotsen heeft uitgehold en er een boog is ontstaan. Echt blauw is het in de grot zelf niet. De zon staat verkeerd. Het is te laat op de dag. Zie mijn tip over de boottocht aldaar.
Schattig - kleine...j
Bij een jakhals is je eerste gedachte meestal niet heel positief. Meestal denk je aan geniepig, gluiperig, stiekem, aaseters, parasiet. Jakhalzen zijn familie van vossen, wolven en dus van onze hond. In Afrika zijn drie soorten jakhalzen: de zadeljakhals, de goudjakhals en de gestreepte jakhals. Tijdens een ritje door het Etosha zagen we een zadeljakhals lopen. We minderden vaart en zagen een paar kleine jakhalsjes uit het hol komen. Je eerste gedachte is dan: wat schattig.
1 birr?
Dit meisje kwamen we tegen op weg naar een klooster wat hoger gelegen in de bergen dat enkel bereikbaar was te voet, we waren tuurlijk vergezeld van ezels die ons konden "dragen" als het eventjes te lastig werd! De naam van het klooster ontglipt mij even mar bijzonder was het niet, de tocht er naartoe des te meer! En ja wat vroeg dat meisje ons, 1 birr?
Deadvlei awakenings
Snel doorrijden na de zonsopkomst bij Dune 45, om 15 kilometer verderop aan te komen bij de toegang tot de Sossusvlei. Hoge zandduinen met daartussen kleigrond, door drooggevallen rivier. De Deadvlei is eem kom tussen de hoge duinen waar door die droogte honderden jaren geleden de Acacia bomen zijn uitgedroogd en verstild tot skeletten. Het geeft een prachtig surrealistisch en fotogeniek beeld, dat zo uit de schilderijen van Dalí kan komen. Als je een 4WD hebt, hoef je niet te parkeren aan het einde van de toegangsweg en een taxibusje te nemen, je kunt dan lekker door het woestijnzand doorrijden tot in de Sossusvlei. Scheelt een horde toeristen op de foto's ;-) Maar je moet wel avontuurlijk zijn ingesteld, want je kunt vast komen te zitten in het mulle zand...
Madagaskar • Centraal Madagaskar
Madagaskar • Centraal Madagaskar
Een lange weg
Vandaag gaan we weer van start met een nieuw RR jaar. Ik noem het bewust niet de nieuwe competitie, omdat ik die niet centraal vind staan, wel het plezier van het delen van een gemeenschappelijke passie: reizen en fotograferen. Met deze foto van de belangrijkste route door Centraal Madagaskar, de lange weg RN7 naar het Zuiden wil ik dit nieuwe seizoen beginnen. Langs deze weg vind je veel dorpjes, markten, lopende mensen, mensen op zeboekarren, op de fiets, en soms in een auto, vrachtwagens en toeristenbusjes. Van alles wat en een lust voor het oog, ook het landschap is adembenemend mooi.Ik hoop weer vele mooie foto's en ervaringen te delen met jullie.
The Feather
Allereerst wil ik iedereen bedanken voor de prachtige woorden geschreven aan de hand van mijn eerste upload hier op de Columbus Magazine site. Ben diep onder de indruk en zal zeker naar een ieder ook nog een persoonlijk bericht sturen. Bij deze de foto die ik als persoonlijke heb staan. Vond dat een beter idee dan een portret van mijzelf. Nu hoeft er namelijk niemand tegen die rotkop :-) van mij aan te kijken wanneer men naar mijn persoonlijke pagina gaat :-) Een Papegaaiduiker gefotografeerd op de Farne Islands voor de Oostkust van Engeland. In tegenstelling tot alle andere vogels, ooms, tantes, neven, nichten, opa's en oma's, die op dat moment aan kwamen vliegen met vis, kwam deze doodleuk met nestmateriaal aanzetten :-) Was dus duidelijk een beetje in de war :-) Groet en nogmaals bedankt vooor alle mooie woorden, Harry
Nr 606
Een van de jongste deelnemers aan de paardenrace over 10 km tijdens het Nadaam festival. Hij probeerde z'n paard stil te krijgen voor de foto. Hij had als een van de weinigen oog voor de camera en dacht wellicht via deze publiciteitsstunt de Nederlandse kranten te halen.
Mot je??
Deze roodoogboomkikker kijkt je aan met een blik van wat moet je van me!? Deze kikkertjes zijn erg leuk met hun rode ogen en rode voetjes en zijn ook bijzonder getekend aan hun zij. Als ze slapen lijken het net pokken op een blad want dan sluiten ze hun ogen en vouwen de pootjes onder hun lijf. Ze zijn overigens niet giftig. Tortuguero Costa Rica
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
